Menselijke Liefde Versus Goddelijke Liefde
"Tao kan niet liefhebben zoals mensen dit doen; het ziet alle dingen als strooien honden.
De wijze kan niet liefhebben zoals de mens dit doet; hij ziet mensen als strooien honden."
Tao Te Tjing
Wij leven in een wereld waarin lijkt of alles van elkaar is afgescheiden. We nemen waar met onze vijf zintuigen en met ons verstand; we bezien dat wat 'buiten ons' is en we observeren daarbij het leven vanuit een dusdanig perspectief, dat dit ook ons beeld lijkt te bevestigen dat we werkelijk van alles zijn afgezonderd en dat iedereen en alles apart staan. Maar in werkelijkheid is de aard van deze afscheiding in ons bestaan misleidend omdat alles in het hele universum met elkaar verbonden en van elkaar afhankelijk is.
De illusie van afscheiding heeft zich vast genesteld als een paradigma op Aarde en domineert tegenwoordig het bewustzijn van zowat 6 miljard mensen. Vanuit het perspectief van ons afgescheiden individuele waarnemingsvermogen zien we deze afscheiding ook naar ons weer teruggespiegeld in de vorm van vele en veelsoortige paren van tegenstellingen. Tegenstellingen die eveneens van elkaar gescheiden lijken te zijn, bijvoorbeeld goed en kwaad, juist en verkeerd, vriend en vijand enzovoort.
Als wij het beeld die wij hebben gevormd over onszelf en vanuit onszelf bevestigen en blijven geloven in dit dualistische bestaan van illusies, dan zullen we deze matrix van afzondering waarin wij zijn geboren alleen maar verstevigen en almaar bestendigen. Zolang wij deze dualistische matrix blijven voeden kunnen wij deze nooit overstijgen. En dit te overstijgen is feitelijk het spirituele doel van ons leven.
Geen enkele activiteit die wij als afzonderlijke persoonlijkheden verrichten, kan de mensheid of deze planeet uittillen boven de dualistische illusie. De mensheid als een collectief van onverlichte persoonlijkheden is hooguit in staat veranderingen aan te brengen binnen de beperkingen van deze allesbehalve heilige wereldorde waarin wij zijn geïncarneerd. De ongoddelijke wereld waarin wij bestaan is een dualistische illusie die beheerst wordt door tegenstellingen. Het enige dat wij ooit kunnen veranderen of beïnvloeden via onze persoonlijke inspanningen is het heen en weer gezwaai van de slinger tussen de beide polen van dualiteit. Laten we dit eens wat nader bekijken.
Wanneer wij onze persoonlijke wil gebruiken - onze vrije wil - door ons bezig te houden met één aspect of een kant van een onderwerp (één pool van dualiteit), verkwisten wij energie door het genereren van dualistische gedachten en emoties. Vanuit zijn aangeboren afgescheiden natuur grijpt het ego voortdurend iets vast of biedt weerstand aan iets dat buiten hem ligt en genereert op die manier mentale en emotionele energetische banden. Op die manier versterkt onwetendheid de misleidende aard van zijn eigen bestaan door zich te binden aan dualiteit. Energie volgt gedachte, waardoor bepaalde aspecten van dualiteit worden versterkt door de aandacht die het krijgt, terwijl andere (tegengestelde) aspecten eveneens worden versterkt juist door de weerstand die deze bij het ego oproepen. Een dergelijke energetische investering - waarbij het voor de onverlichte persoon lijkt alsof hij/zij zich slechts bezighoudt met één pool of kant van een onderwerp - zorgt er in feite voor dat beide polen worden versterkt, zodat allebei de kanten van het spectrum worden bekrachtigd. Op die manier verstrikt iemand zichzelf op effectieve wijze meer en meer in het weefsel van de illusie van dualiteit en versterkt het ook nog eens.
Voor het misleide oog van al diegenen die zich volledig hebben vastgepind op de ongoddelijke dualistische wereld, zou het best kunnen lijken alsof dingen in beweging zijn, aan het veranderen zijn of zelfs aan het verbeteren zijn. Maar zulke mensen draaien in feite alleen maar mee in een gevaarlijke carrousel. Zij ervaren slechts de onvermijdelijke en vruchteloze schommelingen via hun onderworpenheid aan de wereld van illusies, aan het wiel van samsara. (Boeddha).
Miljarden mensen verspillen zo gedachteloos hun hele leven door het creëren van meer en meer karma door zich telkens aan de ene of aan de andere pool te hechten in een dualistische illusie die ervoor instaat dat hun bestaan verder wordt gerekt met vele, vele extra levens in een onheilige wereld van rusteloosheid, lijden, pijn en onontkoombare dood.
