Tekenen van de Tijd

Tekenen van de (Eind)tijd.

Het menselijk ras beweegt op en neer gedurende bepaalde tijdperken.Net zo goed als de mens een cyclus ondergaat in zijn geboorte en sterven om opnieuw een kans te krijgen in een nieuwe reïncarnatieronde van leven, geldt dit principe ook voor het hele menselijke ras, en nog grootser: voor al het leven in deze schepping.

Deze tijdperken zijn cycli van evolutie, cycli van een zekere tijdspanne waarin de menselijke expressie kans krijgt zich uit te drukken binnen een bepaald kader van ruimte en tijd.

Deze cycli kennen allemaal een begin en dus ook een einde. Het menselijk ras heeft al een aantal van deze cycli achter de rug alvorens het huidige tijdperk van nu te hebben bereikt: het arische tijdperk.

Op een gegeven moment, wanneer omstandigheden, ervaringsvolheid en Kosmische invloeden zijn verzadigd en/of te beperkend zijn geworden, zal een cyclus hetzij tijdelijk worden afgebroken om de omstandigheden te herstellen, nodig voor een nieuw vervolg van de cyclus (bv wanneer de mens teveel duisternis heeft gecreëerd zodat het extreem moeilijk wordt om de doelen te bereiken die ten grondslag lagen aan het bepaalde tijdperk), of de cyclus is definitief voorbij en de mensheid krijgt een geheel nieuwe mogelijkheid om zich uit te drukken in een vernieuwd tijdperk of cyclus.

Deze beslissingen liggen bij de Logos van dit zonnestelsel, bij goddelijk decreet.

En zo vervolgt de gewone mens opnieuw zijn weg gedurende een ander tijdperk teneinde hem verder op weg te helpen naar het niveau dat zijn ziel verlangt.

Altijd en eeuwig wacht de Stroom van goddelijke Evolutie op de ziel van de mens tot hij die cycli een keer heeft afgerond waardoor hij verder kan worden opgestuwd om de Stroom weer te kunnen binnentreden.

De mens kan niet sterven, zijn ziel is onsterfelijk, hij legt hooguit zijn fysieke lichaam af die als een bedekking van de ziel heeft gefungeerd. Dat stelt hem in staat om na een onderbreking tijdens zo’n overgang weer te beginnen aan een nieuwe cyclus.

Dit geldt voor het hele mensenras die nu het keerpunt nadert bij het einde van de huidige oude cyclus van de fysieke en afgezonderde mens die gedurende duizenden jaren zijn kleine zelf onderzocht en experimenteerde tijdens ontelbaar vele levens, en waarvoor het punt bereikt is om als collectief een nieuwe cyclus te starten.

Dit keer is het geen nieuwe cyclus die het kenmerk draagt van een almaar dichtere en grover gekristalliseerde mens, maar nu zal de mensheid zich kunnen uitdrukken in een veel subtielere vorm en gedaante en in meer harmonische omstandigheden die het mogelijk maken om sneller zich op te kunnen stuwen naar die EEN wording van de ziel met God. Een unieke gelegenheid in de menselijke geschiedenis.

De ommezwaai maakt het ook mogelijk de Aarde te reinigen van alle ongerechtigheden die er in het afgelopen tijdperk zijn binnengeslopen door de vaak dwaze handelwijzen en onjuist gebruikte vrije wil van de mens die soms geen grenzen kende. En nog niet te spreken over de feit dat ook vaak kwaadwillige krachten zijn aangetrokken naar de Aarde door de mens. Krachten die het leven hier niet bepaald plezierig maken.

Het tekent ook de begrenzingen die nu gesteld worden aan de mens die mee wil in het nieuwe komende tijdperk van Glans en Luister den Harmonie, deze nieuwe cyclus van expressie. Die daar heersende harmonie en vrede zullen gebaseerd zijn op een diepe verantwoordelijkheidsgevoel, een aanzienlijk hoger bewustzijn en een intelligente ervaringsvolheid van de betreffende ziel. Om mee te gaan naar dit volgende unieke en aanzienlijk hoger platform van leven zal een zekere rijpheid van de ziel nodig zijn en dus is er in allegorische zin sprake van een soort eindexamen waar zielen worden beoordeeld of ze geen echte brokken zullen maken in de hogere klas. Als zielen een zekere rijpheid nog niet hebben bereikt om daarin naar behoren te kunnen deelnemen, zullen ze het eindexamen gewoon niet halen. De mens zal zelf moeten opgaan voor het eindexamen door de vrije wil die de mensheid is gegund.

Dit is de betekenis van de scheiding van de schapen en de bokken.

