IMITATIE SPIRITUALITEIT

17-01-2014 00:00

 

Tegenwoordig zien we in de hele wereld vele spirituele leraren en dito groepen en sommige van hen hebben veel en goede inzichten en zijn vaak met de beste bedoelingen bezig. Wanneer we hun activiteiten echter vergelijken met die van het Geheiligde Pad, het Pad van alle Avatars, het Pad der Waarheid, dan wordt voor ons duidelijk dat de overgrote meerderheid van spirituele groepen en zogenaamde verlichte leraren het in hoge mate op een akkoordje gooien over het Hoogste, over de Waarheid. Zij beoefenen in feite niets anders dan wat het scherpzinnige oog en het pure hart herkent als ‘imitatie spiritualiteit’.

De huidige cultuur van imitatie spiritualiteit heeft kunnen ontstaan door een gebrek aan ware Kennis en vanuit zelfzuchtige motieven. We vinden dit bijvoorbeeld duidelijk terug binnen de New Age beweging, waar de algemene focus is gericht op persoonlijk voordeel en gewin. We zien zoveel mensen tegenwoordig die hun eigen (persoonlijke) ideeën willen overdragen over hoe nu het beste licht, liefde en vrede op aarde kan worden gebracht. Maar het overgrote deel van al die mensen moet zulke deugden zelf nog realiseren. In deze tijd waarop alles zich versnelt op Aarde, duiken voortdurend nieuwe spirituele groepen en leraren op; individuen die zichzelf tot meester of tot leraar hebben uitgeroepen. En we zien een bonte verzameling van groepen discipelen en wereldverbeteraars die de bekende stoet aan bezienswaardigheden vormen binnen de spirituele supermarkt van tegenwoordig. Vaak zien we dat zulke groepen - nieuwe en reeds bestaande - de neiging vertonen om met de beste bedoelingen zichzelf en deze planeet te willen helen, maar alle werkelijk verlichte Meesters, Heilige Orden en Mysteriescholen hebben door de eeuwen heen onderwezen dat het persoonlijke ‘ik’, deze wereld en alles wat daarin verkeert, niet het doel van het leven is en op het spirituele pad ook niet onze focus zou mogen zijn. En die verkeerde focus ontstaat als gevolg van een gebrek aan ware Kennis en bewustwording over het doel van de menselijke fysieke incarnatie. En zonder deze Kennis kan het spirituele Pad niet worden gevonden, laat staan worden bewandeld.

Het verbeteren van de kwaliteit van het bestaan in deze wereld is niet het doel van ons leven. Boeddha sprak over deze wereld als van een belletje op de oceaan. Een illusie die net zo zeker verdwijnt als die was verschenen. En hij onderwees de spirituele aspirant dat hij op de een of andere manier daar niet aan gehecht mocht raken. Jezus zei in niet mis te verstane termen, ‘Mijn Koninkrijk is niet van deze wereld” en hij drong er bij de mensheid op aan om allereerst dat Koninkrijk te gaan zoeken. Want alleen al het zoeken naar en het vinden van het ware Leven (het Koninkrijk) zal alle onrecht, pijn en alle lijden van de zelf gecreëerde uiterst netelige positie van de mens kunnen rechttrekken en ook de Weg openen naar het uiteindelijk Doel van het leven. Omgekeerd zal ware heling en verlossing van het lijden ook nooit worden bereikt via een persoonlijke en wereldse focus of bewustzijn. En het afgescheiden ego of ‘zelf’ maakt al zijn problemen alleen nog maar gecompliceerder door zijn ‘zelf’-inspanning. Precies als een hond die achter zijn staart aanrent, kan het ‘ik’ alleen maar rondcirkelen, gedwongen als het is om continu zijn band met ‘het wiel van geboorte, dood en lijden’ zoals Boeddha het noemde, te bestendigen.

Om te proberen deze wereld en de mensheid te helen vanuit een onverlicht perspectief is hetzelfde als wanneer iemand die blind is de weg probeert uit te leggen aan iemand die is verdwaald. De wereld kan alleen maar worden geheeld wanneer de mensheid een waarachtige focus en motivatie gaat uitoefenen. Heling is slechts mogelijk wanneer het hart van de mensheid zich opent en wanneer diens geest de juiste richting op kijkt. De oplossing van alle wereldproblemen die door onwetendheid zijn ontstaan, komt slechts in zicht als alle zelf gecreëerde ideeën en neigingen worden opgegeven. Simpelweg door niet meer naar het aparte zelf te kijken, maar omhoog naar de universele Geest en het Goddelijk Plan voor de Aarde. De oplossing van lijden, duisternis en onwetendheid is per definitie een goddelijke oplossing en kan nooit worden gevonden binnen de afzonderlijke en beperkte natuur van het persoonlijke zelf of binnen die overvloed aan speculatieve ideeën, projecties en misleidingen. Zulke persoonlijke, onwetende overtuigingen zorgen alleen maar voor nog meer afscheiding en het bewijs daarvan blijkt zonneklaar als we het reilen en zeilen aanschouwen van onze wereld. En deze overtuigingen worden ook weerspiegeld door al die talloze individuele en verschillende meningen en idealen die worden verkondigd door evenzoveel spirituele groepen en leraren.

Een juiste focus is essentieel als de zoeker van de Waarheid uit wil stijgen boven de veelsoortige verleidingen en valstrikken van de pseudo-spiritualiteit die we overal in de wereld aantreffen. De pijn van het hart van onze wereld en al het lijden van de mensheid worden opgelost en kunnen tenslotte permanent worden geheeld als de focus is gericht op dat wat al Waar, Heel en Compleet is. En bepaald niet wanneer we het richten op het individuele zelf of op onze vergankelijke wereld van verschijningen. Slechts wanneer iemand omhoog kijkt naar het Hoogste, naar de Waarheid zelf, zal hij in lijn en in harmonie kunnen komen met de universele Wet en zal op die manier een waarachtige Spiritualiteit zich bij hem gaan openbaren. Want hij zal op een heel natuurlijke manier worden geïnspireerd om het Goddelijk Plan te dienen. Alleen een dergelijke opstelling die gepaard gaat aan een bijbehorende spirituele harmonie, kan de ziekelijke toestand van de wereld herstellen. Menselijke misleiding kan pas worden rechtgezet op het moment dat de zoeker in contact is gekomen met de Werkelijkheid en zich op die manier heeft kunnen afstemmen op de oorzaak en doel hiervan. Iets anders te gaan zoeken en te gaan beoefenen, al datgene wat bedoeld is voor eigen genoegen en profijt, zonder het geheel en samenhang hiervan goed te herkennen, is niets anders dan imitatie spiritualiteit en dit dient niets meer dan de persoonlijke ideeën en grillen van het afzonderlijke zelf en leidt naar nog grotere verwarring en lijden. Want afscheiding (van God, het Al) staat gelijk aan pijn.

