Als er geen mensen met visie waren...

‘Als er geen mensen met visie waren,

waren allen die blind zijn dood’

[Rum i, Masnavi 1:2133]

 

Het belang van nederigheid

‘Niemand kan het begin of einde van de Oneindige aantonen.

God zei: “Al zou de zee tot inkt worden…”,

dan nog zou Gods woord niet kunnen worden uitgeschreven’.

Rumi

Deze woorden van Rumi staan nogal in kontrast met de tegenwoordig wel gebezigde houding van sommige onderzoekers om het heelal aan god uit te willen leggen. Publicaties verschijnen aan de lopende band, maar niet zelden wordt er hoofdzakelijk hetzelfde opnieuw gezegd in iets andere woorden, waar de auteur het doet voorkomen of hij of zij het ei van Columbus heeft uitgevonden. De enorme stroom van voortdurend nieuwe publicaties, welke overigens vaak het lot van behangpapier zijn toebedeeld (wie heeft nog tijd om het allemaal te lezen?), draagt ook al niet aan de helderheid bij. Het is een vreemd ding; enerzijds worden we onder publiciteit bedolven, anderzijds is er een droevig gebrek aan, zelfs binnen internet, dat nu ook nog sterk met censuur wordt bedreigt.

Het “eureka!” van het eenzame genie dat de oplossing voor god meent te hebben gevonden, berust niet helemaal op fantasie. De uitroep van Francis Crick “Ik heb het geheim van het leven gevonden!”, na diens ontdekking van DNA samen met James Watson, staat niet op zichzelf. Menselijke zelfoverschatting kent een lange geschiedenis, en vele ontdekkingen worden niet alleen torenhoog opgeblazen, maar worden ook nog eens geclaimd door het individu. Toch heeft divers onderzoek onafhankelijk van elkaar aangetoond dat wij mensen een gemeenschappelijke geest delen, minstens tot op zekere hoogte. Al in 1922 vermeldt een rapport maar liefst een aantal van 148 grote wetenschappelijke ontdekkingen, welke allen vrijwel simultaan plaatsvonden door meerdere personen.*1). Interessant in dit verband is ook om hierbij te denken aan het onderzoek van cardioloog Pim van Lommel (Bijna-Dood-Ervaringen), en van Paul Pearsall (transplantaties en bewustzijn), en natuurlijk Rupert Sheldrake (morfogenetische velden). Allen halen vanuit verschillende invalshoek vele oude opvattingen omtrent identiteit, leven, geest en bewustzijn volledig onderuit.

 

Non-lokaal verbonden

Vanzelfsprekend zijn er individuele verschillen en zelfs zeer grote geesten onder ons, maar de drang om uit te willen roepen “daar en daar is een verheven persoon” (vgl: Zhuang Zi, hoofdstuk 10-2) berust in feite op onwetendheid ten aanzien van het ware zelf, de werking van zoiets als ‘creativiteit’ en vooral op onbekendheid met de wezenlijke eenheid van bewustzijn. Egomaniacaal gedrag en gevoelens van uniciteit worden op hun beurt bekrachtigd door gevoelens van minderwaardigheid en onderworpenheid, en door consumptief (onbewust) gedrag. Media, commercie, politiek en religies maken hiervan handig gebruik. Wij delen echter allemaal, tenminste tot op zekere hoogte, hetzelfde bewustzijn, dezelfde geest. Zelfs ‘onze’ gedachtes behoren niet helemaal onszelf toe, maar vinden hun ‘plek’ binnen een non-lokaal veld.

Wanneer deze zaken eenmaal dieper in het collectieve bewustzijn verankerd zullen raken, zal het definitief gedaan zijn met iedere vorm van piramidaal of hiërarchisch denken waarop allerlei waardes en met name ook alle machtsstructuren berusten. Dan zullen we ten ene male beseffen dat alles met alles verbonden is via het non-lokale bewustzijn en ieder mens, ongeacht plaats of positie van onvoorstelbare waarde is binnen deze kosmos.

Verandert ons bewustzijn, ons inzicht, dan kan dus ook de wereld om ons heen in zeer snel tempo veranderen. Ideeën omtrent het holografisch karakter van bewustzijn wijzen ons op de relatieve en schijnbare aard van de ons zo degelijk ogende omringende werkelijkheid. Telkens weer nodigt diezelfde werkelijkheid ons uit om het beeld van haar te herzien, om alle opvattingen over haar los te laten, om ruimer te gaan denken en voelen. De waarheid laat zich nooit in opvattingen opsluiten.

Creation is made up of virtual-reality worlds and consciousness; there is no ‘physical’ (David Icke). De buitenwereld is dan niet langer iets wat je je kunt toeëigenen, maar veeleer een gelegenheid om uitdrukking te geven aan je leven.

Een van de grootste uitdagingen binnen dit tijdsgewricht bestaat zonder meer uit de vraag: kunnen wij te leven met het ongewisse? Zonder de dingen vast te willen stellen? Kunnen wij vertrouwen hebben zonder vaste grond onder de voeten? Zijn we bereid om onze geloofs-patronen niet langer al te serieus te nemen? Je zelf zeker voelen en met open handen leven, zonder je ergens aan vast te willen klampen is ware levenskunst. Ongetwijfeld vormt dit een zeer grote uitdaging. Als het echt zo gemakkelijk was hadden we niet zo veel incarnaties nodig, toch?