***
Ondanks de al zolang overheersende onwetendheid van de mensheid omtrent deze feiten, hebben alle waarachtige geschriften in de hele geschiedenis herhaaldelijk getuigd over de nutteloosheid om ware Vervulling, Liefde en Leven daar te vinden waar ze toch nooit kunnen worden gevonden: namelijk in deze dualiteit, in deze illusie. Toch duurt de rusteloze zoektocht naar liefde en geluk tot op de dag van vandaag voort.
"Maar," zegt Lao Tzu, "De liefde van Tao is niet als die van mensen; het ziet alle dingen als strooien honden. De liefde van de wijze is niet dezelfde als die van mensen; hij ziet mensen als strooien honden."
Tao Te Tjing.
Deze woorden van de verlichte wijze Lao Tzu, kunnen misschien een schok teweegbrengen. Want zouden zijn woorden waar zijn, dan zullen deze ook heel waarschijnlijk iemands complete visie op het leven en de wereld omver halen en dat is inderdaad het doel van die oude Chinese onthullingen die wij nu kennen als de Tao Te Tjing. Wanneer wij iets beginnen te begrijpen wat Lao Tzu werkelijk bedoelde, zullen vele van onze vooroordelen in duigen vallen, want het haalt het hele paradigma omver dat de mensheid als een kleed over zichzelf had heen getrokken en dat sinds onheuglijke tijden van generatie op generatie is overgedragen.
In de Tao Te Tjing staat dat schoonheid altijd lelijkheid voortbrengt. De aanwezigheid van de tegenpool lelijkheid is het bewijs dat schoonheid in deze ongoddelijke wereld ook een illusie is en dat de ware Schoonheid - die duurzaam en niet afbreekbaar is en die ook geen tegenpool kent - hier niet is te vinden. In de wereld van tegenstellingen brengt schoonheid tegelijkertijd lelijkheid tevoorschijn, het goede brengt het kwade voort en liefde brengt haat voort. Haat vormt het bewijs dat liefde iets is dat wij niet kennen. De realiteit hiervan is in deze wereld niet te vinden. Onze ideeën hierover zijn illusies. Wereldse uitdrukkingen van liefde zijn in feite slechts pogingen van onze ego om zijn eigen ongoddelijke wezensbestaan te verheerlijken. Daarom roepen al deze pogingen per definitie tegenstellingen op.
Zolang de menselijke liefde wordt opgewekt in een wereld van tegenstellingen, zal haat zijn tweelingbroeder zijn. Daar kunnen wij niets tegen doen. Iemand die persoonlijke liefde cultiveert, cultiveert tevens haat; dit is een wet binnen elke dualistische wereld. Haat is een middel om zichzelf te beschermen in deze angstige wereld en is net zo wezenlijk en egocentrisch als menselijke liefde.
De balans tussen liefde en haat schommelt voortdurend en kan binnen ons dualistisch bestaan nooit tot stilstand worden gebracht. De ene keer zijn we de beminnelijkheid zelve, de volgende keer slaat de weegschaal door naar de andere zijde. Kijk naar de mens en je zult deze slingerbeweging voortdurend zien plaatsvinden. Het is een verbazingwekkend maar onafwendbaar aspect van de menselijke natuur. Wat zijn wij toch arme dwazen, door liefde en haat verteerd, heen en weer geslingerd tussen beide tegenpolen in dualiteit. Afwisselend zijn we met onze liefde en onze haat in hun vele vormen voortdurend bezig brandstof toe te voegen aan het vuur van onze dualistische misleiding. Is het nu niet langzamerhand duidelijk geworden, waarom Tao daar in geen enkel opzicht aan deel wenst te nemen?
We kunnen ons geen haatdragende Tao voorstellen, maar evenzo zouden we ons ook zeker geen liefde propagerende Tao moeten voorstellen. Tao heeft ons lief, maar niet in de zin zoals wij met onze wereldse blik interpreteren. De liefde van Tao is niet dezelfde als die van de mens en Het ziet zulke percepties slechts als 'strooien honden', die in het oude China gebruikt werden als offerandes. Op dezelfde manier is de liefde van de wijze die in Tao opgaat, ook niet dezelfde als die van de mens; ook hij ziet de mens als strooien honden, als menselijke dieren, als deel van de grote illusie.