Al deze overgangen kennen grote transformatieve “barensweeën”. De overgangen gingen altijd gepaard met grote fysieke veranderingen. Ook deze komende overgang ontkomt daar niet aan.

Overduidelijke tekenen zullen het naderende einde van de huidige cyclus van menselijke fysieke beschaving aankondigen, maar deze zullen door de meeste mensen niet als zodanig herkend worden. De meeste mensen die nog niet zover zijn in hun zielestaat, zullen ze af doen als natuurverschijnselen en zij zullen iedereen uitlachen die er een diepere betekenis aan zal geven. Maar desondanks worden de mensen opmerkzaam gemaakt op de gebeurtenissen die zich in de wereld afspelen. Men zal er opmerkzaam op worden gemaakt om de mensheid te waarschuwen, zodat zij alsnog aan zichzelf kunnen werken. Die kans en daardoor keuze krijgt men allemaal.

Indien de mens geloof wil hechten aan de tekenen, dan kan hij de resterende tijd gebruiken om zichzelf voor te bereiden.

Deze tekenen zullen door de onvoorbereide mens als rampen worden gezien. Maar niets is minder waar. Al deze rampen zijn waarschuwingen om zich voor te bereiden. En daarom gaan aan elke grote ramp aankondigingen vooraf. De mensen worden gewaarschuwd.

Door alle tijden heen zijn er zieners en profeten geweest die voorspellingen gedaan hebben die werden verspreid onder de mensen. Ook als voorspellingen niet onmiddellijk in vervulling gaan mogen ze niet direct als onwaar worden afgedaan. Voor alles is een juiste tijd.

Het vervelende is dat er al meerdere malen op een einde is gewezen door valse profeten, wat tot gevolg heeft gehad dat de mens zich langzamerhand heeft afgekeerd van zulke voorspellingen en die voorspellingen ook slechts heeft geïnterpreteerd als fysiek onheil doordat hij zich alleen kon identificeren met zijn materiele, fysieke lichaam en persoonlijkheid en uiterlijke omstandigheden. Hij had geen weet van het bestaan van zijn ziel, en als hij dat al wist, heeft de grote meerderheid zich daarvan afgewend omdat dit niet paste in deze grofstoffelijke wereld of omdat hij wellicht hiervoor belachelijk werd gemaakt.

Hoe materialistisch en grofstoffelijk de mens is geworden en hoe disharmonieus hij deze wereld heeft gemaakt voor zichzelf en voor ieder ander, waardoor hij steeds dieper verzinkt in een apathisch materialisme, zien we bv in de feiten die voor iedereen die aandachtig het nieuws volgt, en de media leest, al heel lang duidelijk zijn geworden:

600 miljoen hongerenden, miljoenen vluchtelingen, verkeersslachtoffers, epidemieën van kanker, hart- en vaatziekten en geslachtsziekten, volle ziekenhuizen en gevangenissen, alcoholisten en drugsverslaafden, burgeroorlogen, 500 miljard dollar voor bewapening, angst voor een dreigende totale vernietiging, moord en doodslag, zelfmoord, echtscheidingen, werkeloosheid,gehandicapten, milieuvernietiging.

En ook op kleine schaal en in familierelaties zien we dit patroon terug in de vorm van de vele ruzies, haat, onvrede, eenzaamheid, angst, verdriet en pijn, mishandeling, onzekerheid, wanhoop, agressie, zorgen en problemen, bloed, zweet en tranen.

Aan alle kanten barst deze huidige maatschappij uit zijn voegen, evenals de natuur die ontregeld dreigt te raken in droogten en overstromingen, stormen, aardbevingen, misoogsten, voortschrijdende woestijnen, en andere natuurrampen zoals de mens dat noemt, niet wetende dat hij dit zelf heeft veroorzaakt in zijn onwetendheid en zijn onverantwoordelijk gedrag.

En toch zijn er nog mensen, die het hebben over samenleving, bedreigingen van de wereldvrede en vooruitgang en ze bezweren elkaar, dat het allemaal zo erg niet is, dat er zoveel goede dingen zijn, dat ze best gelukkig zijn en dat de mensheid tegenwoordig zo knap is, dat het allemaal wel goed zal komen. De grote meerderheid koestert een wereldbeeld die zeer afwijkt van de realiteit. Een wereldbeeld die slechts berust op materiele chaos en bevrediging van verlangens, en niet op een spirituele harmonie. De grote meerderheid veronderstelt dat alle gebeurtenissen die het leven bepalen toevalligheden zijn, waarin men zomaar geboren wordt, ziek wordt en dood gaat, waarin zomaar mensen verongelukken, of zomaar neergestoken kan worden en waarin welvaart, zekere prestaties of bezittingen aan eigen verdiensten wordt toegekend. Een bizarre wereld met een bizarre "God", onrechtvaardig, willekeurig en onsamenhangend.