 

Het Gizeh-plateau ontsluierd?

Zijn de geheimen van de grote piramides werkelijk geheel en al doorgrond door het menselijk hart? Of is hier een geval van het vermeende genie aan het woord? ‘De klok van Gizeh’ waar Johan Oldenkamp op wijst openbaart geen wezenlijk nieuwe inzichten, wel vestigt hij met zijn onderzoek terecht onze aandacht op wat misschien wel het meest mysterieuze bouwwerk op aarde genoemd mag worden. Dat de grote piramide wijst naar dit moment in de lineaire tijd was al langer bekend, zoals Peter Lemesurier in The Great Piramid Decoded uit 1977 aantoont. De diagonale afstand van één hoek van de piramide, over de top heen tot aan de andere hoek, meet in piramidale inches vrij exact het getal van de precessionele cyclus. Maar wijst de grote piramide enkel op een getal? Het Gizeh plateau is zeker geen kruiswoordraadsel met als oplossing “2012”. Evenmin hoeven we statistische berekeningen toe te passen om er achter te komen dat de uitdrukking van bewustzijn in de gedaante van de grote piramides weinig aan het toeval over heeft gelaten.

Pira-mide: vuur in het midden

Er ligt onnoemelijk veel kennis opgeslagen in de grote piramide van Gizeh, welke in wezen ‘onbevattelijk’ blijft voor wie eenmaal aandachtig naar haar heeft gekeken. De grote piramide staat in rechte verbinding met Moorea, en vormt zo van kruinchakra tot basischakra een letterlijke axis mundi van de planeet. Zij bevindt zich bovendien precies boven op het zwaartepunt van de grootste landmassa op aarde, is vrijwel volmaakt uitgelijnd met de noordpool en vormt in alle opzichten een spiegel van een onvoorstelbaar geavanceerd bewustzijn. Een wiskunde puzzel van goddelijke wetmatigheid. En wanneer je bedenkt dat getallen harmoniën zijn, klank en energie, dan begrijp je ook dat zij een letterlijke gigantische kosmische antenne vormt met een massa van maar liefst 6 miljoen ton.*2) De piramide bouwers kenden de exacte lengte van de aardas en waren bekend met de sferische omtrek van de aarde, waarop zij eveneens hun meetsysteem baseerden.

Naar welk detail je je blik ook maar richt, dit ‘bouwwerk’ bevat een bibliotheek aan woordloze kennis en bewustzijn, waar het huidige menselijke verstand nauwelijks of niet bij kan. Overal vinden we de phi-ratio (gulden snede) en het getal pi terug. Ook de waarde van de lichtsnelheid is verborgen in haar gecodeerd, iets wat natuurlijk pas ‘gelezen’ kan worden vanaf het moment dat deze waarde opnieuw bekend is.

Naar huidige aardse maatstaven gemeten is de grote piramide in technologisch en bouwkundig opzicht eenvoudigweg een onmogelijkheid. Toch staat zij daar; met recht een ‘wereldwonder’. Het plateau waarop zij verrijst is in rotsgrond uitgehakt en genivelleerd tot op ruim één centimeter nauwkeurig. Om een vierkante basis met een lengte van meer dan 230 meter zo nauwkeurig waterpas te krijgen is geen sinecure, om niet te zeggen: onmogelijk. De gang naar de zgn.‘koningskamer’ loopt in een steile hoek omhoog en is een architectonisch (en energetisch) wonder. De zogenaamde ‘tombe’ – die geen tombe is, om en nabij de 3 ton weegt, en waarvan de buitenste maten exact 2 maal zo groot zijn als de binnenmaat, - blijkt niet door de ‘deur’ te passen. Met andere woorden: de piramide is ‘om’ de sarcofaag heen opgetrokken. Ook wijst modern onderzoek uit dat de roodgranieten tombe (een van de hardste steensoorten) met een laserprecieze boortechnologie welke 500 maal sneller dan wat vandaag de dag mogelijk is, tot stand moet zijn gekomen. De voegen van het gigantische, uit zo’n 2½ miljoen kubieke meter aan steenblokken (met een gemiddeld gewicht tussen 2 en 70 ton) opgetrokken megalithische bouwwerk, zijn dunner dan een vingernagel maar bevatten een cement dat harder is dan de stenen zelf. Voor bouwkundigen van vandaag de dag is het niet mogelijk om te voegen met wat voor specie dan ook van slechts een halve millimeter dik. Dit alles is geen nieuws, hoewel het bij velen lange tijd onbekend is gebleven, mede dankzij de ‘onvermoeibare inzet’ van Zahi Hawass en National Geographic zullen we maar zeggen. De opvatting van sommige skeptici dat “er geen bewijs is” kan dan ook beter worden vervangen door: “er is geen publiciteit”. Dat geldt in verhoogde mate ten aanzien van wat zich onder de grond bevind op het Gizeh-plateau.*3)

 

De ‘goden’ op aarde

Alleen al bij een vluchtige studie van enkel de grote piramide van Gizeh wordt je spontaan een beetje nederig en ietsjes bewuster van de diepere betekenis van de woorden van Rumi: ‘niemand kan het begin of einde van de Oneindige aantonen’. En natuurlijk is dat eveneens van toepassing op de piramidebouwers zelf, hoewel de onderste steen nog lang niet ‘boven’ is wat haar verborgen geheimen betreft. De mysticus Rumi heeft bij mijn weten zelf nooit de grote piramide bezocht maar tot halverwege de 14e eeuw moet zij getooid zijn geweest met een glanzend gepolijste dekmantel van kalksteen. Rumi behoort tot een van de laatste generaties die dit verblindend spectaculaire schouwspel hebben kunnen aanschouwen. Een gigantische, perfekt gladde witte sculptuur verrijzend midden in de woestijn, waarvan de reflecties tot op een afstand van honderden kilometers vanuit de bergen van Israël te zien moeten zijn geweest.