***
Dus wat bedoelt de Bijbel nu eigenlijk als het zegt "God is Liefde"? Wel, als wij maar íets willen begrijpen over Liefde, dan is het nodig dat wij ons volstrekt losmaken van al onze vooronderstellingen hierover. Wij moeten die van ons afgooien, precies als al die andere vooroordelen die wij hebben opgebouwd binnen onze tempel van onwetende geloofssystemen en opinies.
Laten we eerst eens beginnen met een hedendaags voorbeeld hoe goddelijke Liefde zo verkeerd kan worden geïnterpreteerd. Er bestaan vele goedbedoelende New Age groepen en centra waar mensen zitten en proberen liefdevolle gedachten en energie uit te zenden om de mensheid te kunnen verheffen, om het te kunnen beschermen tegen schadelijke gevolgen, om een eind te kunnen maken aan oorlogen, om een tijdperk van vrede op Aarde te willen vestigen en zelfs om de naderende en noodzakelijke geologische omwentelingen te kunnen keren. Maar de werkelijkheid leert ons dat menselijke liefde nooit de wereld heeft kunnen bevrijden en het ook in de toekomst niet zal kunnen. Deze centra en groepen brengen geen vrede op Aarde, zij doven de haarden van onwetendheid niet, zij kunnen nimmer de wonden van de mensheid helen. Integendeel, bezien vanuit esoterisch gezichtspunt, dragen zij in feite slechts bij tot het ontstaan van oorlogen. En door het voeden en dus het versterken van de tegenpolen 'goed' en 'slecht' zijn zij indirect ook verantwoordelijk voor het opwekken en bevorderen van haat. Zij versterken daarom feitelijk de machten van de duisternis door hun onverlichte motieven die in het leven werden geroepen door hun 'persoonlijke' wil en niet door de Goddelijke Wil. Deze activiteiten zijn verwant aan zwarte magie daar onverlichte persoonlijkheden, vaak met nobele bedoelingen, proberen zich te mengen in de zaken van anderen en van de wereld. Deze verlangens creëren karma en verdere verwarring, want onverlichte mensen zijn niet in staat om werkelijke Liefde te creëren en die in de wereld te zenden. Alleen Tao kan dit! En dan beseffen we ook pas dat "de Liefde van Tao anders is dan die van mensen".
Als wij daarom werkelijk de (goddelijke) Liefde willen vertegenwoordigen in deze wereld, moeten we allereerst onszelf in verbinding brengen met Tao, die niets van doen heeft met deze tijdelijke wereld van illusies. Dit is het ene, enkele en allesoverheersende Doel van elk onverlichte mens op Aarde en daarom zal geen enkele verlichte Leraar ooit aan de gewone mensheid het soort praktijken uit de doeken doen die binnen de New Age cultuur over de hele wereld tegenwoordig schering en inslag zijn.
De overgrote meerderheid van de New Age uitleg, channeling en meditaties moedigen mensen slechts aan om hun persoonlijke wil aan te wenden om veranderingen ín zichzelf en vóór zichzelf te creëren en soms zelfs om positieve veranderingen te helpen invoeren in de wereld. Hun focus is gericht op persoonlijke transformatie zoals in: "schep je eigen werkelijkheid". Maar door mensen aan te moedigen zich te concentreren op zichzelf en op deze dualistische wereld en aansluitend om hun persoonlijke wil in te zetten om hun 'hoge' persoonlijke idealen tot stand te brengen, voeden zij samen met de rest van de spiritueel sluimerende massa, slechts de illusie van dualiteit.
In feite zijn deze zogenaamde New Age leraren, mediums, gechannelde entiteiten en groepen eigenlijk met iets bezig dat veel schadelijker is dan diegenen die - spiritueel gezien - onbewust zijn. Door mensen aan te moedigen om zich in grote getale te richten op 'vrede, goedheid, licht en liefde', zijn deze goedbedoelende maar misleide groepen feitelijk op hetzelfde moment ook bezig de tegenovergestelde kant van het spectrum, t.w. gewelddadigheid, kwaadaardigheid, duisternis, haat enzovoort op wereldschaal te versterken en machtiger te maken. En daarbij onbewust de toch al chaotische en uitzichtloze conditie van deze planeet alleen nog maar te verergeren.
Deze groepen zijn er verantwoordelijk voor dat de slinger van de op tegenstellingen gebaseerde illusie alleen maar verder en spectaculairder uitzwaait van de ene naar de andere kant, waardoor in wezen meer en meer dualistische macht, impulsen en spanningen in de wereld worden opgewekt. En dit alles helpt juist de catastrofale ontwikkelingen op onze planeet te verhaasten.
