Spirituele trots

SPIRITUELE TROTS IN EEN GROEIEND BEWUSTZIJN

In de afgelopen decennia is als aanloop naar deze speciale tijd in het prille begin van de 21^e eeuw in het denken van de mens een nieuw fenomeen ontstaan. Dit heet spirituele trots. Een trots op datgene wat men bezit aan spirituele kennis of zelfs aan lagere occulte ervaringen. Een merkwaardig iets dat behoorlijk belemmerend kan worden voor de mens die streeft naar Godsbewustzijn. Maar tegelijkertijd is het een veelbelovende doorbraak omdat het laat zien hoezeer de mens juist in deze eeuw verder is gegroeid om zijn bewustzijn toe te laten nemen en te verbreden, door zich te verdiepen in de zin van het bestaan.

De mens begint met reuzenstappen omhoog te klimmen in zijn besef dat alles in deze wereld slechts de stoffelijke uitdrukking is van een geestelijk gebeuren die een bijna ontroerende samenhang laat zien van een welhaast mathematische orde, waarvan de omvang en schoonheid nu pas langzamerhand begint door te dringen tot het bewustzijn van de wetenschappers. Er is een omslagpunt geweest die deze ontwikkeling heeft ingeluid voor de massa die veel verder gaat dan slechts het beschikken over paranormale vermogens en reiki.

Het is duidelijk dat er een soort van alarmbel is gaan rinkelen die heeft geleid tot het geleidelijk ontwaken van vele zielen. Men wil duidelijke antwoorden op levensvragen die iedereen zich overigens ooit wel zou gaan stellen, nu of in een wat verder gelegen toekomst. Men wil achter de vorm kijken van natuur, mens, dier, insect en planten, naar een samenhang op geestelijk niveau. Dit gevoel van eenheid en het zien hiervan, demonstreert hierbij tegelijkertijd op pijnlijke wijze de huidige fysieke wanorde en onrecht in deze egoïstische wereld.  Er is een ontwikkeling gaande in het collectieve bewustzijn dat veel verder gaat dan het besef van het individu, van familie/gezin of zelfs natie.  En deze ontwikkeling verloopt in een weergaloos hoog tempo, waarin het lijkt dat gebeurtenissen die zich normaal over decennia uitstrekken, zich kunnen ontketenen en ontplooien binnen een jaar of nog korter.

De mensheid heeft een viertal tijdperken doorgemaakt en leeft nu in het 4^e mensenras of Arische ras. Het staat op het punt door te breken naar een 5^e tijdperk met een volslagen nieuw mensenras, die zich zal manifesteren na de huidige overgang van het Vissentijdperk naar het Aquariustijdperk.

In al deze voorliggende tijdperken was er een gang omlaag in verdichting, in kristallisatie, en het huidige tijdperk is het tijdperk waarin het dieptepunt is bereikt in de stof. Het is een tijdperk van extreme materialisatie, van een geweldige verstoffelijking waarin men de ene machine na de andere zou kunnen aanschaffen om zich het leven te “veraangenamen”. Het kent een focus die absoluut werelds is en slechts gericht is zichzelf. Het kan niet dieper. De geestelijke component heeft in de achter liggende periode weinig aandacht gekregen, en zeker niet van de overheden. Vooral de laatste eeuwen is door de industrialisatie en de daarop volgende consumptie maatschappij een welhaast logisch dieptepunt ontstaan van deze natuurlijke tendens tot het almaar invullen van materiële verlangens. Ook het leven van de persoon zelf bleek niet veel waard te zijn, en vooral in het westen zijn er vele voortdurende conflicten en oorlogen geweest die lieten zien dat de mens maar bar weinig respect had voor zijn naaste. En nog steeds wordt vandaag de dag deze zelfde oorlogszuchtige rol gaande gehouden door het westen, hoewel het wordt gepromoot als “zelfverdediging”, dit alles vanuit de behoefte tot macht en geld/bezit.

Dit respect, of liever gezegd, het gebrek aan respect is een groteske uiting geworden van deze uitvergrote materialisatie  die slechts het individu diende en het ego cultiveerde. Er is een enorme afscheiding heeft veroorzaakt tussen de mensen onderling en een enorme concurrentiestrijd heeft dit teweeggebracht gebaseerd op twee veelzeggende componenten: competitie en eerzucht. Samen met geld heeft dit geleid tot een derde component: hebzucht is er aan toegevoegd.

En het westen maar vertellen dat deze elementen in een ware democratie vast verankerd dienen te zijn. Zelden is de waarheid zo verdraaid geweest door democratie gelijk te stellen met competitie en eerzucht en hebzucht. Wanneer het paradigma van “willen winnen” ten koste van anderen levensgroot overeind staat, is ware democratie ver weg. Rivaliserend gedrag leidt alleen maar tot verliezers ipv een win-win situatie. Competitie betekent afscheiding tussen mensenzielen ipv het herverbinden van de samenhang. Deze leugen over de geconditioneerde democratie heeft zich vastgezet in de hele mensheid door de propaganda van de consumptie maatschappij en de industriële (Amerikaanse) machtsblokken die winst als grootste belang zien.

