De economische crisis

De economische crisis

J.Krishnamurti

Aan welke oorzaak of oorzaken moet ik de acute economische crises tus­sen de naties toeschrijven? U ver­langt uw economische problemen op te los­sen door een wonder. In de loop der eeuwen hebt u een systeem opgebouwd, gebaseerd op wedijver en zelfzucht. Nu moet u zich richten, niet op de vervanging van het ene systeem door het andere, maar op een volle­dige heroriëntatie van uw eigen verstand en hart. U hebt talloze autoriteiten, religieuze leraren, goden ter aanbidding in het leven geroepen. Individueel, op het gebied van het denken, bent u als een lammetje gewor­den; maar bij het verdienen van uw brood als een wolf. Het is van het grootste belang dat u teruggaat tot de wortel van het pro­bleem. Dat wil zeggen dat u op het gebied van het denken en voelen niet iemand an­ders als gids moet aanstellen, maar helemaal alleen moet zijn; terwijl u in het werk collectief plannen moet maken voor uw levensonderhoud. Daarin ligt de remedie.

Het is door de uiting van individualiteit op zijn geëigende plaats dat u vrijheid kunt vinden, die waarheid is; en in het besef van die waarheid kunt u uw sociale en economi­sche moeilijkheden oplossen. Door alleen maar de takken van de boom te snoeien zult u geen einde aan uw problemen maken, maar als u de wortels behoorlijk verzorgt, zullen de takken gezond en overvloedig zijn. Werk dus voor de individuele verande­ring van het hart en het verstand, dan zullen deze problemen zichzelf oplossen. De hui­dige beschaving is gebaseerd op hebzucht en individuele w,dijver; zij kan niet eeuwig duren, omdat zij geen intrinsieke waarde heeft. Het individu dat deze beschaving heeft gecreëerd en dat erdoor gedomineerd wordt is verstrikt in verzamelwoede, die zijn enige drijfveer vormt; dat wil zeggen, het individu tracht zijn ambitie tot uitdrukking te brengen en de door hem verlangde sociale positie te verwerven door het verga­ren van weelde en macht. Derhalve heeft hij sociale verschillen gecreëerd, en zo'n be­schaving, gebaseerd op genadeloos egoïs­me, moet uiteindelijk ten onder gaan. Het is slechts een kwestie van tijd. Zolang u dit denkbeeld hebt van individualiteit, waarin slechts egoïsme en hebzucht een rol spelen, kan er geen enkele beschaving of structuur die daarop gebaseerd is blijven duren, noch kan het verstand bevrijd worden van lijden.

Tot nu toe bent u geestelijk een slaaf geweest, dat wil zeggen dat u nagevolgd hebt, dat u geïmiteerd hebt, dat u spirituele autoriteiten hebt aangesteld, en traditie heeft uw verstand geketend. Ongeacht bij welk land u behoort is er overal een con­stante aanpassing aan traditie. Als individu hebt u zich in gedachten en gevoelens slechts geconformeerd (aan anderen), ter­wijl u in de wereld van handeling uitslui­tend ten eigen bate geleefd hebt, op egoïsti­sche wijze uw eigen veiligheid zekerstel­lend. Zoals ik al zei, bied ik u geen panacee; maar ik beweer dat er alleen een uitweg uit deze chaos is als u de juiste functie van individualiteit begrijpt. Voor mij kan indivi­dualiteit alleen uitgedrukt worden in de gedachtewereld, niet in de bestaanswereld, door angst voor de mening van anderen. Maar om in de behoeften van het bestaan te voorzien, moet u samenwerken, samen plannen maken en meewerken; dat wil zeg­gen, u moet het denken in termen van nationaliteit, vlaggen en grenzen loslaten. Daarmee komt u er langs natuurlijke weg toe het economische probleem op te lossen omdat u vanuit een menselijk standpunt werkt, niet door nationale vooroordelen die afscheiding teweegbrengen.

Uit: The Theosophist, mei 1997

(herdruk uit The Theosophist juni 1934)

Vertaling: Anne Myrthe Haas