Om nu de geest van de Waarheid en zijn Plan te kunnen vinden, zal men de Waarheid onvoorwaardelijk moeten zoeken met een onzelfzuchtige focus en motivatie. Elke mindere activiteit van het verstand of emotie, zelfs wanneer het afkomstig is vanuit een nobele bedoeling om ‘datgene te willen doen wat juist is’, is nog altijd een persoonlijk verlangen, een ideaal dat gecreëerd wordt door het beperkte perspectief van iemands afzonderlijke werkelijkheid en ervaringen. Geen enkele goede bedoeling kan ooit een perfecte wereld creëren. Integendeel, zo’n persoonlijk getinte houding vindt zijn weerslag in nog meer conflict en afscheiding van de Werkelijkheid, de onpersoonlijke Realiteit die altijd al Perfect was en die nu wacht tot de mensheid zich door middel van zijn eigen vrije wil weer gaat afstemmen op zijn genadige Wetten. Uitstel op zo’n goddelijke afstemming creëert slechts meer karmische banden met het wiel van geboorte, dood en lijden. Het is een voldongen feit dat een persoonlijke focus slechts maar heel beperkt is en slechts leidt tot degeneratie terwijl een goddelijke focus bevrijdend en bezielend is. Laten al die egozoekers in de hele wereld gaan inzien dat, als al die belemmerende bijbedoelingen eens niet meer mee zouden spelen, er voor hen een veel grotere levensvitaliteit, een meer waarachtige spiritualiteit en een veel dynamischer levensdoel te wachten staat.

In deze laatste dagen van een belangrijke wereldcyclus zijn er een heleboel mensen die zich bezighouden met allerlei interessante zaken, van persoonlijke heling en zelfontwikkeling tot en met de gechannelde raadgevingen en verheven boodschappen van hen die overleden zijn. Vandaag de dag bestaat er een wereldwijde markt voor paranormale adviezen, voor talrijke methoden van zelfontdekking, (geestelijke) reizen, spiritueel ontwaken, healing van de ziel, magische rituelen, regressietherapie over voorbije levens, enzovoort, enzovoort. De lijst is eindeloos en zou een groot aantal levens vergen voor één persoon om zelfs maar een klein deel ervan te kunnen beoefenen. Veel van die activiteiten zijn op zich niet verkeerd of gevaarlijk, maar zonder de aanwezigheid van een juiste focus en juiste houding leidt het slechts tot de ronddraaiende carrousel van gretige verlangens van het persoonlijke ‘ik’. Ze cultiveren en verfijnen het kleine zelf van het ego en leiden dus niet naar Dat wat al Perfect is.

Er zijn een heleboel mensen over de hele wereld - en er komen er steeds meer - die spirituele boeken schrijven en workshops geven. En opnieuw zeggen wij, dat zij dit allemaal doen voordat er maar in enige mate bij hen iets is gerealiseerd van een hogere orde dan slechts filosofische inzichten, laat staan dat zij in één lijn verkeren met de Waarheid en goddelijk Doel. Over het algemeen houdt dit onwetendheid en trots alleen maar langer in stand omdat de focus in wezen nog altijd hetzelfde is. Ongeacht hoeveel ware filosofische woorden en concepten er zijn te lezen in een geschrift van iemands voorkeur, het zal deze persoon niet kunnen helpen het doel van het leven - Bevrijding - te bereiken zolang de focus zelfzuchtig is en is gericht om iets te verwerven voor het ego, het ‘ik’, ‘mij’ en ‘mijn’ van het gretige zelf, zoals bijvoorbeeld in ‘mijn healing’, ‘mijn pad’, ‘mijn verlichting’, ‘mijn waarheid’, ‘mijzelf’, ‘mijn leven’, enzovoort. Tot het moment dat men in al zijn activiteiten van denken en streven omhoog kijkt naar slechts het Ene Leven, naar dat wat Waar en Goddelijk is, waardoor op die manier het innerlijke spiritueel zoekende element weer ontwaakt, zal alles wat is gecreëerd en waarop men focust, vergeefs en onbeduidend blijken te zijn en zal het niets opleveren van enige en blijvende waarde.

Voordat aspiranten op het spirituele pad belanden zouden zij - als eerste en voornaamste punt - zichzelf serieus moeten afvragen, “Houd ik van en wil ik de Waarheid onvoorwaardelijk dienen, of zoek ik de Waarheid omdat ik daar in een of ander opzicht persoonlijk profijt uit wil trekken?” Als het antwoord laat zien dat er inderdaad sprake is van zelfzuchtige bijbedoelingen, dan staat hij nog niet gereed om het Pad van Zuivering, het spirituele Pad te bewandelen en zou hij zich verre moeten houden van de hogere leringen en ze evenmin moeten toepassen en zou hij zich ook niet moeten bezighouden met geavanceerde technieken.

Ongeacht wat men heeft geleerd en met zijn verstand heeft begrepen en ongeacht uit welke verheven bron het ook afkomstig moge zijn, zonder een juiste focus en een waarachtig, spiritueel inzicht, kan al die kennis in het algemeen slechts dienst doen als weer een ander voertuig waarin het kleine ego kan rondcirkelen en meer illusies kan kweken. Alles wat er gebeurt in de imitatie spiritualiteit is in werkelijkheid het bewegen van het ego van één afzonderlijke en onverlichte gedachtesfeer en verlangen naar een ander; in het geval van de New Age beweging in de richting van een zogenaamde ‘spirituele’ gedachtesfeer. Maar het pad van het ego slingert alleen maar op één vlak, het spiraliseert niet omhoog, het leidt niet tot verlossing van de altijd weer terugkomende problemen en ellende van de afzonderlijke persoonlijkheid. Vandaag de dag pogen een onnoemelijk aantal onverlichte leraren de imitatie spiritualiteit onder de mensheid te propageren alsof het één van de hoogste diensten is aan de wereld. ‘Spiritueel zijn’ is tegenwoordig een modieuze trend geworden. Maar voor het merendeel is zulke hulp eigenlijk niet veel anders dan een slechte dienst bedrijven tengevolge van de focus op het persoonlijke zelf, anders dan op het eeuwige goddelijke Element dat zich in het hart van de mensheid bevindt. Dit hart dat van huis uit onzelfzuchtig en Waarachtig is. Pas op het moment dat iemand zich op dit goddelijke Element gaat richten en daarmee zijn aard en doel in incarnatie gaat uitzoeken, zullen we merken dat blijvende Waarheid en Wijsheid zich in hem gaan vastzetten en integreren in zijn bestaan. En als de levende Waarheid en Wijsheid niet aanwezig zijn, hoe kan men dan werkelijke spirituele Dienstbaarheid verstrekken? Het is dit gebrek aan ware en simpele Wijsheid waardoor imitatie spiritualiteit zich staande houdt en opbloeit over de hele wereld en die de mens er voortdurend toe drijft zich bezig te houden met zichzelf, in plaats van het aparte zelf te vergeten in ruil voor het zoeken en vinden van de levende Waarheid.

