ENKELE GEDACHTEN OVER DIENSTBAARHEID

Dienstbaarheid schijnt voor veel mensen een delicaat onderwerp te zijn.

Ik kom voortdurend mensen tegen die beweren dat ze dienstbaar zijn. Ze leren anderen over spiritualiteit, ze helpen daklozen, ze zijn bezig voor rechtvaardigheid in de wereld, ze proberen vrede tot stand te brengen in de wereld – ze doen al die dingen die onze wereld beschouwt als “ware dienstverlening en dienstbaarheid”. Vanuit het standpunt van de wereld zijn zij goede en liefdevolle mensen – en omdat dit de norm is van deze wereld, ben ik behoorlijk argwanend over deze conclusie.

En hier wordt het onderscheid erg onduidelijk.

Want als ik vertel dat ware dienstbaarheid geïnspireerd wordt door Geest en door God, dan zeggen ze, ja natuurlijk, mijn dienstbaarheid is geïnspireerd door God, door mijn eigen ziel, of door de Meesters, of de Heiligen, of door de een of ander gechannelde leraar…….of door wie dan ook die men hoog acht of hoog inschat. Dus lijkt het voor hen dat de goddelijkheid bezig is in deze wereld en dat zij het instrument zijn voor de Goddelijke Wil op deze planeet.

En als ik vertel dat Ware dienstbaarheid vrij is van enige gehechtheid aan resultaat, dan zeggen ze dat ze, natuurlijk ben ik helemaal vrij van gehechtheden; alleen de inspanning telt. Ze zien zichzelf ongebonden en kalm werken in deze wereld.

En als ik vertel dat Ware dienstbaarheid voortkomt uit groepsverband, dan wijzen ze nadrukkelijk naar hun organisatie, of naar hun kerk, of naar de volgelingen van hun spirituele leringen, als die eenheid waarmee zij onzelfzuchtig zijn verbonden.

Dat wat ze aan het doen zijn, zien ze als een deel van een groter werk, en vaak als een onderdeel van het goddelijk Plan.

En als ik vertel dat Ware dienstbaarheid de expressie en uitstraling is van een met Liefde gevuld hart, dan haasten ze zich om te verzekeren dat ze liefdevolle wezens zijn, die erg veel geven om het lijden van deze planeet en al het leven daarop. Al wat ze doen, zeggen ze, komt voort door te leven in goddelijk Liefde.

En als ik vertel dat dienstbaarheid niet iets is dat het ego doet, dan stemmen ze hier van harte mee in, en ze zeggen dat hun dienstbaarheid in deze wereld voortkomt uit hun eigen ziel. Dat wat ze doen, zeggen ze, maakt deel uit van de Ene ziel en het Ene leven dat zich uitdrukt in deze wereld.

Maar als ik dan vertel dat Ware dienstbaarheid niet betekent dat we ons bezighouden met helen of iets op te knappen of iets neer te zetten of te vestigen of ook maar iets te verbeteren in deze wereld, wel, dan ligt de zaak iets anders. Dan komt het vinnige antwoord dat hun dienstbaarheid geïnspireerd is door God, vrij is van enig resultaat, dat dit het werk is van hun uitverkoren groep, dat het de uitstraling en expressie is van een liefhebbend hart, en dat het vrij is van hun zelfzuchtig ego – dus dat wat ze aan het doen zijn, moet wel Ware dienstbaarheid zijn, en dus geschikt en heel toepasselijk, en daarom juist en goed, zelfs als het betekent om iets te verbeteren in deze wereld……en o ja, tussen twee haakjes, hoe kun je zo harteloos zijn om mijn liefdevolle dienstbaarheid niet te willen ondersteunen?

En dat is dan gewoonlijk het laatste dat ik van hen hoor!

We weten dat vanzelfsprekend niet iedere dienaar volledig op de hoogte is in wat voor een illusie we eigenlijk allemaal in leven. Ze veronderstellen dat deze wereld het waard is om al hun energie, tijd, bloed, zweet en tranen in te investeren. Ze hopen deze droom tot een mooie droom om te vormen. Maar hoe prachtig en vreedzaam deze droom ooit mag worden, het is en blijft nog steeds een droom waar we allemaal in leven.

Als iemand een nachtmerrie heeft waarin hij of zij wordt achtervolgd door een tijger, dan is de oplossing niet om je pijl en boog te pakken en om te helpen schieten….., het helpt veel meer om zo iemand wakker te maken. Precies zo slaapt de mensheid en het droomt en om die reden lijdt het onnodig. Maar de mens kiest er bewust voor om te willen blijven slapen, en kiest er dus voor het Pad van Ontwaken niet te willen volgen. En dus kiest het letterlijk voor lijden en pijn.

En allemaal bidden ze, “o God, help me om die tijger te verslaan. Help me om te ontsnappen. Geef me kracht, hoop, moed en de zege!” Maar het blijft allemaal beperkt tot een ervaring in illusie. Het is duidelijk dat wanneer we eenmaal ontwaakt zijn, die wakkere staat de enige oplossing is voor alle problemen die we in onze droom tegengekomen. Maar als we nog diep slapen, dan is ontwaken nog niet echt een optie, want we zien überhaupt nog niet in dat we nog aan het dromen zijn.

