3de Waarschuwing

3

Het raamwerk van het grote schouwspel bestaat uit talrijke onderdelen. Naast een religieus gedeelte is er ook een economische, een wetenschappelijke, een sociale, een politieke en een militair gedeelte. En er zijn nog vele andere aspecten en projecten, allemaal passend in een omvangrijk plan voor wereldcontrole. Met behulp van nieuw ontwikkelde middelen worden deze in eerste instantie bedacht en aangestuurd door de reflectiesfeer om hierna uitgevoerd te worden door de schaduwoverheden in de wereld (de Illuminati etc). Als totaal is dit grote concept geheel gericht op de vestiging van één theocratische en politieke wereldstaat die alle landen, alle volkeren en alle rassen omvat en in slavernij zal houden. Een alomvattende natie der ‘vrede’ die de hoogste verwachtingen ooit van communisten, socialisten en alle andere idealisten ver overstijgt. Een volmaakte Hemel op Aarde is het zogeheten motief. Wel, het is inderdaad een erg aantrekkelijk plan, want wie zou de uitvoering van iets dergelijks niet willen goedkeuren? Wie zou er niet op Aarde een klein beetje vrede willen?

Het probleem dat optreedt bij de uitvoering van zo’n wereldomvattend plan, is dat in een wereldorde als de onze, iedere praktische idealistische beweging zowel zijn voorstanders kent, soms in de vorm van strijdlustige militanten, maar aan de andere kant ook zijn tegenstanders, degenen die het afkraken. Er is geen enkel punt waarop eenstemmigheid is te bereiken. Gewoon het losse feit dat zo veel mensen heel graag een koninkrijk van vrede wensen, maar ieder op een verschillende manier, geeft al aanleiding tot het nodige gekrakeel. Een hoogst irritant individualisme, een absolute neiging tot afscheiding en een gerichtheid op het ‘ik’ dat bij velen zo hard is als steen, zijn er de oorzaak van dat zelfs de beste intenties het niet halen.

Precies zoals wij dit ons realiseren, hebben ook anderen dit al gezien of gaan dit nu inzien. Al zoveel malen hebben zij dit al onderling besproken. Net als wij hebben ze naar een oplossing gezocht en tegenwoordig zijn er meer dan ooit individuen, groepen en organisaties op zoek naar oplossingen voor de wereldproblemen.

Welnu, er zijn twee mogelijke oplossingen: één is theoretisch maar onpraktisch (en daarom uiteindelijk helemaal geen oplossing), terwijl de andere de werkelijke Oplossing is.

De ene oplossing die alle onverlichte individuen haast per definitie zullen gaan accepteren is de vestiging van een hele wereld omvattende theocratisch en politiek wereldfascisme. De andere oplossing die wij op het oog hebben en die wij aanhangen, is om deze hele wereld via transfiguratie totaal en compleet te verlaten om één te kunnen worden met een geheel andere Wereld Orde.

Het wordt wel duidelijk dat de mensheid, verdeeld als ze is, genoodzaakt zal zijn om één van deze twee wegen te kiezen, om één van deze theoretisch uitvoerbare oplossingen te volgen. Ieder mens zal tussen deze twee bestaanswijzen moeten kiezen. En op dit moment zijn dit ook de enige oplossingen die voorhanden zijn; het theocratische fascisme, of transfiguratie. Beide schema’s ontvouwen zich momenteel op Aarde.

We zullen hier niet het Pad van Transfiguratie behandelen, het Pad van Terugkeer, want over de Verlichte Weg is ruimschoots informatie beschikbaar in onze andere boeken. Het doel van de waarschuwingen is om informatie aan te reiken, zo helder als maar mogelijk over alle aspecten, kenmerken en ontwikkelingen van dat andere plan, het plan van de antichrist.

Allereerst het volgende: om beter onze eigen houding en standpunt te kunnen bepalen over dit plan, zal iedereen een breder omvattend en helder inzicht nodig hebben. Alleen dan is men in staat goed geïnformeerd en objectief te blijven. Ten tweede: deze informatie wordt aangeboden juist door de risico’s die de dienaren van Christus lopen als het grote schouwspel wordt opgevoerd.

We zouden ons misschien kunnen afvragen: hoe komt het dat het plan voor wereldvereniging vertraagd wordt? Zoals eerder gezegd, het antwoord is de algemene verdeeldheid onder de mensen.

Wat houdt dan, los van de ik-gerichtheid van de mens, deze verdeeldheid zo sterk in leven? Het antwoord is: de tweedracht tussen de verschillende groepen in de reflectiesfeer.