In deze wereld gaat het niet om Waarheid of om inzicht in deze realiteit of om bewustwording. In deze wereld draait alles om bevrediging van het zelf, om het egoïsme van de mens. De economie, zelfrechtvaardiging en macht worden gekocht ten koste van de waarheid.

Het spook van de economie waart overal rond. De motor van de economie moet blijven draaien. En iedereen gelooft hier heilig in en tolt mee in deze draaimolen.

En zelfs diegenen die kennis hebben genomen van de eeuwige Gnostische Wijsheid en dus weten van het bestaan van een totaal andere Wereld en ook hoe daar heen te kunnen, blijven in die draaimolen meetollen, want men veronderstelt dat dit erbij hoort en nodig is. Of men heeft de persoonlijke familieband te zeer lief, of men kan zich niet losmaken van het comfortabele bestaan. Er zijn nog wel andere redenen te bedenken waarom de mens de roep van deze materialistische wereld blijft gehoorzamen.

Liefde, begrip en tolerantie zijn afhankelijk van omstandigheden. Menselijke liefde bestaat niet zonder condities. Zolang we niets hoeven in te leveren zijn we begripvol en medelevend voor onze medemens. Liefde: wie kent het? Wie weet nu echt wat ware liefde is? Als er over liefde gesproken wordt dan hebben de meeste mensen het over seks, en over voorwaarden die zij aan hun partner stellen.

En diegenen die enigszins beginnen te begrijpen wat Universele Liefde is, veronderstellen dat het ego dit kan bezitten en sturen deze liefde naar alle kanten in de wereld om deze wereld te verbeteren. Er zijn zelfs grote groepen New Age mensen die in de  stellige overtuiging verkeren dat door het zenden van liefde naar de wereld, de overgang naar een nieuwe tijd zonder al te grote strubbelingen plaats zou kunnen vinden.

Hoe naïef! Mensen begrijpen heel weinig van zichzelf en hun omgeving, maar denken dat ze alles weten. En om het geweten te sussen hebben ze de wetenschap uitgevonden. Maar de wetenschap zet de economie centraal. De term wetenschap zou de lading moeten dekken, want wetenschap is waardevrij zeggen we. Maar ook hier geldt: niets is minder waar. Onderzoek is in deze tijd vrijwel geheel commercieel geworden.

Waar we ook kijken, de eigenliefde van de mens overheerst. Iedereen is verblind door geld en wil er beter van worden. Iedereen denkt aan zichzelf. Iedereen denkt vanuit een economisch model. Werkgelegenheid, geld, materialisme als enige waardebepalende factoren voor het menselijk bestaan..

Maar deze factoren hebben niets te maken met de Waarheid en daarom is de mens nog steeds bezig aan een vrije val in een steeds meer gekristalliseerde vorm waaruit het steeds moeilijker lijkt om daaruit te ontsnappen.

Echter, een allesomvattende Transformatie kondigt zich nu aan. Dit gaat de hele wereld aan en ook al het leven.Vele tekenen in het aardse wijzen hier al op. De statistieken over natuurrampen zoals aardbevingen, vulkanische uitbarstingen, klimaatveranderingen en zonnevlekken laten een uitzonderlijke toename zien in de laatste twee decennia.

Maar buiten dit is er ook een esoterische verklaring van de komende nieuwe veranderingen.              

Hieronder volgen zo enkele factoren die de verharding van de mens laat zien in zijn uitgekristalliseerde bestaan:

Mensen kennen geen (echte) liefde meer.

Het gaat steeds meer om de kracht van het woord en de overwinning gaat naar degene die het slimst is in het formuleren. De rechtspraak is daar een uitstekend voorbeeld van. Steeds meer wordt rechtvaardigheid bepaald door de slimheid van de advocaat respectievelijk aanklager.

In deze maatschappelijke suborde is liefde en respect en eenheid voor en met elkaar ver te zoeken

De mensen zullen steeds meer de vijand van de ander zijn.

Veel is nu nog ver van ons bed (hier in Europa), maar het komt snel naderbij. De economische wetten zorgen zelf ook voor een spiraal omlaag. De lage lonen landen zorgen voor onrust en vijandschap. Politieke machinaties en propaganda zorgen voor partijvorming gebaseerd op nationalistische motieven. Vele brandhaarden zullen tot brand komen. Er zijn er genoeg van.

De politiek en de economie zorgen voor toename van onrust en hebzucht.

Hoewel alle mensen naar vrede verlangen zal dat niet hun deel worden. Zolang het materialisme en de eigenliefde van de mens de drijfveer is, zal het tegendeel van vrede worden bereikt.

