Leven is Ademhalen

01-08-2013 00:00

Er is geen verleden en toekomst,

er is alleen het NU

en in dit NU bruist het Leven .

Er is geen geboorte en geen dood,

dit bestaan is enkel een Ademtocht

tussen gisteren en morgen.

(M)cirkelpunt

 

Wandelend op de overblijfselen van een ver verleden adem ik de Trilling in van de oude ‘grond’.

Mijn hart glimlacht, mijn ziel bruist en ik verdwijn in dit tijdloos Moment.

Het verleden is niet meer, afgebrokkeld en verdwenen; de oude verweerde stenen zijn nog slechts de stille getuigen van een vervlogen beschaving, een tijd waarin Waarheid en Wijsheid deel uitmaakten van het bestaan en tot uitdrukking kwam in de archetypische beelden en symbolen.

De tijdloze Stilte is alom aanwezig.

Ik hef mijn ogen op naar de statische bergen en  de omringende heuvels die sinds de oude tijden zwijgzaam toekijken naar het voorbijvlieden van de vele levensgolven zielen, die zich eeuw na eeuw blijven voortbewegen in opeenvolgende cirkelgangen ….

Schijnbaar onbeweeglijk staan zij in het decor waarin ik me bevind en een tijdloze bondgenoot wordt van de Stilte. In het Heden, hier en nu, wordt verleden en toekomst verbonden.

Een kind baant zich een weg tussen de oude resten en betreedt behoedzaam het oude pad, trede na trede...

Het beeld kondigt Verandering en Vernieuwing aan , want wat afgebroken wordt zal steeds weer herrijzen in een nieuw Licht. De Ouden wisten dat de mens geroepen is om uit te vliegen, om zich te ontdoen van het oude zware gewaad.  Zij waren zich bewust van de staat waarin hij verkeert en kenden de Bestemming.

Goddelijke Universaliteit drukt zich steeds weer uit doorheen de tijd via Zijn verschillende Vormen die de al-oude Waarheid symboliseren . Hierin herkent men de Taal van God . Zij zijn uitdrukkingen, voertuigen van het Kosmische Bewustzijn waarin het gehele Gods-Plan verborgen ligt . Die  goddelijke Energie is zowel de Schepper als de Motor van de Vorm. 

Heden ten dage staan ze er meestal verweesd bij en zijn verworden tot lege concepten voor de huidige mens.

Ze zijn als gesloten boeken die hun geheimen verborgen houden tot de tijd rijp is en de ogen zich ontsluieren zodat zij opnieuw ‘gelezen’ kunnen worden.

De mens heeft zichzelf begrensd door zijn lagere staat en schept op die manier zijn eigen werkelijkheid die hij voor waar aanneemt. Door de opgetrokken ommuring worden Universele beelden tot dode symbolen en zijn nog slechts een historisch en religieus restant. Hij is niet meer in staat om de Bezieling achter de vorm te proeven en staart zich blind op uiterlijkheden omdat hij in de onmogelijkheid  verkeert Een te worden met de Vibratie die alle vormen bezielt.

In Werkelijkheid zijn het balsems voor de ziel, een Samengaan van Geest en Stof, een knipoog van de Kosmos in de Materie,  op deze Aarde waar de grond bruist van Vitaliteit.

Ze zijn een geschenk voor de levende Ziel , een bevestiging van zijn Aard en een herinnering aan een oeroude opdracht die in elk individu gelegen is, om die Staat te verwerven waarin zijn oorspronkelijke vleugels ontvouwd kunnen worden en hij uit kan stijgen boven alle materie en stof die hem aan dit bestaan bindt. De verantwoordelijkheid ligt dus bij de mens zelf of de Taal al dan niet ‘gelezen’ kan worden en vooral of zij tot openbaring komt IN hem. Een open hart en geest zijn hiervoor de eerste vereiste en richten hem naar die plek waar de Heilige Bron opwelt. Een oer-Verlangen ontwaakt , een immense Nood om zich te laven, zich te verkwikken aan het frisse water borrelt op….

Koester dan dit diepe Verlangen wanneer je dit in je hart ervaart, ga op Weg en het wonder zal geschieden dat alles in  Beweging komt. Want met één stap in Zijn richting komt Hij je drie stappen tegemoet en nadert het moment dat je bij de hand genomen wordt en de Kosmos jouw stappen leidt…

Aldus wordt de Levende Bron tot Stroom en bevloeit de Aarde tot Heil van al wat leeft!

Wordt dan tot Bron opdat je nooit meer dorst zal hebben en anderen zich kunnen laven...

(M)cirkelpunt

“Volg je gelukzaligheid

en het universum opent deuren voor je

waar eerst muren waren…”

Joseph Campbell

 

Imee Ooi-Om Mani Padre Hum

youtu.be/t8mWj-qfCW8

 

 

 

 

 

 

Terug