HET EINDE VAN MARA

Uit het dagboek van een zeldzame bezoeker van de Aarde

Vanaf de verre kusten van ruimte en tijd zwierf ik van het hart van het Leven vandaan. Vanuit een stilte van helder weten en duidelijk zien dat ver voorbij het menselijk bewustzijn ligt daalde ik naar de sombere bol van de Aarde af, en daar zag ik een duistere en lawaaierige wereld. De Aarde leek wel een verzegelde grafkist van ontaard en opgesloten leven dat afgesneden was van de universele harmonie door een eindeloos volgehouden vergissing.

Toen ik naderbij kwam zag ik een in elkaar geklitte zwarte sfeer rond deze wereld hangen, als vieze olie op de oppervlakte van woelig en borrelend water. Nog dichterbij gekomen kwam ik haar atmosfeer binnen, en die werd steeds giftiger en verstikkender en wasemde een kwalijke walm uit, net als stinkend rioolwater. Het psychische lawaai van de mensenmassaÕs liet me zien wat voor martelkamer de Aarde geworden was. Hier vochten miljarden lijdende zielen om te kunnen ademen. De ontelbare afgescheiden en disfunctionerende geesten van de mensen en overleden schimmen op Aarde, samen met alle gedachten, verlangens en angsten in deze grafkelder van disharmonie, klonterden allen samen tot ŽŽn dik donker doodskleed dat de Aarde dicht omsloot, en haar doodwurgde.

Binnen in de extreme dichtheid van deze duistere sfeer zag ik Mara, de Slechte, de Verdorvene. Naarstig werkte hij vanuit deze plek vol huichelarij aan het afmaken van zijn begunstelingen vanuit de subtiele vlakken van deze stervende planeet, met zowel de listige sluwheid als het dodelijke voorkomen van een vraatzuchtig roofdier.

Ik zag hoe de mensheid geregeerd werd door de god van de dood en de godin van de leugen. Ik zag hoe de mens onder voortdurende tirannie van een onheilige intelligentie onderworpen is, en ik zag dat die intelligentie verstoken is van enig licht en zich al aeonen lang gevoed heeft met de gedachten, de emoties en de levenskracht van het menselijk ras. Ik zag hoe Mara, de Slechte, de hele mensheid in zijn web van bedrog en corruptie gevangen had. Toen was het me duidelijk dat alle zielen in een donkere kerker worden gestopt als ze op Aarde geboren worden, en ik zag alle manieren waarop Mara meteen met hen aan het werk gaat om hun slavernij en hulpeloosheid te versterken en te verdiepen.

Nog dichter bij de Aarde gekomen stond ik vanwege dit alles stomverbaasd, en mijn ziel deinsde in afschuw terug bij de aanblik van deze zwaar misdadige behandeling van het menselijke ras op Aarde. De meerderheid van de mensen was zelfs volkomen onwetend van deze vileine wandaad. Desondanks besloot ik toch mijn reis naar de duisternis van deze wereld te vervolgen, zodat ik beter de aard en de oorzaak van deze verraderlijke toestand zou kunnen zien waarin de zwaar geterroriseerdemnsheid verkeerde.

Ik was vastbesloten om mijn gevoel voor verhoudingen niet te verliezen als ik in de dichtheid van deze wereld dook om op de fysieke Aarde te incarneren. Ik wist dat het van vitaal belang zou zijn dat ik de spirituele herinnering aan het harmonieuze en levengevende bestaan zou bewaren dat ik vrijwillig verlaten had voordat ik geboren werd in zoÕn extreem beperkt fysiek lichaam en zoÕn genadeloos harde en koude omgeving. Deze herinnering maakte dat ik diepe spijt voelde nu ik mijn bewustzijn in dit zware, soliede menselijke voertuig van vlees, bloed en been had laten stoppen.

* * *

De bewuste herinnering aan het leven buiten deze dichte, gevallen gevangenisplaneet maakte dat ik door het slijk van de verstoringen en het gekonkel van MaraÕs verwrongen agenda heen zag. Dwars door de sluiers van deze biologische kleren die mijn bewustzijn omhullen, kan [kon?] ik Mara heel duidelijk zien. De meesten kunnen dat niet... of willen het niet.