Maar deze gecultiveerde ego maatschappij laat sinds honderd en vijftig jaar ook een heel ander beeld zien: een beweging die veel verder kan kijken en een bewustzijn toont die snel groeit naar een planetair bewustzijn. Een bewustzijn die verder gaat dan slechts zichzelf koesteren, en ook verder gaat dan de relatie en familie. Het is een bewustzijn die de hele familie van de mensheid en zelfs het hele leven gaat omvatten. Men wordt bewust dat men niet meer alleen is. En dat bewustzijn groeit massaal. Vele groeperingen en sites geven uiting van deze hernieuwde en frisse kijk op het fundamentele bestaan van al het leven op deze nietige planeet die door de lege ruimte suist in een kleine sector, verafgelegen van de kern van ons Melkwegcentrum. Als we ons dat goed beseffen, dan kunnen we ons eens afvragen waarom in hemelsnaam de mens bezig is om met geavanceerde wapens miljoenen mensen uit te moorden en te verminken in deze wereld? Dit nieuwe denken krijgt gestalte in nieuwe bewegingen en deze laag van mensen geeft daar blijk van en protesteert tegen de verkrachting van de planeet en de mensheid. Eerst nog zachtjes, maar allengs wordt het rumoer luider en luider.

Het bewustzijn dat hier wordt getoond is een bewustzijn dat planetair is en dat de volgende fase van menselijke ontwikkeling in zich draagt: namelijk de factor “ethiek” die de rol van de industrialisatie, materie en geld die het menselijk bestaan een lange, lange tijd heeft gedomineerd, gaat vervangen om daarmee de mens weer centraal te plaatsen vóór materie en financiën, ondanks de huidige financiële crisis binnen de economie.

Het is een ongehoorde prestatie.

In de 60’er jaren heeft een sterke beweging van jongeren die heel snel omhoog schoot als protest tegen de autoriteit van de overheid en staat en kerk, heel wat veranderingen teweeggebracht in het maatschappelijk denken. De energiecrisis in die tijd werd een katalysator om voorbij de vanzelfsprekendheid te komen in het materiële dogma van welvaart, en voorspoed en competitie. De mens werd zich meer bewust van de randverschijnselen in de maatschappij en ging zich realiseren dat niet alles meer vanzelfsprekend zou zijn en verlopen. Hij werd gedwongen na te denken en als vanzelf ontstond daar ook een weerslag in het bewustzijn over de individuele rechten van de mens op een rechtmatig bestaan. Fundamentele vrijheden werden gegund en opgetekend in de grondwetten van vrijwel alle landen. Het was een rebelsheid tegen de onverzoenlijkheid en rechtlijnigheid en geautoriseerde uitbuiting; compassie werd een nieuw element in het maatschappelijk verkeer. En dat was uniek.

Door een aanslag op deze rechten tijdens het laatste decennium waarin de rechtvaardiging van bommen en doden belangrijker leken te zijn dan de rechtvaardiging van het leven van de mens, waarin ook een rechtvaardiging van bezit en geld en macht voor een kleine groep werd gesteld boven die van de behoeften van het totaal, zien we nu een protest vormen van velen die zich daarin niet kunnen vinden. En de huidige financiële crisis laat precies zien als illustratie waarom dit protest gerechtvaardigd wordt. De mensheid groeit in het besef daarvan, hoewel het jammer is dat er zulke grote zware crisissen nodig zijn voor een volgende stap in bewustzijn gemaakt kan worden op weg naar Ware Vrijheid.

De afgelopen decennia heeft een geweldige opkomst te zien gegeven van het new age gedachtegoed samen met het meer geavanceerde Gnostische gedachtegoed dat goed kon gedijen doordat er zware fundamenten waren gelegd door grote zielen in het begin van de vorige eeuw. Toen immers zijn er grote esoterische stromingen opgericht die een eerste doorbraak brachten in het denken. Zij waren de Voorlopers van de bewegingen die zich nu kunnen uitkristalliseren.

Mensen als Jan van Rijckenborgh (LR rozenkruisers), Max Heindel (Rosicrucian Fellowship), Blavatsky (Theosofie), Alice Bailey/DK (Lucis Trust), Paramahansa Yogananda (Self-Realisation Fellowship), en Rudolf Steiner (Antroposofie) hebben de bouwstenen gelegd voor een nieuw denken in het westen dat zich nu pas voluit kan ontplooien en wortelen in nieuwe bewegingen, scholen, groeperingen, forums, huisseminars, voordrachten, cursussen, workshops, allemaal op het gebied van spiritualiteit en esoterie, groeiend en zoekend naar een nieuwe levensvorm en de Oude Waarheid die de mens zou kunnen laten ontworstelen aan zijn dualistische natuur die als een wurggreep om de hals van de mensheid is geklemd. Deze natuur en deze wereld is als een grote zwarte oogklep die de mens over zijn hoofd is getrokken toen hij hier werd geboren om te beletten dat hij helder zag en bewust werd.