Misschien heb jij door het lezen van onze publicaties al gerealiseerd hoe de verschillende groepen in het land aan gindse zijde – de reflectiesfeer – zich ontwikkelen en hoe zij zich daar handhaven. De dualistische orde is een natuur van de dood, bestaande uit twee sferen: de fysieke sfeer, het domein van de mens geboren uit de materie; en de reflectiesfeer, het domein van de ‘doden’. In de ongoddelijke, dualistische natuurorde – gekenmerkt door onophoudelijke variaties van alles dat zich aandient – worden alle microkosmossen in een telkens terugkerend proces van opkomst, schittering en verval (wat de mens leven en dood noemt) op hun beurt bezield en weer leeg gemaakt. Elke keer worden zij weer voorzien van een nieuwe persoonlijkheid – de mens - die, nadat zijn loop door de fysieke sfeer is beëindigd, weer verdwijnt. Dus de fysieke sfeer is het veld van de persoonlijkheid en de reflectiesfeer is het veld waar de microkosmossen worden leeg gemaakt.

Tijdens een ongestoorde rondgang door de twee sferen van deze natuur van de dood, worden alle ervaringen bij elkaar gevoegd en opgeteld als een herinnering, als uiteindelijk resultaat van alle manifestaties van al die verschillende persoonlijkheden. Al deze herinneringen, deze resultaten worden geregistreerd in elke microkosmos totdat het moment daar is dat zich binnen een microkosmos een persoonlijkheid kan vormen die, door ervaring en rijping van de microkosmos, in staat is het besluit te nemen en over de kracht beschikt om te willen ontsnappen uit deze natuurorde van de dood en op te rijzen naar de regionen van een andere kosmische Orde. Dit betekent niet te vertrekken naar de reflectiesfeer door lichamelijk overlijden, maar een grote Zege te bereiken over de dood door zelfverloochening en een zich afwenden van zowel de reflectiesfeer als van de dichte fysieke wereld.

Goed, het is bekend dat tijdens het proces waarin het plan van de natuur van de dood zich ontvouwt, onvoorziene zaken en onregelmatigheden plaatsvinden. Omdat de hele schepping weet dat het ten dode is opgeschreven in deze orde van tijd en ruimte, probeert het aan deze dood te ontsnappen. Niet op de enig juiste manier, maar op wel duizend verschillende andere en ondoeltreffende manieren.

Er heerst een immense angst voor de dood, eenvoudigweg omdat de menselijke natuur het ware Leven niet kent. Dus probeert men telkens om het gevallen leven op elk mogelijke manier te verlengen. Als we alle feiten op een rijtje zetten, kunnen we zeggen dat iedere poging om het leven in de gevallen wereld voort te zetten, voortkomt uit een onmetelijke angst voor de dood!

De Eeuwigheid roept de sterfelijke mens op tot nieuw Leven. Maar omdat hij weet dat hij onderdeel van het tijdelijke is, tracht hij zich tegen de Roep van Christus te verzetten vanwege zijn angst voor de dood van zijn ego. Deze strijd resulteert in enkele onnatuurlijke effecten. Eén daarvan is dat het oplossen van de overblijfselen van de persoonlijkheid in het hiernamaals wordt uitgesteld. Dit betekent tot op zekere hoogte vastgebonden blijven aan de Aarde.

Hoe kun je uitstel verwerven? Hoe gaat dit in zijn werk? Simpelweg door roof en een verkeerd willen gebruiken van dualistische ethers; dat wil zeggen door verwerking en verbruik van de etheruitstralingen en etherkrachten van andere fysieke mensen.

Iedere idealistische groep werkend binnen een dualistische tijdruimte en constellatie – ongeacht door welk doel het wordt gemotiveerd, religieus of anderszins, primitief of beschaafd – trekt ethers aan en produceert deze ook. Het betreft dualistische ethers die, naast en boven de persoonlijke behoeftes, worden aangetrokken door een groep en om hen heen getrokken wordt om een sfeer te creëren die helemaal van henzelf is en bij de aard van de groep past.

Iedere persoon die tot deze groep behoort, zal zich essentieel aan deze sfeer hechten en wordt er op superpersoonlijke manier door gevoed. Zoveel zelfs dat wanneer een lid van de groep overlijdt en als gevolg hiervan zijn microkosmos het fysieke lichaam verlaat en zich gereed maakt om de persoonlijkheid verder geheel en al op te laten lossen, dit laatste proces van oplossen kan worden vertraagd of zelfs geheel worden gestopt. Dit is mogelijk omdat talrijke etherische substanties, die door de bewuste groep worden uitgestraald, de overblijfselen van de persoonlijkheid voeden. Dit waren de restanten van de persoonlijkheid en voorbestemd om op te lossen. Dit kan dusdanig worden versterkt dat verdere oplossing van de persoonlijkheid een halt wordt toegeroepen. Met andere woorden, op die manier wordt een wel heel onnatuurlijke reflectiesfeer geschapen.

Diegenen nu die, uit angst voor de dood van het ego, zich aan deze staat vastklampen en die, na hun fysieke dood, in contact blijven met al diegenen die achter bleven in de fysieke sfeer, zullen hun uiterste best doen om de groep waartoe zij eens behoorden, te blijven motiveren en aan te sporen om het werk wat deze groep deed en doet, voort te zetten. Want door de groepssfeer in stand te houden via hen die hun fysieke persoonlijkheid nog bezitten, wordt een voortbestaan van de ‘levende’ doden gegarandeerd die zich daardoor kunnen handhaven in de reflectiesfeer.