Welk een ironie te bedenken hoe trots de westerse cultuur nog altijd op haar ‘verworvenheden’ en ‘ontdekkingen’ is, wanneer we eenmaal tot de ‘ontdekking’ komen van wat al een miljoen maal vóór ons ontdekt werd. Never mind, het leven is een spel, en vanuit menselijk perspectief bevinden we ons op een reusachtige ontdekkingstocht. Maar het is interessant om, nadat we eenmaal een grondiger blik op de grote piramide hebben geworpen, stil te staan bij de vraag of we nog wel voldoende argumenten in handen hebben om nog langer aan het idee van ‘buitenaardsen’ te twijfelen. Is het werkelijk zo onaannemelijk om te veronderstellen dat talloze planeetstelsels door mensen en,mensachtigen worden bewoond? Is er niet onnoemelijk veel bewijs dat de aarde in het verleden door verontwikkelde ‘goden’ is gevisiteerd? Als we de verbijsterende realiteit van Cheops eenmaal dieper op ons laten inwerken, zijn zelfs de mogelijkheden van piramides op Mars niet meer zo ongeloofwaardig en absurd.*4)

Solar storm

Een heel ander verhaal krijgen wij te horen van ‘piramideonderzoeker’ Patrick Geryl, (bekend van De Orion Profetie). De betekenis die hij aan de uitkomst “2012” geeft heeft een heel wat grimmiger voorkomen.*5) Het is triest om te zien dat dezelfde piramides blijkbaar ook aanleiding voor een valkuil van de angst kunnen zijn wanneer Geryl 2012 ziet als een wereldcatastrofe “waar niets aan te doen valt”. God heeft blijkbaar het boek der schepping al lang geleden uitgeschreven, en keert zich goedgemoederd maar stierlijk verveeld van de mensheid af nu wij allen onze onafwendbare vernietiging tegemoet snellen. Eerder heeft Hollywood er heel wat aan gedaan om ons in deze modus te krijgen of te houden, evenals het boek Apocalyps 2012 van Lawrence E. Joseph. Ook Geryl draagt hier toe bij. Het spijt me, maar voor mij voelt het tamelijk idioot aan om te veronderstellen dat ons dergelijke profetiën en voorspellingen worden verschaft, alleen maar om duidelijk te maken dat we allemaal zullen sterven op een specifieke datum. Tenzij daar een andere reden achter zit, maar daar kom ik straks op. Dergelijke ‘alwetende’ uitlatingen omtrent de feitelijke loop der geschiedenis verraden mijns inziens niet alleen een oppervlakkige observatie van de werkelijke betekenis van de piramide van Gizeh, maar ook een overschatting van de inschattingen van de NASA*6). Bovendien getuigt het van matig spiritueel bewustzijn om te veronderstellen dat wij in dit heelal aan ons lot worden overgelaten. Is een dergelijke houding wellicht een restant van de nefaste uitwerking welke evolutieleer en atheïsme op het menselijk bewustzijn heeft uitgeoefend?*7).

Natuurlijk, de zon is ‘gevaarlijk’. Maar “als dienaar van de zon dien ik over de zon te praten”*8) en heb daar elders al het nodige over gezegd (zie De zon in een ander daglicht*9) en Geluiden vanuit de ruimte*10). Eén enkele zonnestorm kan werkelijk voor een armageddon op aarde zorgen, daarin heeft Geryl het wel degelijk bij het rechte eind. Die dreiging is reëel, zeker binnen een gedigitaliseerde electronische maatschappij als de onze, en zou een aansporing moeten zijn om zoveel mogelijk om te keren richting een natuurlijke en harmonische levenswijze, in plaats van ons leven vol te proppen met steeds meer electronica. Maar niemand zou zich mogen laten ontmoedigen door mogelijkheden. Iedere profetie spiegelt een mogelijkheid, en vooral een aspect binnen de collectieve geest. Er is geen ‘klok’ die afloopt waarna wij allen onze ascensie-pil krijgen aangeboden, dan wel een wereldwijde vernietiging krijgen voorgeschoteld, waarbij hooguit enkele duizenden survivers in de Afrikaanse woestijn tussen de nucleaire fallout opnieuw mogen beginnen om met 6000 boeken over wiskunde, natuurkunde en electronica de beschaving weder op te bouwen - lieve help, nee. 

De Mahabarata Purana ziet het einde van het helse tijdperk, de Kali Yuga, in vuur en vlammen opgaan, andere teksten spreken weer van een wereldwijde vloed. Profetiën welke we in zoverre letterlijk mogen nemen, dat alle gedachtes, concepten, voorspellingen en ideeën welke ons een angstig gevoel geven in eerste en laatste instantie spiegels zijn van het eigen bewustzijn. Nogmaals; there is no ‘physical’. Het groot platonisch jaar, zoals de cyclus van 25.920 jaar genoemd wordt, is primair een beweging van bewustzijn.