* * *

Tot het moment dat al deze zogenaamde spirituele groepen, leraren en de mensheid incluis de noodzaak leren inzien om zich geheel en al af te stemmen op het grotere Plan waardoor een goddelijke Focus gaat oprijzen, heeft niemand ook maar enige notie van wat er binnenkort echt staat te gebeuren in onze wereld en waarom. Het gevolg is dat ze ook niet in staat zullen blijken te zijn om volledig profijt te trekken van de naderende spirituele kans. Zij blijven onwetend en zijn zich niet bewust over hoe zij zich op afdoende wijze kunnen prepareren en kunnen assisteren in dat Ene Werk dat zich wereldwijd aanbiedt en dat slechts tot doel heeft om op Aarde het Goddelijke Plan voor dit tijdperk te manifesteren ten gunste van al het leven. Door afwezigheid van ware Kennis en juiste begripsvorming en zonder een natuurlijke liefde voor en hunkering naar God, kan imitatie spiritualiteit niet anders dan het volmaakte ontluiken van de Waarheid op Aarde tegenwerken door zijn eigen onverlichte en geestdodende ideeën en projecten.

Alle aanhangers van imitatie spiritualiteit zijn feitelijk bewust of onbewust bezig om alles te vertragen wat nu op ons af komt, simpel omdat zij buiten de Wet van Een opereren, buiten Eenheid, en hierdoor niet afgestemd zijn op het Goddelijke Plan voor dit tijdperk. We zien dat zij meestal werken vanaf een plaats waar zij zich gelukkig en veilig voelen, beschermd door hun eigen persoonlijke comfortabele gebiedje en sfeertje van ‘ik weet het’. Met verklaringen die zelf niet zijn gerealiseerd, als ‘Wij zijn allemaal God’ proberen zij hun eigen wil en agenda’s, vermomd als goddelijke afstemming, over te dragen op anderen. Eén van de grootste obstakels - zoniet de grootste obstakel - die in de weg staat van werkelijke spirituele ontplooiing en verwerkelijking is de afwezigheid van nederigheid en een eerlijke erkenning over hoe weinig het afgescheiden zelf iets werkelijk en echt weet over het hogere Leven, over zijn plan, over zijn doel en over het uiteindelijke onontkoombare resultaat dat het einde markeert van een belangrijke wereldcyclus. De meeste mensen die aan het shoppen zijn in de spirituele supermarkt van tegenwoordig zijn zo gefocusseerd op wat zíj wéten - of beter gezegd op wat zij denken te weten - dat het voor hen nauwelijks meer mogelijk is om te ontdekken wat nu werkelijk Waar is. Datgene wat al duizenden jaren lang heeft gewacht om het hart van de mensheid binnen te stromen en de geest te verlichten, om het te bevrijden van misleiding en lijden, kan gewoonweg niet vibreren met diegenen die alles al het beste weten en kan dientengevolge ook nooit hun levens binnentreden. Vandaar de essentiële behoefte aan nederigheid, een lege beker.

Het is die volle beker waardoor imitatie spiritualiteit is ontstaan, die beker die gevuld is met persoonlijk ‘weten’. Het is geboren vanuit de aanmatigende houding van de op zichzelf georiënteerde zoeker en van alle groepen en leraren die zich richten op het persoonlijke ‘ik’, hoe subtiel dit ook wordt gespeeld. Anders dan zich te hebben gericht op de Universele Waarheid, waarvan de individuele ziel slechts een klein aspect van is. Het antwoord voor alle door de mens veroorzaakte problemen moet worden gezocht in het Goddelijke. Als een persoonlijke focus vóór een ware goddelijke focus wordt gezet, zal de werkelijke Oplossing nooit worden gevonden. Want er is helemaal niets binnen de wereld van het kleine ego dat het verlossende woord of macht heeft om de gevangen ziel vanuit zijn duistere onwetendheid, pijn en afzondering te verheffen. Er is slechts één ware spirituele houding en slechts één Weg die leidt naar Vrijheid en dat is een serieuze en nederige zoektocht naar Datgene wat altijd al Waar is geweest en altijd Waar zal zijn en deze Waarheid heeft niets te maken met het afgescheiden zelf. En daarom kan het ‘ik’ ook nooit deze Waarheid verwerven of in bezit nemen of vasthouden. De wereld van imitatie spiritualiteit verkeert daarom in de droeve omstandigheid dat een complete heroriëntatie noodzakelijk is van inzicht, focus en bewustwording. Zonder dat zullen echte spirituele kwaliteiten en deugden beperkt blijven tot enkele zeldzame en niet vaak voorkomende gebeurtenissen zodat het werkelijk doel van het leven voor het merendeel dus onbereikbaar zal blijven.

* * *

Veel van de huidige uitspraken en claims binnen de New Age beweging zijn op zijn minst deels geïnspireerd door angst, trots en spirituele egoïsme. Vele leraren pogen, geholpen door een behoorlijke dosis kennis en hun gehechtheid aan feiten, zichzelf en de hele wereld ervan te overtuigen dat zij alles over het spirituele leven weten. Toch is kennis niet vereist om de allereerste stap te zetten op het spirituele Pad. Wat wèl nodig is, is een oprechte liefde voor en hunkering naar de Waarheid. Zo’n serieuze oriëntering maakt iemand tot een Zoeker. En uit zo’n juiste spirituele oriëntering zal een waarachtig begrip, inzicht en uiteindelijk ook Wijsheid ontstaan, want volgens de wet zal de levende Waarheid altijd een oprechte en onzelfzuchtige uitnodiging beantwoorden.

Al diegenen die terug willen keren naar de Werkelijkheid en zich zo willen laven aan onze Oorspronkelijke Vrijheid, zullen eerst zelf leeg moeten worden, als een lege beker, open en klaar om te worden gevuld met het levende licht van de Waarheid. Welnu, omdat een lege beker niets meer bevat, kan dus het niet verkondigen dat het ook maar iets weet, want alle echte Kennis is van God. Als iemand zichzelf toestaat dat het licht van de Werkelijkheid de geleegde graal binnen kan stromen, wordt hij/zij tevens bewust van Gods Wil. Alleen op die manier ziet en voelt de Zoeker de goddelijke Oproep om te helpen bij het manifesteren van het Plan voor deze belangrijke tijd op Aarde en zo verschijnt heel natuurlijk en spontaan een toegewijde dienstbaarheid aan dat Goddelijke Plan. Dit is het begin van de Vrijheid en de zoeker van de Waarheid wordt op dat moment ingewijd in de mysteriën van het leven. Er zal hem hierna in toenemende mate spirituele verantwoordelijkheid worden gegund, in samenhang met een evenredige beloning. Het is het ontvangen en het weer weggeven van wat is gekregen die de nederige dienaar van al het leven kenmerkt. En zo boekt men vooruitgang langs de Verlichte Weg, niet gehinderd door eigenwijze inspanningen van het ego en evenmin door persoonlijke idealen en theorieën. Men wordt geleid door de levende Genade van goddelijke Voorzienigheid. De Dienaar die zich daaraan heeft overgegeven, wordt op die manier een kleine, gloeiende punt van licht in de duisternis, één met het Universele Licht, waarin geen afgescheiden zelf noch speculatie te bekennen is.