Zo hebben zich in de loop der tijd onbedoeld talloze groepen in de reflectiesfeer ontwikkeld via wereldse inspanningen en dit heeft verstrekkende gevolgen. Deze gevolgen waren voor de meeste entiteiten in de reflectiesfeer bepaald niet eenvoudig om goed na te trekken, en eenmaal daarin gevangen, bleek de gemakkelijkste weg vaak die van de minste weerstand. Het is een feit dat de twee bestaanssferen elkaar als het ware in stand houden door ongoddelijke symbiose. De reflectiesfeer entiteiten onttrekken etherisch voedsel voor het handhaven van hun gedeeltelijke persoonlijkheden, terwijl de groepen in de materiele wereld psychisch gestimuleerd worden en daarnaast informatie ontvangen via verschillende andere ongoddelijke krachten vanuit het astrale vlak.

Nu men dit alles weet, zal verder onderzoek duidelijk maken hoe buitengewoon ingewikkeld en complex onze tweesferen cultuur is geworden en hoe, aangespoord door de strijd om zelfbehoud, het mogelijk werd dat de reflectiesfeer als een algemeen levensveld werd omgevormd en werd verdeeld in allemaal verschillend vibrerende secties om aan de wens van al die verschillende groeperingen te kunnen voldoen.

Door de tijd werd de natuurlijke kringloop van vele entiteiten behoorlijk belemmerd door deze vertraagde gevolgen en, onwetend van het feit dat hun microkosmos daardoor gevangen bleef, droegen zij door deze situatie bij aan de vermenigvuldiging op Aarde van nieuwe incarnaties die waren “geboren in zonde”. Hierdoor werd in de fysieke sfeer een grote schare schepselen grootgebracht, die onder invloed werden gebracht en heimelijk werden getraind om de groep die in de reflectiesfeer zich had vast genesteld, continu te voorzien van voldoende etherisch voedsel.

Op deze manier ontwikkelde zich een onontwarbare chaos, een verwarring die wel heel gecompliceerd is geworden. Deze chaos kent slechts één oorzaak en die was er al vanaf de allervroegste oudheid tot op heden. Deze oorzaak is menselijk ‘verlangen’; de vergissing om Leven te willen vinden waar je het niet kunt vinden, waar je het ook nooit zult vinden!

Het hele gevallen universum, met zijn twee sferen is topzwaar geworden met onheilige, hoewel vaak goedbedoeld leven en waar niemand zich, van hoog tot laag, veilig voelt. En toch zijn er zovele, wel zeker honderden miljoenen mensen die zich als zo ‘goed’ beschouwen, zo erg menselijk, zo diep religieus of zo buitengewoon spiritueel.

Daarom ook moesten alle Gnostische groepen beloven nimmer hun kennis te gebruiken om het leven te verlengen, hier of in de reflectiesfeer. Want wie iets dergelijks uitprobeert, wie daar ook in betrokken raakt, wordt gevangen in het grote web van de dood en vastgenageld aan het eeuwig ronddraaiende wiel van illusie.

Zijn we eenmaal in staat het hele plaatje van de gevallen realiteit te kunnen vatten, dan wordt het volkomen duidelijk dat dit alles onvermijdelijk aankoerst op een wereldcrisis. De talrijke neveneffecten van dit fundamenteel onheilig leven leiden momenteel tot vertroebeling en vergiftiging van het algehele dualistische veld, waardoor het hele dualistische leven zich momenteel bedreigd voelt. Want als gevolg van dit alles is de kwaliteit van het etherische voedsel niet meer toereikend om het onnatuurlijke leven in de reflectiesfeer te voeden en dit levert diverse gevaren op met vertakkingen tot op interdimensionaal niveau.

Wij moedigen alle serieuze en oprechte zoekers aan om hun inzichten zoveel mogelijk uit te diepen, om zich volledig te realiseren hoe en waarom de dualistische hiërarchie* betrokken is geraakt in de uitvoering van hun plan voor de ontwikkeling van een wereldomvattend theocratisch, politiek, economisch en militair fascisme.

*De dualistische hiërarchie is de organisatie die alle actieve groepen in de reflectiesfeer omvat, of zeker de grootste en meest prominente daarvan; zoiets als een Reflectiesfeer International!

Zoals we kunnen lezen in het klassieke verhaal van Jezus, wilde de discipel Judas aan Jezus het leiderschap van een volksopstand opdringen, waardoor zijn eigen leiding veilig zou zijn gesteld bij het vestigen van een theocratische Aardse staat. En dit is ook het enige doel van de dualistische hiërarchie. Ze wil de instroom van een grote hoeveelheid etherisch voedsel forceren, mogelijk gemaakt via alle mogelijke beschikbare middelen in deze wereld. Ze streeft dit na om voldoende evenwicht te waarborgen tussen het verbruik en aanbod van dualistische ethers en om in de toekomst zeker te zijn van de bron van etherisch voedsel zijn zij vastbesloten een Aards “Messiaans” rijk te vestigen.

Thenewcallgroup