Maar het is in feite veel groter dan dat. Wanneer afzonderlijke bevindingen niet gepaard gaan met ruimer onderzoek en niet in relatie tot andere wetenswaardigheden worden bekeken, zal een groter plaatje nooit duidelijk worden. Pas wanneer alle puzzelstukjes met elkaar verbonden worden is het mogelijk dat ons oude vertrouwde, maar o-zo-verlopen paradigma verbrijzeld wordt en een grotere waarheid door kan breken, hoewel tevens zal blijken dat er nooit sprake was van een puzzel om te worden ‘opgelost’. Pas dan kan zoiets als werkelijk inzicht opbloeien. Zoals gezegd: Als er geen mensen met visie waren, waren allen die blind zijn dood. Met name de media, maar ook de onderwijsstructuur, lijken er voortdurend alles aan te doen om het ontwikkelen van visie te frustreren. Het leven is geen verzameling geïsoleerde fragmenten, maar zo functioneert het nieuws wel. Het is ook geen kruiswoordraadsel, geen Da Vinci Code, of wat voor (DNA) code dan ook welke gekraakt moet worden om na decodering alwetendheid te verwerven. We zullen er nog wel eens achter komen hoe ver onze scheppingskracht werkelijk reikt, en wat het werkelijk wil zeggen dat alles Een is.

Het leven is geen doom, wel is het dom om te vergeten dat wij allen zelf een essentiële rol te spelen hebben in het grote geheel. Ieder van ons. En dat er zoiets bestaat als onze eigenverantwoordelijkheid. Ongeacht onze uiterlijke positie of hoedanigheid. Wij delen niet alleen deze planeet, wij delen zoals gezegd, tenminste tot op zekere hoogte, hetzelfde bewustzijn.

Onze tijd vraagt om visie

Zonder visie zijn wij een willoze prooi voor de willekeur en beïnvloeding van media, onderwijs en politieke systemen. Zonder visie blijft een mens in verwarring omtrent zijn eigen bestaan. Verwarring maakt angstig, en angst maakt iemand (onbewust) nog gevoeliger voor manipulatie. Visie ontstaat vanzelf als gevolg van ervaring, reflectie op ervaring, en de spontane ontwikkeling van intuïtie. De intellectuele komponent is slechts van bijkomend belang. Visie leer je niet op school, en ook niet van de televisie. Zij valt uit geen enkel boek op te dissen, zelfs niet uit de meest heilige geschriften. Visie kan enkel in het eigen innerlijk opbloeien als het een en ander tot rijping komt in de mens. Bij de één komt dat wat sneller dan bij de ander, maar de tijd waarin wij nu leven dwingt een ieder om de blik in vele richtingen te wenden, om onze geest bij diverse aspecten van het leven te laten vertoeven en om alles zelf te onderzoeken. Dat vergt veel, maar is in wezen geen intellectuele daad. Aan het ‘hebben’ van visie, - welke men niet bezitten kan -, gaat noodzakelijkerwijs een stadium van open geest vooraf. Met intuïtie wordt iedereen geboren, weinigen maken er gebruik van,en de krachten welke het gebruik van intuïtie ontmoedigen, recht vanaf onze geboorte, zijn bijzonde groot gedurende Kali Yuga.

Om alle aspecten van het leven open tegemoet te kunnen treden, dient de geest eerst leeg te zijn. Dit staat lijnrecht tegenover de homogene kennisdownload en amorfe, universele wijze van conditionering waaraan vrijwel iedereen vanaf zijn geboorte wordt blootgesteld Wie het hardst ‘onbetwistbare’ conclusies verkondigt, van welke aard dan ook, wordt het meest gehoord. De wereld eist duidelijkheid. Zij verwacht een kordate geest, als zij al enige notie van ‘geest’ zou hebben. De wereld verwacht een duidelijk antwoord, een rationele optiek, en boven alles ‘gezond verstand’, maar beseft niet dat aan het verstand op zich nooit iets duidelijk te maken valt, omdat begrip buiten haar domein valt.

Ook binnen spirituele bewegingen heerst een sterke behoefte naar duidelijke antwoorden, regels, riten, inwijdingen en/of methodes. Het kan niet ingewikkeld genoeg zijn, desnoods vol kabbalistische of occulte symboliek, als er maar een systeem, kader of kapstok geboden wordt waaraan de mind zich kan ophangen. De mind kan met eenvoud en intuïtie namelijk in het geheel niet uit de voeten. En de mind is de wijzer waarop lange tijd gevaren is.

Een mysticus daarentegen leeft niet in de mind, al is hij wel degelijk goed bij z’n verstand. Een mysticus heeft ingezien dat de mind niet veel meer is dan een kleine dictator vol geloofsovertuigingen die hem in een matrix van onvrijheid en beperkte werkelijkheid vast houdt. De mysticus zet daarom het verstand niet opzij, maar wel op z’n plaats, en durft te leven in het ongewisse, in de altijd-frisse waarheid die met geen pen te beschrijven is. In de zekerheid dat hoe minder de mens voor god speelt, hoe makkelijker het goddelijke zich in hem of haar zal kunnen openbaren.

