Kom, het is tijd
20-11-2014 00:00
Een schip ligt aangemeerd
aan d’ oevers van het hart
Een roep wordt gehoord,
de zeilen gehesen
Kom, het is tijd
‘t lange wachten wordt beloond
laten we ons dan spoeden
Daar verrijst de brug in ‘t stralend licht
Door het zelfoffer voltrokken
leidt zij nu naar d’ andere oever.
Het hart is in rust
De wateren roerloos
Het gouden licht wenkt
Niet meer omkijkend
Vergetend wat was
opent zich de poort tot ‘t Leven
Kom dan en verheug je,
want lang was de weg
langs aardse dalen
en steil het pad op de berg
Wees welkom
Kind van de Zon
je wordt verwacht
Daar klinkt dan het Vreugdegeschal
om wat verloren was en opnieuw gevonden
om wat verdeeld was en opnieuw geheeld
Door ‘t louteringsvuur ben je ‘geworden’
Met Licht en Liefde word je bekleed
Een Zoon is opgestaan
Een Mens herboren
tot Heil van allen…
(M)cirkelpunt
———
Terug