Alles (zg) zekerheden die de mensen bezaten zal hen ontnomen worden.

Dit is een logische ontwikkeling in een wereld waarin de rijken steeds rijker en de armen steeds armer worden. Ook in Nederland zien we dat de sociale verworvenheden van de jaren 60 en 70 nu weer in een snel tempo aan het verdwijnen zijn. De economische nivellering doet de rest. Behalve deze ontwikkelingen zal één van de aspecten van de grote Transformatie zijn een totale economische instorting. Al het oude zullen we moeten opgeven.

Grote naties als Amerika hebben een gigantische schuld. Velen denken dat dit niet zo’n vaart zal lopen, maar probeer de volgende gedachte maar eens te volgen: Amerika voert meer goederen in dan het uitvoert. Dit houdt een keer op als de landen zoals Japan en China en anderen die dit mede financieren hiermee ophouden. En wat dit betekent laat zich gemakkelijk raden.

Het tegenovergestelde van rampspoed wordt zichtbaar

Maar waar de mens getroffen wordt door ellende en rampspoed zal ook het tegenovergestelde te zien zijn. Het is de koopprijs van zijn ziel. Zelfverrijking en de zorg voor zichzelf op (ultra) korte termijn raakt in de mode.

Wetenschap, macht, roem en rijkdom neemt sterk toe

Als wetenschap, macht, roem en rijkdom toenemen dan weten we dat dit wereldsgewin is, wat dus niet bestendig is. Het laat de ziel niet alleen in armoede en gebrek, maar plaatst haar terug in het lot van een eindeloze herhaling. Mensen zijn overtuigd van hun eigen kracht en intelligentie en schrijven ieder succes toe aan hun eigen denken en werken.

Maar ondanks al het ‘vernuft’ is de mens niet in staat de fundamentele problemen het hoofd te bieden, of om vrede te bereiken of om hun naasten over de gehele wereld in Eenheid en welvaart te laten leven.

Kinderen worden een verkeerd levensdoel bijgebracht

Kinderen worden vanaf de geboorte een geheel verkeerde voorstelling bijgebracht over het doel van hun bestaan. Na de puberteit dienen de meeste kinderen volledig geïntegreerd te zijn in deze maatschappij en wordt getracht om afdwalingen zo vroeg mogelijk terug het ‘hok’ in te krijgen.

Het aardoppervlak verandert door menselijke bemoeiingen

Door menselijke bemoeiingen verandert het aardoppervlak. Het betreft in het bijzonder de wouden die aan de vernietigingswil der mensen ten offer vallen. Dit is niet zonder invloed op het klimaat en de gesteldheid van de grond. Hoewel de gevolgen niet onmiddellijk zichtbaar zijn, zal dit toch resulteren in ernstige stormen, noodweer, en watersnood. Dit zal het ontstaan van plantenculturen weer nadelig beïnvloeden.

Het culmineren van disharmonie in oorlogen, aardbevingen en overige natuurrampen

De onrust in deze wereld neemt steeds meer toe. Dit geldt ook voor de dreigingen van oorlog, aardbevingen en catastrofen. De intensiteit, omvang en frequentie nemen ook toe en ook in de kosmos zijn merkbare veranderingen gaande. De mensheid denkt dat zij de schepping beheerst en het vrij is om zomaar in te grijpen.

Eindvermaning

Met het oog op de naderende gebeurtenissen is het verstandig zich te bezinnen op het doel van het menselijke bestaan. Wees bewust van het feit dat het gaat om jouw geestelijke groei en niet om het vervullen van al jouw lichamelijke behoeften. Wees er steeds bewust van dat iedere dag de laatste kan zijn, anders gezegd: leef bij de dag en het liefst in het tijdstip van NU. Het enige tijdstip dat leeft en waarin de mens geestelijke rijkdom kan bereiken.

Want wie zegt jou dat je 100 jaar wordt? En is dat belangrijk? Besef dat als de Transformatie gaat beginnen alleen datgene wat de ziel verworven heeft (en dat is bewustzijn) resteert. Geen enkel aards goed komt dan nog van pas. Hoe armzalig is het zonder zaken van eeuwigheidswaarde te staan maar slechts tijdelijke roem en aardse bezittingen te hebben. Niets van het aardse kan worden meegenomen in de eeuwigheid, maar geestelijke goederen kunnen je nooit ontnomen worden, want zij zijn en blijven je eigendom.

Reken elke dag op de grote veranderingen en bereidt je er op voor, want niemand weet de dag en het uur dat deze Aarde haar Transformatie volbrengt en deze huidige cyclus van de mensheid beëindigt om een geheel nieuwe en glorieuze te starten.

 Thenewcallgroup (Simon)