Hoe leger de geest, des te helderder zal het wereldspel zich ontvouwen voor het innerlijk oog, en dan mag je dus spreken van visie. De innerlijk verwarde mens wiens geest voortdurend wordt afgeleid door (vaak irrelevante) details – denk aan het nieuws, denk aan de krant, het onderwijs etc – de mens die onwetend wordt gehouden maar tevens aangemoedigd om een “eigen mening te hebben”, “volwassen burgerschap” te tonen, en “zijn stem uit te brengen”, - die mens kan soms maar moeilijk uit de voeten in de confrontatie met iemand met visie. Iemand met visie confronteert je met je eigen verwarring en onwetendheid, dat geeft een ongemakkelijk gevoel van blasé. Het is dan vrij voor de hand liggend om in de ontkenning te gaan. ‘Begrijpen’ kunnen we slechts naar de maat van het eigen bewustzijn. En dat geldt voor ieder van ons. Van een kikker kun je niet verwachten dat hij de zee kent. Van een ooievaar niet dat hij de uitersten van het hemelruim heeft doorgrondt.

Tussen licht en duister

De huidige wereldsituatie is uiterst precair, op alle ‘fronten’. Nog slechts een handvol kernexplosies en een kritieke massa is bereikt waardoor we de complete werkelijkheid zoals we die op aarde ervaren niet meer mogelijk zal zijn. Ons bestaan is fragiel, slechts weinigen beseffen hoe fragiel. Wie kan zeggen dat hij totaal ongevoelig is voor stress of angstig makende gedachtes? Kunnen wij leven op de grens tussen licht en duister, juist nu de strijd het felst wordt gestreden? Of blijft het een us and them? Met andere woorden: us tegen them? De Spaanse mysticus Johannes van het Kruis zei ooit:

‘het duister is mij licht genoeg’.

En ook: ‘Slechts een weinig aan pure liefde is kostbaarder voor God en de ziel, (…) ook al lijkt het alsof je niets noemenswaardigs doet, dan alle werken bij elkaar’. *11)

Het leven is fragiel, en ieder mens op aarde is zonder uitzondering tot op zekere hoogte het ‘slachtoffer’ van een eonen-lange negatieve conditionering en strijd tussen een negatief en positief krachtenveld. Gelukkig zijn steeds meer mensen bezig om zich hiervan succesvol te bevrijden. We laten ons niet verlammen. Bovendien is er ongelooflijk veel hulp en bescherming van ‘buitenaf’, waarover verderop meer.

Neocons

Wie achter iedere boom een shapeshifting reptilian ziet, heeft bij wijze van spreken mogelijk nog gelijk ook. Toch geniet ik liever van het bos, om nog even in de metafoor te blijven, en daarin schuilt geen ontkenning. In het volle besef dat het demonische aspect binnen deze schepping wel degelijk z’n letterlijke verschijningsvormen kent, - waarvan zowel Jezus als Boeddha duidelijk en expliciet gewag maakten -, en dat zoveel verklaart over de verschrikkingen en teisteringen welke de planeet sinds ‘mensenheugenis’ plagen, erken ik haar als een noodzakelijk ingrediënt binnen een evolutionair gebeuren waarvan wij zelf de medescheppers zijn, en dat zij in essentie steevast een projectie vormt van onvolkomen harmonie binnen het collectieve bewustzijn. Het is de machtskliek van neocons en illuminati niets liever dan dat wij hun macht en demonie als absoluut en onontkoombaar ervaren. Hoe machtelozer wij ons voelen, des te manipuleerbaarder we zijn. Hoe angstiger we zijn, hoe meer wij als ‘voedingsbron’ functioneren voor deze energiën en entiteiten, omdat wij ‘vrijwillig’ en vooral onwetend onze kracht weggeven. Zelfs de belichaming van de meest duistere tegenkracht verdient ons mededogen en vergevingsgezindheid. Ligt hierin niet de grootste opgave verscholen van ons bestaan op aarde, hoe moeilijk deze ook moge zijn? Hun rol nadert hoe dan ook z’n einde, en hopelijk zal hen alle kans geboden worden tot heling en transformatie, net zoals dat aan ons dagelijks gegeven wordt.

[Op het moment van schrijven zijn zowel George Bush als Tony Blair door een tribunaal voor oorlogsmisdaden te Kuala Lumpur schuldig bevonden aan oorlogsmisdaden tegen de mensheid en genocide vanwege de aanval in Irak in 2003. Hoe ver de hand van het tribunaal reikt valt nog te bezien, maar maakt evengoed duidelijk wat voor krachten velen blind hebben geleid.*12]

Het tij is aan het keren. De rivier der verandering stroomt steeds sneller. Tracht niet jezelf krampachtig staande te houden waar je wordt uitgenodigd je mee te laten voeren. Het bootje van de tijd zet ons uiteindelijk veilig over, al raast de rivier nog zo wild. Uiteindelijk is het allemaal een kwestie van perspectief en van de wijze waarop wij er zelf in staan. Een ballonvaarder ervaart zelf windstilte, al raast hij nog zo snel voort. Een geest van vertrouwen, hoop en positieve emoties voedt een ieder, verschaft ongekende kracht en kan een enorme invloed op onze omgeving en de loop der gebeurtenissen uitoefenen. ‘Even the smallest person can change the course of the future’, Aldus Galadriël sprekend tot Frodo in het visionaire epos “In de Ban van de Ring”.