Het vertrouwen op of zoeken naar iets dat minder is dan goddelijke Leiding in ieder nieuw moment dat ons wordt gegund, is dwaasheid. Het bestendigt spirituele blindheid en verwarring en leidt onontkoombaar tot het ontstaan van een welhaast eindeloos assortiment van ego-gerichte pseudo-spirituele filosofieën, groepen en leraren. Grote aantallen nietsvermoedende mensen zijn bezig hierin hun tijd, energie, toewijding en geld te investeren. Zo kon de huidige cultuur van imitatie spiritualiteit zulke wanstaltige vormen aannemen. En al diegenen die deze onverlichte leraren, profeten, bedrieglijke cursussen en groepen volgen, dragen bij aan het versterken van de grote illusie van valse spiritualiteit, aangezien zij op hetzelfde moment zich daar meer en dieper mee verbinden. Door te investeren in en zich te committeren aan de uitspraken en voorschriften van leraren van illusies, steunen al die aanhangers door het geschipper met hun focus zonder het te weten deze zelfde illusies. Zij helpen indirect met het handhaven van de leugens in deze wereld, terwijl tezelfdertijd ieder sprankje waarachtig Licht in ernstige mate wordt verhinderd binnen te komen. En dit alles onder de kleurige vlag van spiritualiteit en waarheid.

Het resultaat van die eeuwige zelfovertuiging en persoonlijke gehechtheid aan imitatie spiritualiteit is dat men volkomen verloren raakt in de duisternis van misleiding die de vlam van de Geest die in eerste instantie nog wel heeft kunnen gloeien in iemands hart en die hem in het begin heeft kunnen inspireren om een ware Zoeker te worden, geheel uitdooft omdat deze niet meer gevoed wordt door de levende Waarheid en dus niet meer in staat is iemand verder langs het Pad te begeleiden. Wanneer dit punt is bereikt, raakt het bewustzijn van het afgescheiden ego zo ondergedompeld in de verschijningsvormen van deze werkelijkheid dat dit ego, mede door de onbewuste angst en gehechtheden die dit opwekken, het buitengewoon moeilijk vindt om toe te geven dat hij het verkeerd zou hebben of dat hij wellicht zelfs geheel verloren zou kunnen zijn geraakt in de duisternis. Dit is hoe de spiraal omlaag, weg van het Licht, zich gaat manifesteren in het leven van de zelfzuchtige zoeker en dit is ook hoe grote aantallen zielen welhaast gebiologeerd zijn geraakt in de imitatie spiritualiteit van tegenwoordig die hen almaar dieper wegtrekt in de illusie van ‘ik’, ‘mij’ en ‘mijn’.

 

***

Wanneer men bedenkt dat alle oprechte spirituele Meesters in het verleden altijd hebben gewezen op iets dat zich buiten deze materiele en vergankelijke sfeer bevindt, buiten de zintuigen van het afgescheiden ego-zelf, dan zou men zich best kunnen afvragen hoe wij in vredesnaam iets dat Waar en duurzaam is, ooit kunnen creëren of bereiken door middel van de beperkte zienswijze, onverlichte geloofsovertuigingen en focus van het ‘ik’. Men zou zich ook kunnen afvragen hoe het komt dat we zulke grote variaties aantreffen aan idealen en methodieken - die bovendien meestal ook nog eens op zijn minst van elkaar verschillen - binnen de grote meerderheid aan spirituele groepen en leraren die tegenwoordig zo klaarblijkelijk werken aan wereldvrede, healing en liefde. Zonder eerst zichzelf af te stemmen op de instructies van het Goddelijk Plan voor de wereld en de mensheid en op die manier dit Plan voor het einde van een cyclusperiode te helpen voltooien, spannen zulke groepen en leraren zich in om hun eigen persoonlijke interpretaties over de noden van deze tijd uiteen te zetten. Vandaar de veelsoortige onderlinge tegenstrijdigheden. Er zijn momenteel heel veel spirituele groepen in de wereld bezig, maar onder hen treffen we slechts heel weinig eenheid in hart en focus. En nog altijd geldt dat waar de Waarheid samen wordt gezien, harten worden verenigd. Dit staat als een paal boven water.

Met een juiste focus - een innerlijke hunkering voor en naar de Waarheid zelf - zou uiteindelijk in deze wereld iedere droom en vreugde waar we naar hebben verlangd of in onze gedachten hadden, werkelijkheid kunnen worden. En zonder dat ons kleine zelf daar eerst voor aan het werk zou hoeven, iets dat zo vaak is voorgeschreven door misleide leraren. Echter, door het gebrek aan een serieuze en nederige innerlijke hunkering naar de Waarheid, kan geen enkel spiritueel onderwijs of training het verlangde resultaat brengen, want de levende Geest houdt geen rekening met het persoonlijke zelf zodat het ego-zelf geen baat vindt bij de Genade hiervan. De goddelijke Geest (h)erkent slechts Zichzelf binnen ons maar buiten het ego-zelf: alomtegenwoordig maar alles overstijgend.

De weg naar de hel is geplaveid met goede voornemens en vele goedbedoelende groepen, leraren en leiders in deze wereld bewandelen inderdaad deze weg. Toch heeft geen enkele goede bedoeling ooit het hart van de mensheid tot dusver kunnen bevrijden en dit zal het ook nooit kunnen. Pas als men onbaatzuchtig kijkt naar het grotere Leven en het Plan en zijn eigen persoonlijke wil neutraliseert omwille van de grotere goddelijke Wil, zal men beginnen te ervaren wat vrijheid in Doelstelling is. Alle zelf gewilde acties van het ego gaan per definitie tegen de stroom in van de universele Harmonie die altijd doelgericht, intelligent, dynamisch en bevrijdend is. Iets anders zoeken dan een volmaakte afstemming op de universele Intelligentie leidt tot niets meer of minder dan nog meer verwarring en afscheiding in een wereld die allang krankzinnig is geworden als gevolg van zijn al zolang gehandhaafde onwijs gebruik van de vrije wil.

Precies zoals in het gewone, zelfzuchtige leven van de massa binnen de mensheid, overheerst ook het misbruik van de vrije wil vrijwel overal in de imitatie spiritualiteit. Mensen switchen van het ene naar het andere ideaal, van de ene vorm van eigenwijsheid en verlangen naar iets anders dat misschien opwindender is en dat in het begin wellicht meer lijkt te bieden of beter lijkt te zijn. Maar ongeacht waar men zijn persoonlijke focus ook op richt, het ‘ik’ blijft altijd in zijn afgescheiden en in zijn erg beperkte toestand. Het is het kleine ‘zelf’ dat het ene idee opgeeft ten gunste van een ander in de hoop dat het een groter geluk en mogelijk ook uiteindelijk eeuwige vrijheid zou kunnen verwerven. Maar het afgescheiden zelf kan echter niets blijvends en zo ook niets werkelijk bevredigend verwerven en iemand die dit gaat beseffen, zal ook beginnen te begrijpen welke verstandige keuzes al die wijze mensen in het verleden hebben gemaakt. Diegenen die erin geslaagd zijn hun spirituele erfenis terug te vinden door een onzelfzuchtige houding en een nederige hunkering naar de Werkelijkheid, waarin geen afscheiding bestaat. De manier waarop ons hart zich kan openen voor het Ene Leven dat zich in alles uitdrukt, zodat alle ideeën kunnen worden afgelegd over ‘mijn wil’, is om ons bewust te worden van ‘Uw Wil’, de Universele Wil. Het is deze zorgvuldige en verstandige keuze die er borg voor staat dat er een proces van inwijdingen in ware Spiritualiteit gaat beginnen en op die manier iemand een ontvanger en tevens dienaar van de bevrijdende Waarheid kan worden.

