Nieuwsbrief oktober 2018
Tot binnenkort!
‘Geluk vraagt niet om een lange zoektocht. Geluk is tijdloze aanwezigheid, die alleen maar ontdekt en ontsluierd hoeft te worden. Maar onze eindeloze verlangens, illusies en zelfzucht bedekken de innerlijke parel van geluk. Deze parel symboliseert ‘de oorspronkelijke mens’, die ‘uit de zee van verlangens moet worden opgedoken’, schreef de gnosticus Mani (3de eeuw). En de Perzische soefi-meester Jalal-ud-Din R¬umi (13de eeuw) dichtte: ‘Waarom ben je zo betoverd door deze wereld, terwijl zich diep in jou een goudmijn bevindt?’ Het is de ‘schat in de akker’ (ons lichaam), waar Jezus herhaaldelijk over spreekt en die we telkens opnieuw vergeten door onze eindeloze verlangens naar andere dingen.’
Uit: Met een glimlach de wereld rond’
Nog maar enkele weken
Nog maar enkele weken en Marijke en ik mogen u begroeten in Rosmalen, Zeijen en Oostkamp, waar het nieuwe boek ‘Met een glimlach de wereld rond’ gepresenteerd zal worden. Wezenlijke thema’s als het geheim van geven en ontvangen, zaaien en oogsten, haast en stress, tijdloos geluk, ouderdom, jeugd en sterven, troost en de Trooster, zullen besproken worden, ondersteund door een Powerpoint en muziek. Een programma waarin een traan en een glimlach samengaan. Honderden mensen hebben zich al ingeschreven. Alle reden om ons te verheugen op een sfeervol samenzijn. In Rosmalen en Zeyen zijn nog een paar plaatsjes vrij. In Oostkamp (B) is de grote zaal ‘volzet’ en er is al een wachtlijst. Informatie en aanmelden hier
Ja, er is een pad tot bevrijding!
Nu iedereen ervaart dat de spanningen in de wereld toenemen, dat er een soort beslissende (eind)strijd aan de gang is tussen de krachten van het licht en de duisternis, is het van wezenlijk belang dat we niet uit het oog verliezen wat de ware menselijke bestemming is, dat er een absoluut doel in het hele scheppingsgebeuren is. We hebben ondanks de omstandigheden in de wereld ook grootse kansen om juist nu ons ware wezen te realiseren, manifest te laten worden als schitterend licht in deze duistere tijd. In feite hoeven we niets te vrezen als we beseffen waar alle lijden en verdriet vandaan komen, als we ons innerlijk vertrouwen maar behouden. Wanneer we bewust worden dat ons lichamelijk bestaan gebonden is aan vergankelijkheid, aan het proces van ouder worden, dood en wedergeboorte, ja dat alles wat naam en vorm heeft sterfelijk is, kunnen we met hart en ziel verstaan wat blijvend is, onvergankelijk, onsterfelijk. Ja, er is een pad tot bevrijding! Hier en nu. Altijd!