Oorlog tussen de sterrenstelsels

De wereld verkeert inderdaad in de ban van de ring van macht, corruptie en geweld. Hoewel de ring op het punt staat om vernietigd te worden. Spannende tijden, en de schaamteloze wijze waarop Iran wordt uitgedaagd tot een (kern)oorlog met Israël blijft in wezen onbegrijpelijk zonder kennis van een zeer oude, esoterische strijd welke volledig achter de schermen plaatsvindt. Een korte toelichting is hier op z’n plaats. Vele oude bronnen en teksten spreken van een sterrenoorlog tussen de krachten van het licht en van het duister. Onder andere de Mahabarata doet hier uitgebreid verslag van, maar ook in de Bijbel wordt gesproken van een ‘oorlog in de hemelen’. Velen realiseren zich niet dat er wel degelijk passages in de Bijbel staan die we letterlijk mogen nemen. Een gevoelig onderwerp dat eigenlijk om een apart artikel vraagt, maar waar ik hier toch iets over wil zeggen. Het boek Genesis 6:1-4 vermeldt de komst van de ‘zonen van de goden’ welke seks hadden met vrouwen op aarde hetgeen heeft geresulteerd in de komst van reuzen op aarde (Hebreeuws: Nefilim). Ook Soemerische bronnen vermelden de komst van de ‘zonen van de goden’, maar heten daar annunaki (lett: ‘zij die van boven neerdaalden’). Ook het boek van Enoch, dat de katholieke kerk uit de handen van de mensheid heeft trachten te houden en waarvoor Bruno op de brandstapel kwam, maakt melding van de komst van ‘gevallen wachters’ op aarde, ook wel ‘gevallen engelen’ genoemd, welke een genetische doorkruising met de mens tot gevolg heeft gehad.*13)

Het evangelie van Filippus, ook al zo’n tekst welke systematisch buiten de Christelijke canon is gehouden vermeldt:

‘Krachten’ (archontoi) wilden de mens misleiden

Omdat ze zagen dat hij verwant is

Aan het werkelijk goede

[…]

Want ze (de machten) wilden de vrije mens

Gevangen nemen

En hem voor eeuwig tot slaaf maken.

Het zijn deze krachten die de mens

Met [vergankelijkheid voeden]

Omdat ze niet willen dat hij wordt gered

Opdat hij [in hun macht blijft]

Als de mens [dit voedsel nuttigt

Ontstaan] er offers voor deze krachten.

[ Evangelie volgens Filippus, uit: Nag Ham m adi geschriften p.320-321]

 

Begint u al te herkennen welk ‘spel’ er wordt gestreden? Is dit niet herkenbaar om ons heen?

Weinigen beseffen dan ook dat de afronding van grote tijdswielen in wezen de afronding van deze strijd van een gevallen toestand inhoudt. De genetische manipulatie waarvan in genoemde bronnen sprake is, is identiek aan de val uit het paradijs en het verlies van onze oorspronkelijke, goddelijke natuur.

De strijd wordt recht onder onze ogen beslecht, maar slechts weinigen zien. De uitkomst staat hoe dan ook vast, in die zin is de strijd in wezen al gestreden, maar vanuit stoffelijk perspectief en tijdruimte bewustzijn zitten we er middenin. De afronding in deze tijd van zeer lange tijdswielen is heel wat groter dan de overgang van Vissen- naar Watermantijdperk alleen. Een zelfs veel ouder proces dan de bewustzijnsgolf van tijdperken binnen de precessionele cyclus van 25.920 jaar komt in deze tijd tot een afronding, dat wil zeggen: wij staan aan de vooravond van een fundamentele evolutiesprong, waarvan de omvang nog maar nauwelijks wordt beseft.

Een strijd met een uiterst lange geschiedenis, en een uiterst ‘geduldige’ agenda. Een strijd die volledig draait om de wens de mens tot slaaf te maken (Soemerisch: lulu, letterlijk ‘werker’) Kijk echter naar de wereld om u heen. Zijn wij werkelijk vrij, of wordt er van alles aan gedaan om ons onwetend, angstig, permanent bezig en niet al te gezond te houden? Hoewel het universum gevuld is met liefdevolle wezens, is er één soort bij welke geen boodschap aan ons heeft. Deze wezens opereren met name in de vierde dimensie, het astrale domein, maar kunnen zich ook in onze sferen bewegen, het zgn. shape shiften*14)

Wie open naar de wereld om zich heen kijkt, kan plotseling tot het schokkende inzicht komen dat alle oorlogen, onderdrukking en armoede, ja letterlijk alle wereldwijde problemen het resultaat zijn van deze strijd.