En als ik tot Mara spreken zou, tot die collectieve belichaming van intelligent kwaad, dan zou ik dit zeggen:

Ik zie, Mara, dat je de Aarde omsluit met je net van donkere stof, en hoe je triomfantelijk zwelgt in de kakofonie en verwarring die oprijst uit de miljarden afgescheiden onge•ntegreerde geesten van de mensen waar jij over heerst. Als een tirannieke god bevorder je disharmonieuze vibraties zoals angst en schuld en allerlei andere verstoringen van bewustzijn, en ik zie dat jij, Mara, de Aarde gevangen houdt door je ondergeschikten erop uit te zenden om je slechte plannen uit te voeren.

Ik zie je hebzucht en zelfzucht, Mara. Die verhul je achter een keurig en acceptabel laagje van sociaal gedrag en gemaakt fatsoen dat je in de mensheid cultiveert, om zo je afschuwelijke roeping nog beter te verbergen.

Ik ben er getuige van hoe de duistere krachten die jij in gang zet vanonder het leven vandaan overal naar binnen sijpelen, onzichtbaar voor de ogen van de wereld, de ogen die jij met je eindeloze leugens zelf hebt verblind om in het donker verborgen te kunnen blijven.

Ik zie jou, Mara. Ik zie dat je alleen maar om jezelf geeft en dat je, ongeacht de reden of het gevolg, alleen maar wilt wat jij zelf wilt. Jij voelt je thuis in eindeloze reeksen van verlangens die nooit een blijvende vervulling zullen brengen.

Ik hoor je ook, Mara. Je klinkt in mijn oren als een oude versleten machine die als een robot op een monotone dreun zijn heimelijke plannen uitwerkt. Met dit achtergrondlawaai maak je het mensenras al duizenden jaren helemaal gek en verziek je het leven tot een extreem wangedrocht dat zich voortplant tot in ieder donker en verlaten hoekje. Je slurpt het leven op als een verslindend beest, en jij geeft er niets behalve afscheiding en wanhoop voor terug. Ik hoor je eindeloze en onheilige lawaai dat onophoudelijk achter de hoorbare geluiden van deze wereld doorraast. Een subtiele, maar toch doordringende kakofonie die lijden in de hand werkt. Ik hoor het als jij je hypnotische ritmen van deze wereld in de zielen van de mensen hamert, waarmee je hen steeds dieper in slaap en onwetendheid brengt.

Maar nu ben je ontmaskerd, Mara. Ik heb je door. Ik kan je werk herkennen in de lange rijen gevangeniscellen die mensen hun huizen noemen, straat na straat, blok aan blok, allemaal op elkaar gestapeld zo ver het oog reikt. Ik heb je tirannieke grip in de gaten waarmee jij mensen dwingt werk te doen dat ze verafschuwen en waaraan ze lijden, alleen maar om jouw helse machine te voeden en te laten draaien. Ik zie hoe je verwrongen gezicht doorschijnt in de media van de wereld en de commerci‘le reclameborden. Ik hoor je leugens als je mensen ervan verzekert dat hun leven beter zal worden als ze je produkten en je bittere vruchten kopen. Voortdurend wakker je hebzucht, verlangen en zelfzucht aan om daarmee te ÒslagenÓ in jouw wereld.

Je drijft de regeringen van de wereld, de leiders en hun volkeren, tot irrationele angsten en oorlogen. Je leeft in hen als een virus dat hun geesten en zielen heeft ge•nfecteerd en hun harten in steen verandert. Je maakt ze ziek en scheidt hen af van hun Schepper, je maakt hen tot een karikatuur van henzelf om ze slaven te maken in jouw leger van verloren zielen .

Als ik neerkijk op deze diep gezonken wereld zie ik overal jouw sporen, Mara. Ik zie alles wat jij voor de mens verbergt. Ik kan jou in de ogen zien van hen die onbewust jouw grote plan uitvoeren, gedreven door jouw oeroude en alles verterende lusten.

Ik zie jou van buiten deze wereld van schertsvertoning, zelfs al blijf je verborgen voor de meeste mensen. Zij hebben hun blik afgewend omdat ze niet durven te kijken naar wat ze zelf gemaakt hebben en wat ze steeds maar blijven voeden in hun angst en ontkenning.