* * *

Door de huidige grote invloed van de ‘ik’ georiënteerde imitatie spiritualiteit in onze maatschappij, zijn de ware dienaren van het Leven - diegenen die zich hebben afgestemd op de goddelijke Geest en zo ook op het grotere Plan voor deze tijd - grotendeels gedwongen om op de achtergrond te wachten en zich daar voor te bereiden. Terwijl aan de andere kant zoveel zogenaamde leraren volop bezig zijn in de schijnwerpers hun informatie en methodieken, gebaseerd op een onverlichte zienswijze, aan te prijzen en rond te spreiden en hierbij de grote massa New Agers leren hoe zij datgene zouden kunnen bereiken wat zijzelf nog moeten realiseren. De echt ontwaakte dienaren van het menselijke ras en het Goddelijk Plan geven er daarom de voorkeur aan om al die luidruchtige uitspraken en commerciële activiteiten te mijden van al diegenen die veel tijd besteden om publiekelijk de allerhoogste dingen te zeggen om maar spiritueel en wijs te lijken. Zij verrichten geen inspanningen om aan al diegenen iets te leren die nog niet hebben laten zien gereed te zijn voor welke Openbaring dan ook.

In het verleden waren kandidaten voor de diep mystieke leringen over de Goddelijke Mysteriën gedwongen om bij zichzelf innerlijk te gaan zoeken met het doel zich voor te bereiden om met de Ingewijden en Meesters te werken en pas als een aspirant de sleutel bezat die de deur opende naar het Inner Sanctum, kon hij toegang verkrijgen tot het Werkelijke Leven. Vandaag de dag zijn de vereisten voor het ware spiritueel werk niet anders. Krachten die uitgeoefend worden en leringen die aangeboden worden door heilige groepen zijn dikwijls gevaarlijk voor hen die onvoorbereid zijn.

Zien we tegenwoordig niet overal de advertenties in bladen en op het internet met informatie hoe verlicht te kunnen worden en zien we ook niet een steeds toenemende hoeveelheid leraren die de weg denken te kunnen laten zien naar deze verlichting? In feite zijn er momenteel zoveel mensen die zich de rol van meester en spirituele leraar hebben aangemeten in onze wereld en die een dusdanig gevarieerde range aan methodieken en filosofieën bieden dat men zich welhaast zou afvragen waarom de mensheid al niet op zijn minst ‘verlicht’ is geworden tot in de zevende dimensie toe. Het is de grote tragedie van de schijnspiritualiteit, dat zoveel mensen in deze tijd zo verweven zijn geraakt in de imitatieversie van Datgene wat werkelijk is en op die manier op een dwaalspoor zijn gezet, misleid als ze zijn door het almaar toenemende aantal valse leraren die voorlichten over zaken die zij zelf nog niet goed beheersen, in praktijk brengen of belichamen. Voor een deel wordt dit veroorzaakt door het feit dat geavanceerde spirituele leringen hun weg naar het algemene publiek hebben gevonden en die iedereen tegenwoordig kan kopen in de boekwinkel om de hoek. Maar het toepassen van heilige leringen voor persoonlijke doeleinden leidt altijd tot een ramp, want zonder een gereinigd en hunkerend hart dat oprecht is gemotiveerd door een waarachtige, onzelfzuchtige en intelligente focus, zullen dergelijke leringen altijd worden gebruikt door het ego om zijn eigen angst en onwetendheid te maskeren in een poging om een veilige en comfortabele schijnwaarheid te creëren voor persoonlijk geluk, zelfverheerlijking en macht. Door dit met overtuiging te doen en door de voordelen wijd te adverteren die zelfs de diepste en meest waarachtige leringen kunnen bieden voor het kleine ‘zelf’, verspreidt de misleiding van imitatiespiritualiteit zich over de hele Aarde. En zo wordt dat wat in het verleden een meest geheiligde en zorgvuldig bewaarde schat is geweest, gedegradeerd tot een modieuze cliché op de markt: verlichting, vrij te bereiken voor iedereen!

Met de meeste bereidwilligheid gebruikt het ego de Waarheid herhaaldelijk om het op de verkeerde wijze opnieuw te bewerken en weer op te dissen in schijnspiritueel gefilosofeer met het doel om de behoefte van het afgescheiden ego te bevredigen. We zien bijvoorbeeld dat mensen luidkeels ‘Ik Ben’ verkondigen, zonder dat het hart dit heeft gerealiseerd en dit ook echt kan ondersteunen, eenvoudigweg omdat zij het ergens hebben gelezen en de onpersoonlijke Waarheid persoonlijk hebben gemaakt en op henzelf betrokken hebben. Dat wat Waar is, behoort niet toe aan en past niet in deze wereld van tijd en ruimte, waar alles en iedereen in een eeuwigdurende staat van verandering verkeert, van aftakeling, dood en hergeboorte. Het is overduidelijk dat het Eeuwige niet kan worden gevonden in deze wereld van opkomst, schittering, verval en dood. Daarom, net zo goed als dat wat Waar is niet van deze tijdelijke wereld is, kan ook de Waarheid zelf niet worden onthuld in deze tijdelijke wereld. Niets dat Waar is kan ooit worden beschreven of besproken met alleen maar woorden. De Waarheid die op schrift staat en waarover we spreken, is op zijn best slechts een weerspiegeling van het nog niet Bestaande, dat wat nog het licht moet zien, de nog niet gemanifesteerde Waarheid van het Leven, dat slechts kan worden ervaren. Zonder een zuiver hart en dito motivatie die we alleen kunnen bereiken via een liefdevolle, onzelfzuchtige en intelligente zoektocht, raakt die zo belangrijke en essentiële Energie van de levende, vibrerende Waarheid die alleen samen kan gaan met gerealiseerde woorden en ideeën, verloren. Met als gevolg dat men de levende energie van de Waarheid niet kan ontvangen of doorgeven aan iemand anders. Vele, vele mensen kunnen weliswaar in filosofische zin de meest diepe waarheden op Aarde lezen en wellicht zelfs ook nog redelijk begrijpen, maar nog niet in staat zijn ook maar een greintje van de levende, zelf te ervaren Werkelijkheid te ontvangen. En zo zien we hoe de meest verheven woorden en leringen van onze heiligen en spirituele meesters zijn gestolen en dood gemaakt door de gretigheid van het ‘zelf’ en hoe de basis van alle imitatie spiritualiteit door en door is verrot door de egoïstische motieven van al diegenen die het beoefenen.