Dit inzicht maakt ook helder waarom bijvoorbeeld Israëlische regeringsleiders zonder enige schroom het eigen volk zouden kunnen opofferen vanuit een achterliggende, verborgen machtsstrijd. Tenslotte begon alles in het midden-oosten, het land van de Eufraat en de Tigris. De leiders van Israël (eigenlijk met een lange ij, maar voor de leesbaarheid maar even zo gelaten) hebben geen enkele verwantschap met de ‘Joodse’ bevolking, maar wel met Rothschild bloedlijnen, het zionisme en bezitten een directere genetische afstamming van de vermenging met gevallen wachters. Datzelfde geldt voor talloze andere wereldleiders, leden van koningshuizen en tycoons uit industrie en mediawereld. De machtsgroepen achter de schermen zijn onderling verdeeld, want macht wordt niet gedeeld binnen de wereld van macht. De agenda van de westerse machtskliek (neocons, illuminati, Skull & Bones, Bilderbergers, Trilaterale Commissie etc.) om via een wereldwijde chaos en noodtoestand een oorlog tegen het middenoosten en China te kunnen beginnen om uiteindelijk de gehele planeet middels verwoesting in een wurgende greep te krijgen, de bevolking letterlijk te decimeren (zie o.a de Georgia Guidestones en het plan PNAC*15) en zelf via onderaardse bunkers en steden een veilig heenkomen te vinden totdat het stof weer is opgetrokken, zal, - jammer voor hen en gelukkig voor ons -, geen doorgang vinden. Mensen zijn op grote schaal aan het ontwaken, ook al heeft niet iedereen ‘the picture’ nog helemaal in beeld. Het proces is niet meer te stoppen. Wereldleiders en met name ook de krachten achter hen, krijgen het hierbij Spaans benauwd.

Ondergrondse basis vernietigd

De vluchtroute’s voor de neocons en allerhande secret operators lijkt momenteel goeddeels afgesloten. De zogenaamde aardbevingen in de V.S. van 23 augustus jl. in Washington en Colorado (Denver) zouden volgens de onderzoekers David Wilcock en Benjamin Fulford onnatuurlijke fenomenen blijken te zijn. Trillingsgrafieken van de bevingen laten een plotse, onaangekondigde schok zien, terwijl een natuurlijke aardbeving zich altijd vooraf laat horen. De grafieken vertonen veel overeenkomst met het plaatje van de ‘aardbeving’ bij Fukishima, waarvan verschillende bronnen, waaronder Fulford, rapporteren over een doelgerichte nucleaire explosie in de bodem van de zee welke de directe oorzaak is van de tsunami in Japan.*16) James Bond is real, dat wist u toch al, he?

Ook bij de bevingen in Washington en Colorado werd aanvankelijk aan een nucleaire oorzaak gedacht toen bleek dat ondergrondse basissen volledig waren verwoest. In de dagen direct volgend op 23 augustus lekken insiders bericht dat er geen radioactiviteit is aangetroffen. Ook zijn er zijn geen berichten van slachtoffers, hoewel er zo’n 60.000 mensen bij deze ondergrondse basissen betrokken zouden zijn. Onder meer om deze redenen veronderstelt David Wilcock dat hier vermoedelijk sprake is van een buitenaardse interventie, met teleportatie van de betrokkenen, om de desastreuze plannen van neocons een definitief halt toe te roepen. Als dat klopt, bevinden we ons momenteel op het keerpunt in de geschiedenis en kan het niet lang meer duren voor het leven op deze planeet een radicaal andere wending zal nemen. Vergeet niet dat ET’s al eerder herhaaldelijk en op vele plaatsen hebben ingegrepen waarbij nucleaire kernraketten ‘spontaan’ en op onbegrijpelijke wijze werden ontmanteld gedurende UFO waarnemingen boven militaire basissen over heel de wereld. (Zie video documentaire ‘The Day before Disclosure’*17)

De oude wereldorde sterft af

Heeft u al eens goed om u heen gekeken terwijl u met uw boodschappenwagentje door de supermarkt ‘fietst’? Heeft u wel eens met een onbevangen oog gekeken naar de fascistoïde infrastructuur waarin wij leven wanneer u de hond uit laat op een daarvoor aangewezen ‘groen strook met depo-dog faciliteit’? Wie het niet wil of durft aankijken, zal het zeker niet zien. Maar wie maar enigszins wakker is, ontgaat het beslist niet dat wij in een goed ingerichte kooi leven, met net genoeg pluche en comfort om niet te veel te gaan zitten mokken. De perfecte slaaf is de slaaf die vrij meent te zijn. A perfect illusion, maar wel eentje die inmiddels wereldwijd op barsten staat.

Volgens de kern van de machtselite is er een slaven overschot; er zijn teveel useless eaters volgens de maatstaven van de Nieuwe Wereld Orde. Misschien dat u met dit verworven inzicht ook niet minder snel ontkennend zult staan tegenover de (echte) verhalen ten aanzien van chemtrails (niks bioengeneering: al 20 jaar worden gifstoffen gesproeid tegen de mensheid. Het sproeien met het toxische zilverjodide in de V.S wordt nu openlijk verkondigd*18).

Occupy ~ een nieuwe wind steekt op

‘Ik heb het licht lief

dat golft door het licht

met al zijn ogen open.’

[Hans Andreus, fragm ent uit: Om de m ond van het licht)

De occupy-beweging richt zich ten diepste niet alleen tot de dubieuze verdeling van activa en ander kleingeld, of de wereldwijde schrijnende economische ongelijkheid en onderdrukking door het bankwezen. Occupy staat, zonder het zelf nog helemaal te beseffen, voor het totale planetaire bedrog op alle vlak dat de mensheid teistert.