Het is de eindeloos volgehouden vergissing van de mens die jouw heeft doen oprijzen, Mara. En als wederdienst heb jij de mens door vele donkere tijden geleid om je corrupte en zelfzuchtige honger te stillen. Jij bent het gedrocht dat zijn kamp heeft opgeslagen op de kusten van de schepping, het monster dat de geest van het leven overal besmet waar het zich ook maar uitdrukken wil. Zo verhinder jij dat de ware aard van de mens tevoorschijn komt, en zo houd je hem tegen als hij zich boven de vieze dampen van dit rottende moeras wil uittillen. In plaats daarvan moedig jij hem aan om je eigen wrede aard in hem te laten groeien als kanker. Zo wordt hij deel van jouw leven, een leven dat geen plaats heeft in Gods wet.

Zij die jou volgen, Mara, zijn de weg kwijt en blind. Jij ben gevallen en geboren uit onheiligheid, en nu, aan de vooravond van de donkerste nacht van het menselijk leed, heb je de top van je macht bereikt.

Je bent te beklagen, Mara. Jij bent dat wat nooit had mogen bestaan. Tot leven gewekt door de domheid van de eigenzinnige mens leef jij in het lagere zelf van de mens, en via zijn passies, verlangens en onwetendheid leen jij je voor elk denkbare uiting van slechtheid. Jij bent de brandstof voor de leugens die in zo veel zielen branden. Het is jouw lot, Mara, om alleen te moeten sterven. En terwijl jij nooit de Liefde van God hebt gekend, zal je aan je onvermijdelijke en onherroepelijke eind door al het leven verlaten worden.

* * *

Zelfs al pretendeer je de architect van het leven te zijn, je bent toch de god van de dood en van alle ellende. Zelfs al pretendeer je het leven te verlichten, toch is jouw licht illusoir, onecht, koud en leeg. En nu zie ik ook waarom je je schuil houdt in het duister: je bent bang, want dit zijn de laatste dagen van jouw heerschappij op Aarde. Jouw einde is in zicht. Ik heb deze dag zien aankomen, Mara, en ik zie waarom je nu zo wanhopig wordt. Het komt doordat jij deze dag ook hebt zien aankomen. Jij spuugt op hen die jou zien, en jij vervloekt hen die Gods Waarheid liefhebben, omdat hun ware visie het einde aankondigt van jouw gemene overheersing.

Er zijn er maar relatief weinig mensen bewust van jouw aanwezigheid, Mara, maar zij die een heldere visie hebben kunnen nu alles in jouw domein zien, aangezien hun ogen nu open gaan. Velen verwachten niet zoÕn kwaadaardige geest als jouw aanwezigheid in zichzelf aan te treffen, en te zien dat die iedere gedachte en ieder verlangen van hen overschaduwt. Maar de avant garde van het nieuwe mensenras ziet jou heel goed, Mara. Wij zien wat voor beest je bent. We zien hoe jouw demonische schare van verloren zielen eindeloos hun stempel drukt op de harten en geesten van de mensen. Daarmee maak je dat iedereen bij jouw duistere leger hoort dat zich nu opmaakt voor de laatste slag.

De tijd tikt langzaam maar zeker weg naar jouw ondergang, Mara, en jouw einde is nabij. Het zand in jouw zandloper is bijna op. De fundamenten van jouw bedrog  beginnen al in te storten onder hun eigen gewicht, als een verrot afbrokkelend gebouw dat gebouwd is op het lijden van het [menselijk] leven.

Zij die waarachtig zijn, zij die God dienen, zij bereiden zich voor om jou recht in het gezicht te kijken bij de laatste slag voor de Aarde en de ziel van het menselijk ras. Zij zijn door jouw dalen des doods gegaan, en hebben in de zielloze ogen van jouw slavenlegioen gekeken. Zij hebben jouw dienaren in de gaten gehouden toen die zich in de duisternis volpropten met jouw leugens. En ze hebben gezien hoe die zich probeerden te verbergen voor de nieuw oprijzende zon, en hoe zij zich voorbereidden om voor hun laatste houvast te vechten, voordat zij voor altijd weggevaagd worden in de komende stortvloed van veranderingen.

