Gods achtvoudige wapenrusting II

28-03-2014 00:00
2 De borstplaat van rechtvaardigheid

 

Esoterisch gesproken is het sternum, ofwel het borstbeen, een magnetisch veld. Het heeft drie functies, namelijk: 1) uitstralen, 2) aantrekken, en 3) neutraal observeren. Het borstbeen is ook uit drie stukken bot opgebouwd. Met de eerste functie straalt het borstbeen uit wat de persoon is. Zijn feitelijke staat van zijn kan gelezen en geobserveerd worden in het gebied van het hart, en van daar straalt het naar buiten uit. Op deze basis, en met behulp van de tweede functie trekt het borstbeen geschikte magnetische energieën aan waarmee het systeem gevoed wordt. De derde functie laat die dingen, invloeden en krachten zien waar de persoon volledig onverschillig voor is en waarvoor hij onvatbaar is.

Als de derde eigenschap duidelijk laat zien dat een persoon onverschillig is voor de wereld van dualiteit, of een bepaald aspect ervan, dan is het totaal onmogelijk dat de tweede functie de bijbehorende magnetische krachten uit die wereld aantrekt, en daarom kunnen die krachten dan onmogelijk het systeem binnen komen. De derde functie kan dus met recht een borstplaat worden genoemd, omdat het bescherming biedt tegen de begoochelingen van de gevallen wereld als hij wijs wordt gebruikt. Deze borstplaat vormt dan ook een doorslaggevende factor voor het kwalitatief functioneren van de andere twee functies.

Hieruit volgt dat het proces van het verharden van het hart, zoals eerder genoemd, ook te maken heeft met de derde functie van het borstbeen. De verharding van ons hart zou een steeds grotere onverschilligheid voor de Gnosis en voor het goddelijke Leven betekenen, waardoor we de Gnosis niet meer via het borstbeen op kunnen nemen als een vorm van magnetische voeding. Alles wat er dan nog over blijft is het vermogen van het bewustzijn om waar te nemen via het erg beperkte heiligdom van het hoofd. Alleen intellectueel kunnen we dan nog iets opnemen, in essentie hebben we dan dus eigenlijk helemaal niets begrepen. We zouden wel kunnen zien, maar niet waarnemen; we zouden kunnen horen, maar toch doof blijven, want de ware Kennis en juist begrip kunnen alleen ontstaan uit begrip via de eigen ervaring die hand in hand gaat met de morele aanraking.

Het is dus belangrijk om de conditie te bepalen van onze drievoudige functie van het borstbeen, en in het bijzonder de conditie van de borstplaat, de derde functie. Het kan haast niet anders dan dat we een aantal onzekerheden zullen zien bij onszelf. Want hoewel we bekend zijn met de Universele Leer, zijn we in de regel nog in hoge mate verwikkeld in de primaire processen van de morele aanraking. Net als zoveel andere pelgrims die tegenover de onvermijdelijke beproevingen komen te staan die er op het Ware Pad nu eenmaal zijn, zo worden ook wij heen en weer geslingerd tussen hoop en angst, en daarbij zien we meestal niet veel meer dan onwaardigheid en verkeerde reacties. En dit hele proces van rationele en morele aanraking, deze intense storm, wordt weerspiegeld in de activiteiten van ons borstbeen.

Veel naïeve zoekers in de wereld van vandaag beoordelen waarheid op hoe aangenaam het hen doet voelen. Maar het is ondenkbaar dat rust en sereniteit in het hart van een gevallen en beschadigde microkosmos neerdalen als hij voor het eerst met de Gnosis in aanraking komt. Zolang als er geen zekerheid in het bloed is, en de persoon zich dus nog niet met Waarheid omgorden kan, zal het borstbeen alles aantrekken wat het verblinde bewustzijn op dat moment als beste voorkomt, en al het overige afstoten, puur op speculatieve gronden. In het algemeen zal de vibratie van de levende Waarheid eerst zeker niet als aangenaam ervaren worden door een gevallen microkosmos in de wereld van de dood!