En als dan de droom verschijnt waarin de wereld vol is met oorlog, terreur, angst, pijn, misdaad, geweld, ziektes en dood – precies zoals we nu dromen – dan is het doel van Spirit niet om deze “kwaadheden” te weerstaan of om ze te verwijderen, maar om ze te boven te komen – of in andere woorden, om de slaper te laten ontwaken.

De meeste vormen van “dienstbaarheid” – eigenlijk verreweg het grootste deel – is erop gericht om het kwaad en het slechte te verwijderen, om deze droom dus om te vormen tot een betere, zodat we prettiger kunnen dromen. Iedereen pakt z'n pijl en boog en begint een onwerkelijk gevecht met een denkbeeldige tijger. En dus acht ik het heel onwaarschijnlijk dat Spirit hen ooit heeft geïnspireerd om op die manier te dienen.

Natuurlijk zijn er momenten waarop we in deze illusie tussenbeide moeten komen om contact te krijgen, om mensen een hand te reiken. We schreeuwen niet zomaar “wordt wakker”, maar proberen om in deze droom al die condities te scheppen waardoor mensen gaan beseffen dat zij aan het dromen zijn en daarop actie ondernemen. We zijn niet zo harteloos om voedsel te weigeren aan bedelaars en hongerigen en water onthouden aan hen die dorst hebben, alleen maar omdat wijzelf een ideaal van dienstbaarheid koesteren dat gericht is op verlichting. Maar men zal moeten beseffen dat het doel van alle dienstbaarheid niet is om die tijger te overwinnen – om de problemen van de mens op te lossen – maar dat het beter is om mensen te helpen ontwaken.

Dit is de dienstbaarheid van elke verlichte leraar op deze planeet: om mensen te helpen ontwaken. We kunnen absoluut niet beter dienen.

Maar als we nu aan het werk gaan en menen dat we dienstbaar zijn, terwijl alles wat we doen eigenlijk is om deze droom om te vormen tot een mooiere droom, is het dat dan waard? Maar mensen hebben zich dikwijls zo ingegraven in hun vorm van “dienstbaarheid”, dat het vaak een te groot obstakel is geworden om hierover zinnig na te denken. Het is een heilige koe geworden die je niet zomaar even laat vallen. Hun eigen beeld als liefdevolle mens zou ineen storten. Misschien ondermijnt het wel decennia lang levenswerk. En dus blijft het gewoonlijk bij deze laatste keer. Ze kunnen de gedachte hieraan niet verdragen. En dus denkt men dat ik iemand ben die totaal ongevoelig is voor het lijden van de mensheid, en geen besef heb van het goddelijk Plan.

Maar de enige manier om het lijden helemaal terug te dringen is dat iemand volledig Ontwaakt – om in die Sferen te verblijven, waarin lijden niet kan bestaan. En de enige manier om het goddelijke Plan te volgen is om dat element binnen in ons te volgen dat dit Plan kent – namelijk onze innerlijke Christus.

Maar dan zegt men, “Dit pad is te moeilijk. Het kost wel duizend levens voordat ook maar iemand van ons werkelijk de Christus kan volgen of het Plan helemaal goed kent in ons hart. Dus, alles wat we nu kunnen doen is om deze droom tijdens ons leven te verbeteren. Je verspilt je tijd met de hoop dat mensen nog tijdens hun leven verlicht kunnen worden.”

Wel, het veranderen van deze illusie in de goddelijke Werkelijkheid is iets dat absoluut nooit zal gebeuren. En voor de meesten lijkt verlichting inderdaad ook onhaalbaar, maar om te beweren dat het onmogelijk zou zijn, is te zeggen dat we nooit meer ’s ochtends zouden kunnen ontwaken. Als we leren om Spirit te volgen in plaats van ons lagere zelf, dan is Ontwaken altijd mogelijk voordat er ook duizend levens hoeven te passeren……..of zelfs maar één, omdat diegene die zich focust op een proces van wel duizend levens te moeten volgen, in feite een proces volgt van evolutie binnen de illusie, en dat gaat inderdaad wel erg langzaam. Hoe dan ook, ontwaken uit de slaap tot aan de Werkelijkheid kan precies zo gebeuren als het lichtknopje omdraaien in een donkere kamer. Het is mogelijk in een oogwenk. Hoe snel word jij wakker ’s ochtends?

Het doet er ook niet toe of je in die droom een lager bewustzijn hebt of een hogere, of je veel hebt gestudeerd of heel erg weinig, of hebt gemediteerd of niet, of je slecht of goed bent. Het punt is of je werkelijk wilt ontwaken, en of je graag het pad van zelf-opoffering wilt gaan, ofwel het pad van dienstbaarheid en gehoorzaamheid aan jouw innerlijke geest.

We vinden maar heel weinig mensen die willen ontwaken. Mensen willen het liefste hun droom opnieuw herschikken. En aangezien ze zelf niet echt willen ontwaken, is ook hun “dienstbaarheid” er op gericht om die droom slechts te herschikken.

Thenewcallgroup