* * *

Tot het moment dat iemand op zoek gaat naar de levende Waarheid en de daarbij behorende Wijsheid, voorzien van een eerlijk en nederig hart en met een geest die oprecht erkent dat het niets weet van die Waarheid, tot dat moment kan echt Licht niet doordringen tot zo iemand, hoeveel boeken men ook mag lezen, ongeacht welke lering is gevolgd of beleden en ongeacht hoeveel levens lang men al spirituele praktijken heeft beoefend. Tot het moment dat iemand de verborgen mysterie van de levende Waarheid in zijn eigen hart herontdekt, blijft hij in wezen onwetend, een dwaas en als hij in alle overtuiging doorgaat met te menen dat hij anderen tot Verlichting kan brengen wanneer hij zelf het Doel nog moet bereiken, dan wordt hij de dwaze leraar van dwazen die hem willen volgen; de lamme die de blinde leidt. Tot het moment dat iemand werkelijk het Doel van goddelijke Herinnering bereikt, zou hij voortdurend in gedachten moeten houden dat hij nog altijd slechts een zoeker van de Waarheid is en niet reeds een leraar daarvan. Als de grote meerderheid van spirituele leraren in de huidige wereld zich het onweerlegbare feit maar voor ogen zouden blijven houden dat zij hoogstens in staat zijn anderen langs de Weg te kunnen begeleiden en dan ook nog maar heel beperkt tot het moment dat zij zelf het Doel hebben bereikt, dan en pas dan zou er veel meer nederigheid op Aarde voorkomen binnen de spirituele supermarkt en daardoor ook veel meer waarachtig Licht, anders dan het valse, misleidende glamourlicht van de imitatie spiritualiteit.

Als we in de nabijheid verkeren van een ware en daardoor goddelijk afgestemde Leraar zullen wij altijd met het Licht in verbinding worden gebracht en niet alleen beperkt tot ons hoofd! Het ontwaken van de goddelijke vonk als resultaat van contact met een ware Leraar kan vaak worden gevolgd door een gevoel van verwondering, ontzag en misschien ook een uitbundig en ‘vreugdevol berouw’ wanneer het bij ons gaat dagen hoe wijzelf en vrijwel de hele rest van de mensheid door onze eigen onwetende gewoontes hebben verhinderd dat dit Licht ons leven in het verleden binnen kon dringen. Als een leraar ons geen Licht geeft, in het bijzonder tijdens de eerste ontmoetingen, dan is ofwel de aspirant nog niet gereed om het te ontvangen of de leraar is niet goddelijk afgestemd en dus niet gekwalificeerd om anderen te doen ontwaken. Als echter de leraar een behoorlijk niveau van goddelijk contact heeft bereikt, dan zal zijn persoonlijk stralingsveld bewijzen dat er invloed is. De niet serieuze aspirant met een onzuiver hart of een spiritueel nog niet rijpe aspirant zal dit kunnen ervaren door het naar boven komen van onopgeloste angsten, haat en weerstanden, een oprijzen van innerlijke duisternis. Daarom zal de ware Leraar in het algemeen op de een of andere manier altijd een aanzienlijk effect hebben op het bewustzijn van bijna iedereen die zich voor hem opent.

 

Deze simpele en onveranderlijke feiten schijnen echter compleet over het hoofd te worden gezien door de massa van mensen met een spirituele inslag die hun machteloze leraren, lagere goeroes en valse leiders maar blindelings blijven volgen en die op een religieuze manier trouw blijven aan de eindeloze stoet van zelfzuchtige groepen, hun geschreven materiaal en onverlichte voorschriften. “In het land der blinden is eenoog koning!” Tegenwoordig zijn er duizenden van die zogenaamde ‘verlichte leraren’ die zich op het podium in de schijnwerpers plaatsen. Velen van hen hebben hun eigen website, hebben unieke leringen aan te bieden en zien een groeiende aanwas volgelingen. De meeste van hen spreken de juiste woorden, tenminste tot op zekere hoogte, maar niet vanuit hun hart. Want we zullen ons moeten gaan herinneren dat het niet gerealiseerde hart geen toegang heeft tot die uiterst belangrijke en essentiële energie die het mogelijk maakt dat de levende Waarheid energetisch kan worden overgebracht. Het vibrerende kenmerk van onverlichte leraren verraadt zich aan diegenen die in staat zijn om met hun hart te zien. Ze zijn niet afgestemd op het Goddelijke Plan voor de planeet en het menselijke ras in deze tijd. Terwijl hun woorden, ideeën en leringen de Weg zouden kunnen wijzen, zijn ze zelf niet de Weg en niemand zou daar ooit aan gehecht moeten raken, opdat niet het hart en geest nog meer worden verblind.

Is het niet verbazingwekkend te zien hoeveel duizenden zogenaamde meesters er tegenwoordig op deze hele wereld zijn en ook toegankelijk voor het brede publiek, meer dan in enig ander tijdperk in de hele geschiedenis. Desondanks is het menselijk ras dieper misleid dan het ooit was in enig ander tijdvak in de geschiedenis en als gevolg hiervan is onze planeet zieker dan ooit tevoren. Op dit moment hebben wij het dieptepunt bereikt van de menselijke expressie op Aarde. Honderdduizenden zielen worden op dit moment gehersenspoeld en op een dwaalspoor gezet, zoals lang geleden was voorspeld dat zou gebeuren in deze tijd. En naarmate meer en meer groepen en zogenaamde spirituele leraren verschijnen over de hele planeet die de geesten en harten van hun groeiende aantallen volgelingen infecteren met onwaarachtige en niet zelf gerealiseerde filosofische systemen, beschouwingen en persoonlijke ideeën, zijn momenteel ook heel gewone mensen met weinig spirituele of zelfs maar paranormale ervaring bezig zichzelf te bombarderen tot leraar. Vandaag de dag staan we aan het einde van een belangrijke wereldcyclus waarbij de dageraad van een Nieuwe Wereld doorbreekt en nog steeds is de focus van het merendeel gericht op de factor “spiritueel goedgevoel” en zelfs zij die enige innerlijke wijsheid hebben, worden in het grote bedrog meegesleurd.

“Want er zullen valse messiassen en valse profeten opstaan, en ze zullen grote tekenen en wonderen laten zien om, als het mogelijk zou zijn, zelfs de uitverkorenen op een dwaalspoor te brengen”. Matth. [24:24]

* * *

Tegenwoordig is imitatie spiritualiteit tot een recordhoogte gestegen, waardoor diegenen die in feite een echt goddelijk contact hebben gelegd en die ware Kennis bezitten over wat zich nu aftekent en ook over het Plan voor de Aarde, zich gedwongen voelen om op een afstand naar de verdwazing te blijven kijken die zich voor hun ogen ontrolt, voordat zij zelf in staat zijn om aan het grotere heilige werk voor de mensheid te beginnen. Datgene waarvoor zij zijn geïncarneerd. Deze zielen zijn hier niet gekomen om nog meer ongerealiseerde en onwerkelijke woorden in het rond te strooien of om nog meer van die filosofische leringen door te geven die toch nooit iets zullen veranderen. Deze geavanceerde zielen zijn hier vandaag de dag op Aarde hoofdzakelijk aanwezig namens de mensheid, om de kritische massa te helpen vormen, benodigd om aan de Wet te voldoen en om zo de laatste Oproep in deze wereld te laten klinken. Een Roep die een schreeuw is in de wildernis van onwetendheid en zelfzucht van de mens, een laatste pleidooi aan de mensheid om in de juiste richting te kijken op het juiste tijdstip. Maar voor de meeste mensen echter is het al te laat voor wat betreft de spirituele kans tot Bevrijding van deze cyclus. Zodat al wat overblijft voor die betrekkelijk weinige gerealiseerde harten die zich bewust zijn geworden van deze eindtijden, is om in de schaduw van het Leven te wachten totdat de Verlosser van deze wereld hen eindelijk toestaat om de goddelijke vibratie van de Waarheid wereldwijd door te laten stromen en hen machtigt om het Zwaard te gebruiken om alles te vernietigen dat niet op één lijn staat met het Plan.