Eindeloze wereldwijde oorlogvoering, de vernietiging van het ecosysteem, vergiftiging en ontoegankelijkheid van drinkwater en voedsel*19), genetische manipulatie van gewassen, Enummers* 20), een totaal gecorrumpeerd ‘gezondheidsstelsel’ en dito gezondheidsraden, pharmaceutische maffia, onnodige en gevaarlijke vaccinaties die het immuunsysteem ondermijnen, chemokuren die het immuunsysteem verwoesten, geheimhouding en onderdrukking van werkelijke geneeskunde*21), onderdrukking van vrije en schone energie en alternatieve technologieën, onderdrukking van open informatie middels internet censuur, bestraling door middel van chemtrails, electrosmog, draadloze apparatuur en het volproppen van de consument met electronica*22), de systematische onderdrukking en verstoring van ons eigen subtiele en fijngevoelige electromagnetische biosysteem (met andere woorden: poging tot sabotage van de kosmische upload van ons DNA), stress, brood, spelen en mind-control door de media (lieg en fragmenteer zoveel je kunt), geen tijd-om-te-koken (dan maar de magnetron), snelle vakanties waar je doodmoe van wordt, wetenschappelijke opleidingen waar je niets aan hebt (behalve een goede baan welke je in het systeem houdt), militaire “humanitaire” acties (welke alleen de verborgen agenda dienen en de keten van geweld en lijden eindeloos rekken), war-syndrome, anti-depressiva, ritalin, een psychiatrie zonder hart of wijsheid,…en zo gaat het maar door…. De Boeddha noemde hen al terecht bala, dwazen. De wereld lijdt slechts aan één enkele ziekte: avitja, onwetendheid.

Wanneer occupy innerlijk volledig zal ontwaken aan het totaal van ongelijkheid en onderdrukking welke de mensheid teistert, dan zal de ‘99%’ ogenblikkelijk 99 maal krachtiger worden. Dit is het wat de machtskliek het meeste vreest. Dan zal het geen retro-opvoering van kabouter- en provobeweging meer zijn, dan legt de lulu, het vitale deel van het ‘systeem’, het bijltje eenvoudigweg naast zich neer.

Geen tijdelijk bivakkeren in het stadspark, maar een actieve, geweldloze, radicale omkering binnen onze maatschappelijke en sociale structuren. Hopelijk laat de mensheid zich nergens verleiden tot vergelding, hoewel een gezonde portie boosheid heus begrijpelijk en ook gerechtvaardigd is, mits deze nooit direct tot een ander is gericht. De enige werkelijke revolutie is die van het innerlijk, en bestaat uit het volledig in het bewustzijn tot uitdrukking komen van de onlosmakelijke eenheid van alle leven op aarde.

Pas dan, en geen moment eerder, ligt het gouden tijdperk binnen handbereik.

Loka samasta sukhino bhavantu ~ Moge alle wezens overal gelukkig zijn.

Een taoïstisch antwoord

‘Ik zou je wat vragen willen stellen, zei Kennis tegen Doeniet de Zwijger: ‘Wat te denken en wat te overwegen om de Tao te kennen? Waar te verblijven en waar je te verschuilen om in de Tao te rusten? Welk spoor te volgen, welke weg te kiezen om de Tao te bereiken?

Drie vragen, maar Doeniet de Zwijger gaf geen antwoord. Niet dat hij niet wilde antwoorden – hij wist niet te antwoorden.

Kennis bleef dus met zijn vragen zitten. Hij maakte rechtsomkeert en liep naar het Lichte Water in het zuiden. Daar aangekomen beklom hij het Vossenhol, en bespeurde Dolle Warhoofd. Kennis stelde hem dezelfde vragen, en Dolle Warhoofd zei: ‘Ha! Ik weet het hoor! Ik zal het je vertellen!’ Maar net toen hij iets wilde gaan zeggen vergat hij wat hij wilde zeggen.

Kennis bleef dus opnieuw met zijn vragen zitten. Hij maakte rechtsomkeert en ging naar het voorvaderlijk paleis om daar zijn opwachting te maken bij de Gele Keizer en hem zijn vragen te stellen. De Gele keizer sprak: ‘Denk niet, overweeg niets; dan pas kun je de Tao kennen. Verblijf nergens, verschuil je nergens; dan pas kun je in de Tao rusten. Volg geen spoor, kies geen weg; dan pas kun je de Tao bereiken.’

Toen vroeg Kennis de Gele Keizer: ‘Jij en ik weten het nu, terwijl die twee het niet weten. Wie heeft het nu eigenlijk bij het rechte eind?’

‘Doeniet de Zwijger heeft het echt bij het rechte eind’, antwoorde de Gele Keizer. ‘Dolle Warhoofd komt er dichtbij. Wat jou en mij betreft, wij zijn er nog helemaal niet! Want zoals je weet: “Wie weet spreekt niet; wie spreekt weet niet”*23) Daarom betracht de heilige mens een leer zonder woorden*24) (…) Al degenen die nu reeds tot ding zijn geworden,*25) wanneer zij willen “terugkeren tot hun wortel,*26) dan zal dat heel moeilijk zijn. (…) ‘Doeniet de Zwijger had het echt bij het rechte eind,…omdat hij het niet wist. De tweede kwam er dichtbij, omdat hij het vergeten was. De reden waarom jij en ik er nog helemaal niet zijn, is omdat wij het weten!’

[ Zhuang Zi, H22-1]

© Meester Machteloos, 2011 www.opklimmen-in-bewustzijn.nl

Bron: www.wijwordenwakker.org