Er zijn genoeg sprekers en artikelen die aantonen hoeveel leugens de mens verteld worden om hem in slaap te houden, er zijn genoeg websites die aantonen hoezeer de overheden op een cynische manier bezig is macht te verdelen in de wereld, in plaats van geld en voedsel en rechtvaardiging van het korte leven. De mens wordt zich ook hiervan bewust en gaat protesteren.

Het gevolg hiervan is dat de enorme stroom aan informatie en literatuur is ontstaan door de grote vraag aan kennis en inzicht, een aanbod die de mens bijna heeft verzwolgen. Hij weet veel meer dan zijn voorganger een generatie geleden en is zich ook van veel meer bewust dan deze voorgangers. De generatiekloof kon niet breder zijn dan vandaag de dag. Maar deze kloof breidt zich nog voortdurend uit. De mens die protesteert is bezig zich te informeren, en spirituele kennis en ook diep esoterische is momenteel wijdverbreid. Er zijn daarom ook vele mensen opgestaan die meer belang hechten aan de vorm van hun kennis dan dat zij het beginsel van de mensheid en het leven hoog achten. Zij dronken gretig van de kennis die in grote mate voorhanden was, en eenmaal verzadigd, bezig zijn om dit overal te verkondigen, maar meer omwille van hun kennis en status, dan dat zij anderen de ware weg wilden wijzen. Het was meer een gelijk willen hebben dan te komen tot een samenhang. Opnieuw zien we de dreiging van versplintering en schreeuwende individuen die kennis genoeg hebben, maar zich tevreden stellen met het discussiëren van deze kennis en minder met het toepassen hiervan in hun eigen dagelijkse leven, om dit te laten groeien tot een goddelijk baken van Licht.

Deze neiging is een trots. Het scheidt mensen opnieuw af, en nu in spirituele zin. Er wordt afgegeven door esoterici op de beperktheid van de new age, en de new age beweert dat esoterici gecultiveerde egotrippers zijn, die zich geselecteerd achten door hun diepere kennis en inzichten. En ook onderling is er een enorme verscheidenheid ontstaan van stromingen en ideeën, een verscheidenheid die momenteel dreigt af te glijden naar een afscheiding.

Men concentreert zich soms veel op de verharding van de overheden die de aandacht tracht af te leiden naar de angst en de uiterlijke repressie en bommenwereld, maar men vergeet hoezeer de hele mensheid aan het groeien is in bewustzijn waarin meer dan genoeg ruimte is voor Compassie en Liefde die het hele leven omvat. Die kennis is er en het inzicht breekt door naar een planetair bewustzijn. En ik glimlach.

Dit nieuwe bewustzijn is nodig voor de nieuwe doorbraak voor de komst van het Kosmische Licht in deze Matrix, maar die slechts kan binnenstromen als de mens de Eenheid van het leven voelt en zich vastberaden gaat verenigen tegen de groteske poging van de autoriteiten om het leven fundamenteel aan te tasten. We zijn op weg naar een nieuwe wereld met een nieuw Wereldbewustzijn, en het is hoopgevend dat er zovelen zijn die zich daar ook bewust van worden ondanks de spirituele trots die zijn weg zoekt onder de vele beoefenaars en zoekers van de Waarheid.

Maar men zal zich wel goed rekenschap moeten geven dat spirituele trots de aandacht afleidt van het werkelijke probleem van het lijden in deze wereld, en van de werkelijke kern van geestelijke Vrijheid. Spirituele trots leidt naar cultivering van het ego, terwijl de manifestatie van spirituele trots in wezen een uiting was van een grootse impuls die zich nu aandient: bewustwording.

Compassie is wat nodig is als samenhangende draad tussen alle mensenzielen. Kennis is een eerste beginsel, maar het zal moeten wortelen en uitschieten tot hoop en Liefde die gebundeld kan worden door de hele mensheid. Want de hele mensheid zou mee kunnen gaan naar de nieuwe Wereld op een hogere plaats in vibratie en energie. Dit is wat de mensheid wacht hoewel jammer genoeg niet iedereen deze boodschap zal verstaan.

Werkelijk, wat zou men zeggen als deze nieuwe bewustzijnswording gebroken zou worden door onvermogen en repressie?

Wat zou het worden als deze nieuwe beweging gevoed kan worden door de eigen innerlijke behoeftes om het Licht met elkaar te delen met het oog om de mens te helpen bewust te worden ongeacht de eigen positie?

rudolph

www.goddelijkplan.nl