Door iedere nieuwe straal van het ware licht dat in deze wereld schijnt wordt jouw leger langzaam teruggedrongen, Mara, helemaal tot de uiterste muren van je donkere koninkrijk. De grote verlichting van buiten deze wereld staat er nu aan te komen. Nu komt er een straling die door de sluiers van jouw bedrog heen dringt, en daarmee zal de Aarde opnieuw van een wereld van dood en verderf tot een bloeiend Eden hersteld worden.

In deze laatste dagen zullen velen merken hoe de stank van de dood plaats maakt voor een nieuwe en zoetere geur die gedragen wordt door de wind van het nieuwe binnenstromende leven. Deze lucht is schoon en zuiver, en zij verspreidt zich over het land. Het omhult de wereld als een gloednieuwe jas, en het reinigt de atmosfeer van de misselijk makende walm van jouw rottende graf.

Waar vlucht je naartoe als het licht van deze nieuwe dag je schaduw verdrijft en de goddelijke zon glorieus op Aarde neerschijnt? Denk je dat je aan het licht kunt ontsnappen door terug te rennen naar de schuilplaats waar je vandaan kwam? Nee, zeg ik je, dat zal niet lukken. Jouw leger maakt geen enkele kans, want achter iedere lichtstraal van de rijzende zon staat een soldaat van God die inzicht en macht brengt, en allemaal hebben ze een stralende wapenrusting aan die gesmeed is uit het staal van de zuiverste waarheid en wijsheid. Ieder is gewapend met een schild en een zwaard dat schittert van de gloed van de eeuwigheid en dat gesmeed is in de onpeilbare diepten van zuivere liefde.

De Grote Dag dat er overal zoÕn dienaar van het Goddelijke in jouw duistere sfeer ontwaakt zal nu niet lang meer op zich laten wachten, en het leven zal dat beantwoorden met uitbarstingen van nieuwe groei en mogelijkheden. Want zij zijn rechtvaardig, zij hebben zoveel ondergaan en zijn zoveel te boven gekomen dat ze een plaats hebben verdiend in de regionen van Gods leger, en kunnen fungeren als wachtmeesters van het nieuwe tijdperk. Er zal hun geen haar op het hoofd gekrenkt worden, want iedere stap die zij vooruit zetten is vastberaden, waarachtig en gesteund door de kracht van goddelijke rechtvaardigheid.

* * *

Het licht dat binnenkort in jouw diep gezonken wereld zal binnenvallen, Mara, zal eerst bestaan uit heel veel gouden stralen, gloedvolle en schitterende lichtstralen die het Goddelijke Licht laten schijnen zoals het door de harten stroomt van al diegenen die waarachtig zijn, en die wachten op het moment dat de Waarheid zich onmiskenbaar over de hele wereld openbaart. Jij zult het  licht van de Waarheid als verschrikkelijk destructief zien, omdat het een eind maakt aan jouw kwaadaardige kultuur die doorgedrongen is tot in de verste uithoeken van elk verduisterd hart, en die vanonder iedere rots en steen vandaan naar de geesten van de mensen uitstraalt.

De kracht die van de dienaren van gerechtigheid uitgaat is als een grote golf die de kust van het leven bereikt. Want achter de harten van zulke toegewijde zielen bevindt zich de Aurora van de Christus, en jouw leger, Mara, is als het zand dat erdoor uiteengeslagen wordt en verstuift in de wind. Zulk licht verblindt en vergruist alles wat onecht is, en het maakt een eind aan de blinde domheid van de mensheid met ŽŽn rake slag van gerechtigheid. Deze gerechtigheid werkt via diegenen die toegewijd zijn aan het dienen van de Waarheid, zij die hun eigen wil volledig hebben overgegeven om het zo mogelijk te maken dat het Leven zelf door hun harten spreekt, hun geesten verlicht en door hun handen werkt.

Anders dan jouw leger van verloren zielen zullen de legionairs van God niet bloeden op het slagveld van het leven of treuren om zichzelf, want zij zijn gesterkt door Werkelijkheid en Waarheid, en niet gedreven door illusies en leugens. Zij brengen een nieuwe dageraad. Ze zijn de voorbodes van de nieuwe wereld en de vernietigers van de oude. Zij staan in de gelederen van de 144.000 die het nieuwe lied van het Aquariustijdperk in hun hart mee dragen. En zoals een majestueuze piek van een bergketen boven de wolken in het heldere licht uitrijst, zo zullen zij elkaar zien, weten en herkennen, omdat ze verbonden zijn door het onderliggende doel dat hen verbindt.