We staan bloot aan veel verschillende innerlijke stemmen vanwege het conflict dat in ons uitgevochten wordt. Dit is het conflict tussen de staat van de dood in de gevallen wereld en de levende Staat van de Geest. Het is wat zoveel aspiranten op het pad ervaren: op het ene moment prijzen ze God, het volgende vervloeken ze hun eigen lot en situatie, zonder ooit de minste zekerheid te hebben. Dus zo is het ook voor ons met het heftige magnetische spel van de dualistische activiteit in het sternum. Zo lang als dit nog bezig is kunnen we niet spreken van een borstplaat van rechtvaardigheid.

We weten hoe het gesteld is met de menselijke normen van goed en kwaad. Die zijn onderhevig aan dualiteit en blijven eindeloos afwisselen - dag en nacht, heet en koud, goed en verkeerd. Wat de ene persoon als juist en goed beschouwt, verwerpt de ander juist krachtig als verkeerd. Ieder mens wordt meegesleept door de stroom van gebeurtenissen in het spel tussen alle paren van tegenstellingen. Het onjuist gebruik van de borstplaat, de derde functie van het sternum, is hier de oorzaak van. In de gevallen wereld moeten we ons voortdurend aanpassen aan de huidige dualistische staat in onze microkosmos. Enorme hoeveelheden menselijke energie worden zo bevroren en dit leidt tot etherbloedingen waarmee de archonten en Aeonen zich voeden. Zo houden die ons dus gevangen.

Dit is dan misschien een goed moment om ons, net als de bijbelse figuur, af te vragen “Wat is waarheid?” en “Wat is rechtvaardigheid?” We kunnen het aan anderen vragen, en ons zo veel mogelijk beperken tot de minimum eisen om ons te zeker te voelen over een positief resultaat op het moment van de Oogst. Maar mensen kunnen niet weten wat goddelijke rechtvaardigheid is, en evenmin weten ze wat de essentie van rechtvaardigheid is zoals die in de Christus bestaat. Nooit zullen mensen elkaar helemaal begrijpen en tot volkomen overeenstemming komen.

De ware, goddelijke Rechtvaardigheid kan alleen worden bereikt via het proces dat we al besproken hebben. Natuurlijk kun je goddelijke rechtvaardigheid tot op zekere hoogte filosofisch benaderen. Je kunt het bijvoorbeeld hebben over de richting waarin je die zou moeten zoeken. Je zou kunnen zeggen ‘Dit doel vereist een zekere manier van leven, een levenshouding met absolute uitgangspunten’. Zo benader je het Pad vanuit een intellectueel standpunt. Desondanks is leven vanuit onvoorwaardelijke zuiverheid in handeling een vereiste voor degene die het Ware Pad wil volgen. Als zo iemand goddelijke rechtvaardigheid van binnen helemaal zou begrijpen, dan zou hij in staat zijn dit in praktijk te brengen. Zijn innerlijke besef zou hem in staat stellen de borstplaat van onschendbaarheid te smeden.

Maar hoe moet hij dan beginnen, en waarmee? Hij moet beginnen met het omverwerpen van zijn superioriteitsgevoel. Hij moet vaarwel zeggen tegen de illusie die zegt: “Ik weet het, ik zie het allemaal heel duidelijk, ik doe het heel goed!”. Hij moet volkomen beseffen hoe alle tegenstellingen voortdurend veranderen in hem, en hij moet alle leed die hieruit voortkomt ten volle ervaren, net als iedere andere pelgrim. Als hij eenmaal zijn ingebeelde Ik-bevestiging heeft onttroond, en hij in zichzelf niets dan onzekerheden aantreft, dan zal hem geen ander alternatief meer resten dan te hongeren naar goddelijke rechtvaardigheid. De schreeuw van het bloed heeft hem ertoe gedreven. Dan is hij begonnen zich met Waarheid te omgorden. 

