Heen en weer wil ik varen, vele malen,

  over de golven achter de dood, 

en terug, naar de Aardse kusten, 

vanuit mijn Hemelse thuis.

Graag wil ik mijn boot weer laden, 

met alle wachtenden, 

die dorstig zijn achtergebleven.

Ik wil hen dragen, door de opaalkleurige Poel,

 de Poel van klaterende Vreugde, 

want aldaar schenkt mijn Vader de lessende Vrede in Overvloed.

O, ik kom opnieuw en weer, 

al moet ik duizenden klippen van lijden trotseren!

Met bloedende voeten zal ik steeds arriveren, 

nog vele miljoenen of nog meerdere keren, 

zolang als ik weet, 

dat één zwervende broeder is achtergebleven…

Ik verlang naar U, O Heer, 

en bid, dat ik U aan allen mag schenken.

Ik verlang naar Bevrijding O Heer 

van mijn lichaam'lijke gevangenschap, 

zodat ik aan anderen de sleutel kan geven.

Ik verlang slechts Uw extase 

om die met mijn broeders te delen...

Dat ik hen, het Pad van Geluk mag tonen, 

om voor eeuwig weer in U te zijn.

Paramahansa Yogananda