Ik leef met jou mee, Mara, want nu beef je al van angst bij de gedachte aan het naderende licht en zijn  overwinning waarvan jij weet dat die onvermijdelijk is. Dit idee ondermijnt precies de fundamenten van de door jou onwetend gehouden wereld die jij al veel te lang hebt geregeerd. Maar dit is het einde van jouw heerschappij, Mara, het sluitstuk van jouw lang volgehouden bedrog, en er zijn steeds minder plekken in de donkere velden over waar jij je verstoppen kunt, nu de poort naar het werkelijke Leven steeds verder open gaat en er steeds meer licht binnenkomt.

Terwijl jouw verloren leger zich voedde met dood en menselijk verlangen, bereidde het leger van licht zich stilletjes ondergronds voor en voedde het zich met Gods levengevende stroom, waarvan de bron zich in het hart van het goddelijke Rijk bevindt.

Wat komen moet zal komen. Er is geen alternatief. Het zal volgens de wet gaan, en alles wat ermee in tegenspraak is zal verdwijnen. En daarmee zal de Aarde en haar mensheid weer opnieuw in lijn gebracht worden met het goddelijke Doel en het universele Recht.

De tijd glijdt voort nu het laatste oordeel nadert. Laat hij die ogen heeft om te zien nu besluiten waar hij in deze grote overgang staat, zodat hij het komende tijdperk in vreugde kan verwelkomen, en niet in smart.

Alles zal verbrand worden: de enorme verwarde kluwens van jouw misleiding en illusies, alle onwetendheid en leugens, alle zelfzucht en hebzucht, alle hongerige verlangens, noden en wensen, alle pijn, ellende, leed en streven; kortom alles wat voorkomt uit jouw sinistere en kwaadwillige bedoelingen. En ook iedere denkbare verstoring en ziekte waarmee jij ooit de mensheid op deze Aarde bewerkt hebt. Zo zal de wereld ervan gereinigd worden.

De kracht van Gods Wil zal uitstromen uit de gezuiverde vaten van hen die zich aan God gewijd hebben en zo heldere instrumenten zijn geworden voor de hand van het Goddelijke. Door de trouwe harten van deze visionaire dienaren van de Waarheid zal Gods Wil de overblijfselen en de resten zuiveren van alle slechtheden en wreedheden die jij in deze wereld hebt begaan.

Het einde van jouw lange heerschappij van terreur komt steeds dichterbij, Mara. Jij hebt een web gesponnen om op deze planeet de ziel van de mensheid in te pakken, maar zij die nu helder kunnen zien door hun gewijde dienstbaarheid aan de Waarheid, kunnen nu dit gigantische verwarde web van leugens doorzien. Jouw aankomend overlijden en de nieuwe wereld die zal verschijnen en oprijzen uit de as van de jouw brandstapel, is al lang geleden gezien en aangekondigd door de zieners.

En als deze veel voorspelde overgang plaats vindt en deze wereld opnieuw geboren wordt, dan zal zij niet meer gezien worden als een donkere sfeer des doods, want zij zal een nieuw, stralend en vitaal licht in zich dragen.

Wanneer de Aarde ten langen leste bevrijd wordt als de sluiers van illusie eindelijk worden weggetrokken, dan zal zij weer opnieuw haar lied zingen en haar aandeel bijdragen aan het universele gezang van het Leven. Zij is dan weer hersteld in haar oude glorie tot een plaats waar zielen kunnen reiken naar een hoger bewustzijn en een diepere realisatie, zonder geketend te zijn aan de illusie van afgescheidenheid, lijden en angst. Een plaats die ge•nspireerd wordt door de eenheid en de zuivere liefde van het Goddelijke.

Dit is jouw einde, Mara, en ook het einde van jouw onheilige heerschappij. En dit luidt het grote nieuwe Begin in.

Het Heilige vuur van de Christus zal alle illusies die jij gemaakt hebt verschroeien, en daarmee zal het deze wereld van jouw kwaad bevrijden, en de verlossende en reeds lang voorspelde Openbaring der Tijden brengen.

thenewcallgroup