Katharen en innerlijke christos
Toen Marijke en ik jaren geleden voor de eerste keer op bijna 1000 meter in de bergen van de Ariège woonden werd er bijna wekelijks zeer veel onderzoek gedaan naar de katharen, de christenen die vanuit de verborgen leringen van de Jezus (wiens oorspronkelijke naam Jeshua was), het pad van bevrijding kenden én gingen. Zoals het Griekse woord chrestoi ‘goede mensen’ betekent en betrekking had op de oorspronkelijke christenen, zo werden de katharen door de bevolking les bonhommes et les bonfemmes genoemd, ‘de goede mensen’. Op hen kon je vertrouwen. Ze kenden het pad van de innerlijke christos, legden nimmer een eed af, hun ‘ja was ja en hun nee was nee’. Ze aten vegetarisch, erkenden man en vrouw als gelijkwaardig, wisten van de wet van ‘zaaien en oogsten’ en reïncarnatie, maar onderrichtten vooral hoe het onvergankelijke pad van bevrijding gegaan kon worden. Ze leerden hoe de goddelijke essentie van de mens weer verenigd kan worden met het Ene, de Trooster, de universele ondeelbare Geest, God. Toen op 16 maart 1244 aan de voet van de Montségur in het dorpje Montségur de zogenoemde ‘laatste’ ketters’ verbrand werden, waren de echte ketters diegenen die vol haat de brandstapels aanstaken en niet de katharen. De Prins der duisternis creëerde een genadeloze inquisitie en moordende kruistochten, die alleen al in Occitanië, waar de Ariège een centrale streek in was, honderdduizenden doden veroorzaakten. Een vreselijke misdaad tegen de Liefde. Nimmer hebben de katharen echter geloofd in ‘twee goden’, een goede en een kwade god. Zij waren zeer goed op de hoogte van de ‘twee principes’ die werkzaam zijn in dit waarneembare universum. Op dieper niveau is het de Vader (ongrond) die absolute goedheid en liefde is (benoemd door Jacob Boehme), die dit alles doordringt. Voor de katharen had het kwade geen absolute Existentie maar is een temporeel verschijnsel verbonden met de val der engelen, meer bekend als de val der wachters, geleid door Lucifer, door hen later ‘De Prins der duisternis’ genoemd. Het zogenaamde geloof in twee goden werd door de rooms katholieke kerk aangegrepen om de katharen te beschuldigen van dualisme, een ‘ketterse overtuiging’ die met wortel en tak moest worden uitgeroeid. Vandaar de inquisitie, folteringen, brandstapels en kruistochten. Rome wist immers dat als de katharen ‘ware christenen’ niet werden uitgeroeid dit het einde van de rooms katholieke macht zou zijn.
De kennis van het hart
Via de Esseense broeder- en zusterschap, die volledig op de hoogte was van de geboorte van Jezus, werden voorbereidingen getroffen voor de incarnatie van deze grote meester, waarover in vooral mijn boek Parabels van Jezus, deel 2, veel over terug te vinden is, maar ook in deel 1 en 3 en in boeken als Het Evangelie van Thomas en Johannes van het Kruis. Vanwege de vele vervolgingen, werd de voor onze wereld noodzakelijke kennis van het hart, de gnosis, doorgegeven aan diverse andere gemeenschappen van het licht, maar ook aan incarnaties die in dit aardse bewustzijnsveld afdaalden om het pad van bevrijding in stilte of via het woord te onderrichten aan hen die ervoor open staan. Een van hen was Mani, die in de derde eeuw op gruwelijke wijze vermoord werd, toen zijn invloed wereldwijde vormen aannam en duidelijk naar voren bracht wie en wat voor hem de Christus was, de ware Trooster, waarover in mijn nieuwe boek meer te vinden is.
Sleuteldragers van onuitroeibare wijsheid
Het zijn de gnostici, mystici en vele andere sleuteldragers van de onuitroeibare wijsheid die steeds weer opnieuw het pad van bevrijding onderrichten. Overal ter wereld. Zij staan in dienst van het Ene, zijn alleen maar instrument, beroepen zich nimmer op hun daden.
Via o.a. de Bogomielen kwam er een samenwerking tot stand met de katharen in de Ariège, werd de geheime kennis over het innerlijke pad doorgegeven. Maar ook via geheime manuscripten (o.a. van Maria Magdalena, Johannes, Thomas en vooral van Jezus zelf) en via de overdracht ‘van mond tot oor’. Tot op de dag van vandaag zijn zij aanwezig. Zichtbaar en onzichtbaar, vanuit de onmetelijke tempel van de Geest. Christenen die niet schromen vanuit de Christuskracht en de Christusliefde de oeroude wijsheid en gnosis door te geven.