Laten we voor het moment eens aannemen dat we dit al gebeurd is en dat we een staat van werkelijk Godsverlangen, een verlangen naar Waarheid hebben bereikt. Dan weten we dat het Pad van de Christus de enige oplossing is. Deze waarheid van bevrijding zit dan in ons bloed. Maar samen met deze waarheid laat ook rechtvaardigheid zijn invloed gelden. We vragen naar de methode; we willen de leukste en plezierigste en effectiefste weg naar Huis weten.

Maar deze rechtvaardigheid kan niet gezegd worden. En als het wel kon, dan kon hij niet begrepen worden. En als ook dat toch wel kon, dan kon hij evengoed nog niet toegepast worden vanwege duizend en één belemmeringen. Daarom is het verlangen het begin. Misschien begrijpen we intellectueel de Waarheid wel, maar de Waarheid is dan nog geen werkelijkheid in ons. Het feitelijk in praktijk brengen van rechtvaardigheid, en dus het bezit van deze rechtvaardigheid, verandert de Waarheid die we intellectueel begrijpen in een levende Realiteit.

Daarom moeten we beginnen met ons hele wezen naar de Waarheid te verlangen en ernaar te zoeken. Alleen dan kunnen we de Geheime Deur openen die naar de Goddelijke Mysteriën leidt. In de Bergrede staat hier het volgende over: “Zoek eerst het Koninkrijk Gods en alle dingen zullen u toekomen”, dat wil zeggen, alle dingen die we zoeken. Denk hierbij aan de vierde zaligspreking: “Gezegend zijn zij die hongeren en dorsten naar rechtvaardigheid, want zij zullen worden tevredengesteld.”

Dit slaat natuurlijk niet op een of andere Aardse vorm van rechtvaardigheid. Als we daarnaar verlangen kunnen we lang wachten voordat we zelfs maar een begin kunnen maken Huiswaarts te gaan. Bedenk dat gezien de aard en het doel van de noodorde een ‘rechtvaardigheid’ die iets te maken heeft met de gevallen wereld iets is wat wetenschappelijk onmogelijk is. Het soort verlangen dat we dienen te vinden ontstaat uit een feitelijke kwaliteit van ons bloed. Het is een verlangen naar de zuivere, goddelijke Rechtvaardigheid die ons hele leven zal afstemmen op de juiste sleutel, en die een positieve uitstraling van het borstbeen zal brengen. Dit zal op zijn beurt weer een respons oproepen, een aanraking van Goddelijkheid die ons systeem via de Christus, de Zoon van God, binnen zal komen: goddelijke Liefde.

Verlangen, hongeren en dorsten worden alle drie gevolgd door een gevuld worden. Die beantwoording wordt uitgegoten in ons bloed dat daartoe voorbereid is, en onze hele ziel wordt ermee gevuld. Alleen dan kunnen we van binnenuit iets weten van goddelijke Rechtvaardigheid, en alleen dan kunnen we onze eerste zekere stap zetten op het Pad dat leidt naar het smeden van de borstplaat. Immers, in de mate dat we spontaan kunnen reageren op het deel waar we verantwoordelijk voor zijn in het Goddelijk Plan - als gevolg van ons verlangen naar Rechtvaardigheid -, in diezelfde mate zullen we een neutrale houding aannemen met betrekking tot alle staten van zijn van de dualistische natuur. We zullen innerlijk vrij van ze zijn. De vijandige invloeden van de gevallen natuur zullen ons niet langer kunnen raken via het magnetisch systeem van het hartheiligdom.

Het vermogen tot uitstralen van het borstbeen zal zich richten op de Roep van de Christus en het zal zelf die Roep gaan uitzenden aan anderen die in de velden van de duisternis verdwaald zijn. Het vermogen tot opname zal voor altijd doorgaan met het ontvangen van de zegening van de Gnosis, en het neutrale, observerende vermogen zal de deur sluiten voor de gewone gevallen natuur. Het zal zijn ogen richten op de heuvels vanwaar de Bevrijding komen gaat. Het hart zal zijn gezuiverd, de borstplaat van rechtvaardigheid zal zijn gesmeed, en succes op de verlichte Weg zal verzekerd zijn.

Uit de Nieuwe Gnosis/ TNC

 

 

Terug