De Weg naar het hart...de Camino

Ik zal je het geheim van deze tocht leren kennen. 

Ik zal het je nu al onthullen, maar dat zijn slechts woorden, 

echt begrijpen doe je pas als je het beleeft..." 

Paulo Coelho

We hebben het vaak over de komende Nieuwe Mens, over de Nieuwe Wereld of de Bewustzijnssprong die eraan komt. We vormen er ons een beeld van, dat ergens ver weg of dichtbij, maar in de toekomst besloten ligt.Het is een droom en een verlangen die zich kenbaar maakt. Dit verlangen wortelt in een vage herinnering aan een Ander Leven en ontspringt vanuit het bewustzijn dat niets in deze wereld nog kan bekoren en dit bestaan als een kerker ervaren wordt.

Vaak hebben we gezworven langs de vele doodlopende wegen, vooraleer we het Ene Pad ontdekken die leidt naar het ware Leven waarin Eenvoud en Harmonie als vanzelfsprekend zijn.Net als Siddhartha vele lagen in zichzelf herkennen en opruimen moest om in die Eenvoud herboren te worden ,wat niets anders is dan Liefde als Bewustzijn, zo ook leidt dat Pad tot de bewustwording van het Hier en Nu of het tijdloze Moment waarin het AL alom Aanwezig is en wij  hier deel van uitmaken.Alleen wanneer onze blik ontsluierd wordt en de beleving ruimer, zullen we de buitenwereld anders gaan ervaren en wordt hij de spiegel van onze Binnenwereld.

Het Leven zelf is de grote Leermeester op het Pad, die de Wijsheid laat ontdekken als levende Bron in ons eigen hart en laat ervaren dat het Doel waar wij zo sterk naar verlangden en naar streefden IN onszelf gelegen is; die ons de waan laat zien waarin we verkeerden waardoor we het buiten ons dachten te vinden en vooral ergens ver weg van ons verwijderd.

De Camino is de Weg van de zoekende mens, die gedreven door een wilsbesluit, op zoek gaat naar iets wat hij nog niet benoemen kan, maar stapsgewijs zal ontdekken. Het is tevens een Pad, waarin de ‘zoekende’ een pelgrim wordt omdat hij gaandeweg teruggeleid wordt naar zijn eigen Binnenwereld.

Het is de Weg naar het hart en de Hartvibratie daar aanwezig raakt hem ongetwijfeld en blijft nazinderen, welke verwachting of intentie ook aan de basis lag van het wilsbesluit.Afhankelijk van zijn zielenstaat wordt dit al dan niet goed gekanaliseerd, afhankelijk van de ontvankelijkheid van het hart zal hij op een dag getooid worden met de pelgrimsmantel….

De Weg of de ‘Camino’ doet hem terugkeren tot het ritmische en ingekeerde,bijna monastieke leven van elke dag, waarin soberheid en stilte ,maar ook de verbondenheid met lotgenoten, los van alle verschillen, de belangrijkste eigenschappen zijn.Hij leert opnieuw leven in ‘le Moment Présent’ of  het Nu, waarin hij wordt uitgedaagd om steeds ‘aanwezig’ te blijven, gedachten te laten wegebben en de aangeboden ‘kansen’ te willen zien, geleid door de Intuïtie of zijn innerlijke kompas, die hem altijd zal vertellen wat te doen.

Het is tevens de Weg waarin de pelgrim die vordert op het Pad gepolijst wordt,ontdaan wordt van de onzuiverheden in het hart en de eigen Essentie ontdekt als Leidraad alom aanwezig in en buiten hem. Waarin hij ervaart dat dit Liefde en Wijsheid is en deel uitmaakt van zijn Wezen ,hem nooit in zijn handelingen veroordeelt, maar vrijblijvend belicht wat verlammend en belemmerend werkt…

Het is een Weg waarin hij beproefd en uitgedaagd wordt om tot volledige herkenning te komen van wat hem als mens belet blindelings te Vertrouwen in de Overgave van elk moment.

Het is de Weg waarin de pelgrim gaandeweg Waarnemer wordt van zichzelf en Ervaart dat hijzelf het centrum is waarin zowel God als de Demon zich kenbaar maakt…

De Weg naar het hart is een Universele weg, eens zonovergoten en fel belicht, dan weer in nevelen gehuld , soms een oase, soms een onherbergzaam land, soms eentonig,dan weer rijk aan vergezichten, geen schaduwen werpend of schaduwrijk.

Een Weg waarin ontdekt wordt dat het vooropgestelde doel onbelangrijk is, maar elk stap je dichter brengt bij het Universele Zelf , jouw fysieke ogen opent en je leert kijken met de ogen van het hart. Waarin elke zelf- invulling, intentie of verwachting gaandeweg oplost en de waan gezien wordt van het eigen sterfelijke schimmenspel.