Het Zwaard is in deze wereld nu al zichtbaar geworden en de voorspelde ‘Grote Scheiding’ vindt momenteel plaats op vele niveaus over de hele wereld. Er zijn er maar heel weinig die dapper en ferm willen erkennen en bevestigen wat er staat te gebeuren: de uiteindelijke Zege van alle tijden, de Zege van de Waarheid over leugens en onwaarheid. En toch is de mensheid al duizenden jaren lang herhaaldelijk gewaarschuwd over de onvermijdelijke, grimmige realiteit van deze tijd en het onontkoombare lot van alles en iedereen dat niet Waar is. Zelfs in dit late stadium van de periode, leidend naar de Dag der Afrekening en de grote omwenteling, hebben alleen diegenen die ogen hadden om te zien en oren om te horen, op elke denkbare manier aan de Roep beantwoord. Door de eeuwen heen is de mensheid gewaarschuwd voor valse leiders, leraren en groepen die zullen verschijnen in deze laatste dagen van een tijdperk, maar zo weinigen slaan acht op deze waarschuwingen. In deze tijd die steeds sneller verloopt (De Versnelling) is het zeker niet raadzaam om te blijven dromen en romantische idealen te blijven koesteren over healing en vrede voor de planeet, of op het verbeteren van deze wereldse illusies om dat wat oud, vertrouwd en nu overbodig is geworden, te willen behouden, gebaseerd als het is op een onverlichte voorstelling van wat juist of verkeerd zou zijn. Al die zelf geconstrueerde projecties van de menselijke geest staan op het punt om volledig opzij te worden geschoven door het onweerstaanbare en levende licht van de Waarheid zelf. We verkeren nu in de ‘eindtijden’ en er is slechts één weg om veilig en wijs door de duisternis en veelheid aan afleidingen in deze periode te laveren om zich zo te kunnen Bevrijden van alle onwaarheden die er bestaan in de vallei van de schaduw des doods. En dat is door nederig de Waarheid te gaan zoeken en zich volledig over te geven aan Gods Wil en deze te dienen, vrij van alle persoonlijke sentimenten en filosofische ideeën.

Als wij werkelijk Zoeken, zullen we het vinden, maar als wij menen dat wij het al weten en het dus niet lukt om voortdurend en nederig te blijven Zoeken tot wij werkelijk Vrij zijn, dan zullen we ook niets gaan ontdekken wat maar enigszins bevrijdend of Waar is. Een deel van de ware Kennis is om erachter te komen dat we niets weten. Maar tot het moment dat het hart ontwaakt en zich opent om de Waarheid toe te laten, weten we eigenlijk niet precies hoe weinig we echt weten. Daarom vinden we twee soorten dwazen in deze wereld: de onwetende dwaas en de wijze dwaas. De onwetende dwaas is hij die niet de nederigheid kan vinden om toe te geven dat hij een dwaas is die niets weet. De wijze dwaas is hij die weet dat hij zonder de goddelijke Geest, niets weet en niets is. De laatste type dwaas - de wijze dwaas - kan ervan verzekerd zijn dat hij spiritueel succes zal hebben.

Als wij ons bezig houden met zelfzuchtige activiteiten, hoe subtiel en ‘spiritueel’ ook, zullen we niet achter ons eigen egoïstisch beeld kunnen kijken in de spiegel van de Waarheid die nu onze wereld nadert. Als wij proberen om meer kennis op te bouwen op onze bestaande onwetendheid en dito ideeën, dan wordt er niets van Waarde gebouwd en zullen ook onze ivoren torens niet in staat blijken om overeind te blijven bij wat ons staat te wachten. En er zijn maar heel weinig ware en compromisloze spirituele Zoekers in deze wereld die de kunst verstaan van spiritueel Luisteren. Angst en trots hebben al veel te lang hun huis gevonden in de harten van de meerderheid van zielen op Aarde en als gevolg hiervan heeft een groot aantal nog grotere dwazen zich getooid met hun eigen ideeën en methodieken om Bevrijding te vinden. Maar de enige Weg om de Waarheid te vinden en zo te worden bevrijd is om het kleine zelf compleet en onvoorwaardelijk op te geven in eerbied(iging) van die Waarheid: “Niet mijn wil, maar Uw Wil geschiede”. Dit vereist de deugd van een onbaatzuchtige toewijding, dat niets van doen heeft met geloven en plannen van het onwetende zelf, hoe lang gevestigd, nobel of liefdevol gekoesterd deze ook mogen zijn.

Als het ego zich goed en trots voelt in zijn kennis, paranormale macht, spiritueel bereik of invloed over anderen, dan wordt imitatie spiritualiteit beoefend en is het ware Pad nog ver te zoeken. De meeste mensen wenden zich tot spiritualiteit om gelukkiger te worden, om geheeld te worden of om een prestatie van enige betekenis neer te zetten. Het is echter een feit dat de afgescheiden natuur van het ego-zelf altijd zal worstelen en vechten om zichzelf in stand te houden wanneer het wordt geconfronteerd met de Waarheid, waarvan de geaardheid hiervan per definitie op uit is om afscheiding op te lossen en om uiteindelijk totaal alle illusies te vernietigen van het afgescheiden zelf. Hoe verder men vordert langs het Pad, hoe groter de beproevingen. Daarom is het bewandelen van het Pad om persoonlijk geluk na te streven net zo absurd als onmogelijk. Het resulteert altijd weer in imitatie spiritualiteit. De ware pelgrims van de Weg zijn ‘mensen van droefenis’: “Lijdt, kleine kinderen, die in Mij willen opgaan.” - Christus. Niettemin zijn zij tevens kandidaten voor de Glorie en zij zoeken de Waarheid simpelweg omdat zij daar van houden en niet zozeer om hun aparte zelf gelukkiger of machtiger te maken of deze te willen laten schijnen. “Ik wil mijzelf tot nul reduceren” - Gandhi.  De Weg van Heiliging gaan heeft een unieke vorm van lijden tot gevolg, maar het betekent niet dat als wij de Waarheid gaan zoeken, dat wij alleen maar ellende en lijden zullen ondergaan. Het betekent dat wat er ook in ons leven gebeurt als gevolg van ons streven naar groter Licht, wij waarachtig, onzelfzuchtig en leeg zullen moeten blijven, zelfs als er op momenten iets wordt onthuld wat niet gemakkelijk te dragen is. Als wij dichterbij de Waarheid komen en daarmee bij het Doel van het leven, zal onze visie zich verbreden en zullen we de travestie in deze wereld zien zoals die werkelijk is. Maar desondanks zal onze focus nog liefdevoller worden zij het op een steeds onpersoonlijker manier. En dat zal niet altijd geheel kunnen worden bevat door diegenen die nog moeten worden ingewijd in de Goddelijke Mysteriën.