***
Nu we duidelijk kunnen gaan inzien dat persoonlijke liefde niets van doen heeft met goddelijk Liefde, zullen we nu dat geschreven axioma dat 'God is Liefde' verder uitdiepen door het vervolg van Lao Tzu's woorden aan te halen:
"Tao gelijkt op een blaasbalg. Al schijnt het leeg, toch ontbreekt er niets. Zo zij in beweging gebracht wordt, komt er meer uit."
Tao Te Tjing.
De goddelijke Manifestatie uit zich in een bepaald ritme dat overal aanwezig is en dringt zelfs door in het allerkleinste atoom. Deze Manifestatie kent geen tegenstellingen, het creëert geen schaduwen en brengt altijd zichzelf voort. Goed wordt niet tegenover slecht gezet, Schoonheid niet tegenover lelijkheid, Liefde niet tegenover haat en evenmin Werkelijkheid tegenover illusie. Tao kent geen liefde, het geeft zelfs geen liefde aan anderen - Tao is Liefde! Met andere woorden, goddelijke Liefde is niet iets dat je als doel kunt stellen, zoals de New Age figuren proberen te doen om zich te onderscheiden of om zich te redden of om deze wereld van afscheiding en pijn (onbewust) in stand te houden. Liefde spant zich niet in, het tracht ook niet de effecten van het kwade in dualiteit te bevechten en dus kent het ook geen conflict. Goddelijke Liefde is niet het tegenovergestelde van angst. Als goddelijke Liefde een tegenpool zou hebben, dan zou het niet goddelijk of eeuwig zijn. Het zou dualistisch zijn. Goddelijke Liefde is een neutrale Kracht; zijn macht is onbegrensd en kan worden vergeleken met een blaasbalg. Als een blaasbalg ritmisch wordt gepompt, produceert het heel wat kracht. Op dezelfde manier produceert het ritme van Tao een enorme Macht en al datgene dat met dit ritme in conflict staat, alles uit dualiteit, kan daar nimmer één mee zijn.
Gaan we dit nu allemaal inzien, dan zullen we beter dan ooit in staat zijn te begrijpen waarom deze ongoddelijke, dualistische wereld fundamenteel onvolmaakt zal blijven en in essentie niet te herstellen, hoeveel persoonlijke liefde - via groepsmeditaties en dergelijke - wordt uitgezonden! Wanneer we dit nu allemaal verstaan, dan kunnen we een keer ophouden met het verspillen van elke vorm van zelfs maar de allerkleinste hoeveelheid energie aan zulke nutteloze en evenzo schadelijke activiteiten, waarbij zoveel mensen tegenwoordig binnen de New Age beweging zijn betrokken. Wij gaan nu doorkrijgen dat wij de gevallen wereld van dualiteit zullen moeten laten voor wat hij is. In complete zelfovergave en in oprechte, onbaatzuchtige dienstbaarheid aan het Goddelijk Plan van Verlossing zullen wij ons alleen richten op dat wat met het goddelijke ritme van Tao mee vibreert en daarin opgaat en van dezelfde natuur is: de Goddelijke Natuur.
Slechts door complete overgave van onze persoonlijke wil, slechts door het loslaten van al onze gehechtheden die ons karmisch binden aan het wiel van Samsara, kunnen wij zuivere voertuigen worden zonder enige belemmeringen meer voor de goddelijke Intelligentie van Tao. Alleen die Macht is als enige in staat om werkelijk positieve veranderingen in deze wereld teweeg te brengen. Alleen wanneer we onze gretige, egoïstische idealen op kunnen geven en onze kleine zelf kunnen vergeten, zijn we in staat om voldoende leeg te worden om de Goddelijkheid toe te laten in ons hart en zo die vonk te ontsteken. Die vonk die daar binnen in ons huist zodat wij instrumenten van Tao kunnen worden.
Het is onze zelfzucht, het onwetende gebruik van onze vrije wil die ons als collectief gebracht heeft in de staat zoals wij nu zijn. Daarom, alleen door 180 graden om te keren door middel van onzelfzuchtigheid en met een complete en absolute overgave van onze 'ik' en onze persoonlijke wil aan de goddelijke Wil van Tao, kunnen wij de krachten van de echte Verandering, de krachten van Verlossing toelaten om door ons heen te werken. Alleen op die manier kunnen wij ons volledig bevrijden van deze onheilige illusie van deze wereld die noodzakelijkerwijze zoveel dualistische rusteloosheid en daarom lijden kent.
Uit: Ongewone inzichten
The New Call
|