Het Pad geeft Hoop en Vertrouwen en raakt de mens aan in een diepere laag waardoor hij een stukje van ‘zichzelf’ herontdekt .Het laat hem ervaren dat hij ‘leeft’ en het Leven in zich draagt maar zich zo lang liet regeren door de ‘rauwe realiteit’ van elke dag. Gaandeweg opent de pelgrim zich en ontdekt hij het 'goddelijke' voorbij de vorm.

“Dat is het moeilijkste ogenblik in je leven: 

als je de goede strijd ziet 

en je niet in staat voelt om je leven te veranderen en ten strijde te trekken. 

Als dat gebeurt keert de kennis zich tegen diegene die haar bezit….

Ik heb het over een wilsdaad, 

een bewust verlangen om te vechten 

tegen alles wat je onbevredigd laat in het dagelijkse leven….

Alleen hij die luistert naar het geluid van het moment kan de juiste beslissing nemen...”

Paulo Coelho

Het Pad zuivert en heelt. In de Ontroering vloeien de zoete tranen van het hart die zo lang verdrongen werden. In de Vreugde, stralend in de ogen en het gelaat van je tochtgenoten, herken je het ware Beeld, het Goddelijke in elke mens. 

Op het Pad vindt het wonder plaats en komt het Doel in zicht….

Je ontmoet de mens achter het masker, de mensheid in een notendop en ziet hoe velen voorbereid worden op de Sprong in Bewustzijn en zich begeven naar de ‘drempel’.

Je herkent de Ziel en ziet haar innerlijke schoonheid stralen doorheen de vele ‘vormen’.

Elkeen loopt zijn eigen Pad. Geen mens kan/mag de Weg bepalen voor een ander.

Het Licht is aanwezig en wordt ‘gezien’ door allen die zich hiervoor openen. 

Wat telt is hoe je hem zelf bewandelt en of je hem wel  bewandelt; of je kan luisteren naar de innerlijke Leiding en in welke mate je introspectief kan zijn, om alles te kunnen herkennen en te kunnen loslaten wat jouw handelingen en woorden, je gedachten en emoties beheerst.

“Let everything happen tot you:

beauty and terror,

just keep going.

No feeling is final”

Rainer Maria Rilke

Laat dus alles van je afvloeien wat jouw hart belast opdat je Gezegend wordt… Want als Liefde niet oordeelt, wie is het dan die jou en anderen veroordeelt ? Wie is het die zichzelf en de naaste zware lasten oplegt en dit voor Waarheid neemt terwijl Wijsheid erin ontbreekt? Hoe groot is de geestelijke armoede niet waarin een   mens verkeert wanneer hij rijk aan kennis verstoken blijft van Liefde? 

Want zolang hij neerkijkt op zijn naaste, kijkt hij neer op zichzelf en heeft hij niets begrepen van wat ‘Leven’ is. Zolang hij chaos zaait en verdeelt, zolang hij zichzelf verrijkt om te kunnen heersen,zolang hij niet kan zien dat alles in Samengang is, dient hij het Beest in hem.

De “Camino” of de weg van het Leven, vindt hier en nu plaats, want in jezelf ligt het Pad… Op het marktplein van elke dag ligt de uitdaging om steeds ’aanwezig’ te blijven en je de vraag te stellen of je gehoor geeft aan de Taal van het hart en trouw blijft aan het Pad? 

Kan je dan als Voorbijganger wandelen langs de kraampjes van het leven, waarnemend wat gebeurt en herkennend wat poogt af te leiden? 

Kan je de mens liefhebben die verdwaald is, die zich laat grijpen en binden door de tentakels van de Tegenkracht of het heersende ‘beest’ hier op Aarde?

En kan je zien dat ook die mens het Leven in zich draagt maar door onwetendheid geslachtofferd wordt  in de kooi waarin hij zich bevindt?

Liefde omvat alles, is als een Zon die haar Licht verspreidt en haar Warmte schenkt. Die spirituele Zon en haar Straling is wat werkzaam wordt binnen de zoekende mens, wat aanraakt en aantrekt ofwel afstoot. Wat verbindt en verheft. Dàt is het wat in mensen wakker wordt en wat gevoed wordt doorheen de ware Ontmoeting.

De spirituele Zon in elk mens wacht op ontvlamming zodat zij Stralen kan, harten verwarmen en aanvuren kan; zo ontstaat een keten van Licht en kan Liefde en Wijsheid ‘grond’ vinden in elk mensenhart op Aarde.

Zo gaan nu velen de Weg die leidt tot Ontwaken om op een dag God te ontmoeten in zichzelf én de ander als de Enige Aanwezige...

Het Vertrouwen is groot en de hoop Levend!

De Geest zàl Opstaan uit het graf en geen kracht kan daar iets aan veranderen want alles is in Beweging… 

“Er zal een dag komen, zo zeiden de ogen van het lam, 

dat de mens weer trots op zichzelf zal zijn, 

en dan zal heel de natuur het ontwaken loven van de God 

die in die mens lag te sluimeren.” 

Paulo Coelho      

(M)cirkelpunt