Iemand met een ware, spirituele visie zal diep bewogen zijn bij het zien van zijn broeders en zusters die in hun eigen blindheid en onwetendheid worstelen. Hij zal echter niet in staat zijn om hen te helpen, omdat zij niet zoeken naar de ware Oplossing naast het feit dat hij zich zal moeten neerleggen bij de wet van non-interventie. Hij is echter wel in staat de visie voor hen vast te houden totdat zij leren dit zelf te onderscheiden. Zijn hart zal treuren voor hen en hij is geroerd tot grote droefheid als hij ziet hoe zijn familie verloren raakt in de duisternis van het kleine zelf, wetende dat er niets is dat hij kan doen en dat zij moeten leren via hun eigen keuzes. Zelfs als hij inziet dat die keuzes hen zullen voeren naar meer pijn en lijden. Pas als de oprechte Zoeker zelf het ware Pad vindt, zal hij gaan inzien hoe weinigen dit eigenlijk bewandelen en maar al te vaak vindt hij zichzelf op zijn reis als fysiek wezen heel eenzaam terug. En toch blijft imitatie spiritualiteit ons verzekeren dat het alleen maar gaat om ‘liefde en licht en vreugde en geluk’ en als een spiritueel pad ‘ons niet gelukkig maakt dan zijn we op een verkeerd pad’! Maar dit pad is voor het zelfzuchtige zelf. Het ‘ik’ loopt voorop met het doel om voor het zelf iets te winnen. En als zodanig is het dus een leugen, één van die vele facetten van egoïstische nepspiritualiteit. Diegenen die dit pad betreden zijn dikwijls niet in staat de wereld objectief te bezien. Ze zijn niet in staat om de droeve, gruwelijke waarheid van deze wereld in te zien en evenmin dat wat op ons af komt, want het is niet plezierig of het ondersteunt hun angsten en misleidingen. En zo blijven de oogkleppen op. Het is heel eenvoudig om een zelfgemaakte zeepbel van verdraaiingen en glamour om ons heen te creëren en te kiezen om dat te zien wat wij willen zien, om alleen dat te geloven wat voor ons persoonlijk prettig is. Maar zo’n subjectieve focus leidt alleen maar tot een grotere dwaling en gehechtheid. En hoe dieper en hoe langer het kleine zelf hierin investeert, hoe moeilijker het wordt om zijn comfortabele en vertrouwde illusies op te geven. De onopgesmukte harde Waarheid moet worden gezien in zijn eigen licht. Dingen moeten gewoon worden gezien zoals zij zijn voordat wij kunnen beginnen om echt spiritueel volwassen te worden. Niet in een licht dat ons het meest bevalt.

Heel vaak zit in imitatie spiritualiteit een ‘feel-good’ consumentengevoel, het lekkere gevoel. Het komt voort en wordt onderhouden voor en door het afgescheiden zelf. Als gewoonlijk bevat het vaak indrukwekkende intellectuele kennis, filosofieën en idealen die zich niet in het hart hebben vastgezet en daarom komen ze niet voor in elke ware Geestelijk leven. Imitatie spiritualiteit wordt verhandeld en verkocht aan de massa’s in een aantrekkelijke verpakking wat het persoonlijke zelf aanspreekt: “heel je leven”, “vind een groter geluk”, “maak jezelf machtiger”, “creëer je eigen realiteit”, enzovoort, enzovoort. Maar kristallen, tinctuur, zalfjes, handoplegging en kennis in het hoofd leidt geen enkele ziel naar de Waarheid en elke ongerealiseerde lering of oefening die is gemaakt voor eigenbelang en persoonlijk gewin, doet dit evenmin. Wat de hoopvolle en gretige aspirant zo dikwijls over het hoofd ziet, is dat ware spiritualiteit helemaal niet zo veel te maken heeft met het ego en daarom vaak helemaal niet zo plezierig is voor het kleine zelf omdat het zich noodzakelijkerwijze zal moeten overgeven aan het hogere Leven en Doel, opdat het onvermijdelijke proces van zelfverloochening en egoafbraak kan gaan beginnen. “Ik moet afnemen, opdat Hij in mij kan toenemen.”

Men kan niet in twee werelden leven of twee meesters dienen; men kan niet gehecht blijven aan de dingen van dit leven terwijl men tracht het andere leven te bereiken. In feite zal alles moeten worden opgegeven aan de Waarheid als wij het Verlichte Pad willen opgaan dat naar Bevrijding leidt en op die manier van werkelijk spirituele waarde willen en kunnen zijn voor anderen. Niemand kan de nieuwe spirituele wereld binnentreden als hij nog steeds vasthoudt aan de oude. Dit is onmogelijk. Toch zien we echter dat de imitatie spiritualiteit dit nu juist wel probeert te doen, ten behoeve van het afgescheiden zelf. Maar het is nu precies de bestendiging en verheerlijking van het afzonderlijke zelf, naast zijn persoonlijke verlangens en ideeën die de pijn en illusies van hetzelfde leven dat imitatie spiritualiteit zegt te dienen, in stand houden en zelfs doen toenemen. Om het ware spirituele Pad te willen bewandelen, is al dat nodig is en wat wij moeten zoeken, datgene hoe wij het beste onze afgescheiden en illusieachtige natuur dienstbaar kunnen maken in opoffering voor het grotere Goed ten bate van iedereen. Dit is het juiste gebruik van de vrije wil: een goddelijk afgestemd gebruik van de vrije wil. Ongeacht hoe goed men zich voelt en ongeacht hoe het zelf zich ergens mee omhult of zich uitdost, het zal op een gegeven moment, nu of in de verre toekomst, al zijn ideeën, opinies, wensen en angsten moeten opgeven om het Ene leven in staat te stellen zijn werk van innerlijke zelfverlossing te doen. Daarom probeert degene die de Waarheid liefheeft zich afzijdig te houden, om neutraal te blijven, om te trachten het kleine zelf af te zonderen van de Werkelijkheid en om zich te verenigen met andere harten voor hetzelfde goddelijk Doel. Want zo’n ware Zoeker weet dat het niet de persoonlijkheid is die de Waarheid kan bezitten of daar profijt van kan trekken, maar dat het eigenlijk de Universele Geest zelf is die dit kan en mag. En hij weet dat in zijn devotie en in zijn pure liefde voor God, de goddelijke Werkelijkheid het enige is waar hij om geeft in zijn pogingen om daar vastberaden en zonder enig compromis opnieuw één mee te willen worden om zo in staat te worden gesteld zijn pijnlijke en afgescheiden gevoel, afkomstig van het kleine zelf, voor eens en voor altijd op te lossen.

Thenewcallgroup

Terug