In de middeleeuwen groeide de gemeenschap der katharen uit tot een indrukwekkende geweldloze beweging die een absolute bedreiging voor Rome was waar macht en luxe verraad was aan de innerlijke christus en aan Jezus de Christus. Zo werden tallozen die oprecht naar waarheid zochten, misleid. In onze tijd is dit op tragische wijze steeds duidelijker geworden. Tallozen voelen zich ernstig teleurgesteld door de vele schandalen die aan het daglicht zijn gekomen. Vele goedwillende priesters, broeders en zusters voelen een knagende eenzaamheid en pijn in hun hart. Ook zij zoeken naar een uitweg. Hier past mededogen als geneesmiddel voor al deze ellende.
De katharen verafschuwden de strijd, waarin ze betrokken werden. Zelf namen ze er nimmer actief deel aan. Hun leringen tonen overeenkomsten met de sila, de leefregels van de Boeddha, waar Mani van op de hoogte was en reeds voor hem Jezus, die o.a. een tijd in boeddhistische kloosters vertoefde voordat zijn openbare optreden in het voormalige Palestina begon. De sluier die lange tijd over de ‘mysteriën’ hing, de zogeheten ‘voorhang’ van de tempel, werd door Jezus op krachtige wijze verscheurd, zodat sinds zijn komst als wereldleraar op deze planeet, geïnspireerd door een kosmische kracht, eenieder die ‘van goede wille is’, de geheimenissen (mysteriën) kan leren kennen, begrijpen en realiseren. Het ‘grootste mysterie’ was en is: ‘Christos ín ons’. In talloze verhalen, parabels, mythische overleveringen, zangen van troubadours enzovoort, is deze waarheid, zij het vaak gesluierd, terug te vinden, met name in nog een paar graalverhalen die niet door de machten van deze wereld zijn toegeëigend en gecorrumpeerd.
Ja, er is een pad van bevrijding! Het is er altijd geweest. Onvernietigbaar. Hier en nu.
Maar het kreeg een bijzondere dimensie sinds het Christusgebeuren. In de nabije toekomst hoop ik, Deo volente, in diverse boeken, nog een en ander verder te kunnen uiteenzetten.
Voedsel voor de ziel
Tijdens de lezingen hopen we dingen naar voren te brengen, die hopelijk voedsel zijn voor de ziel. Levensbrood, ofwel leringen voor de ziel, zo vaak ontkend door verdwaalde Darwinisten en rationele wetenschappers, die het bestaan van de ziel ontkennen. Zij doen de ziel af als een projectie of een residu van een archaïsch geloof. In hun visie houdt het leven met de dood volledig op. Wat alles doordringend Bewustzijn in werkelijkheid is, is hen helaas niet bekend. Een mens kan werkelijk ontwaken aan zijn ware staat van zijn, daarover informeert ons de oude wijsheid.
Licht zal overwinnen
Ja, er is een weg tot bevrijding! Een weg om los te komen uit de matrix van deze wereld, uit het taaie spinnenweb waarbinnen giftige krachten de mens als voedsel voor hun machtsuitoefening uitbuiten en tot slaaf maken. Maar daarvoor dienen wij eerst te beseffen hoezeer wij gevangen zijn in het taaie spinnenweb dat deze wereld is en wie en wat de krachten zijn die ons gevangen houden. Wie weet door te dringen tot het goddelijk principe in het eigen hart, hoeft niets meer te vrezen als hij of zij de weg naar binnen gaat. Zelfs de taaiste archontische krachten moeten wijken voor de mens die zich overgeeft aan het Licht. En het is het Licht dat altijd zal overwinnen, hoever ook de kwaadaardige plannen van duivelse krachten al zijn voortgeschreden.
Als een brullende leeuw trekt de tegenstander van het Licht nu door deze wereld. Hij beseft dat zijn tijd van macht, onderdrukking, overheersing ten einde loopt. Chaos en groot lijden zijn er het gevolg van. Laten we geen makke schapen zijn die door valse herders worden bedrogen. Bevrijding komt altijd van binnenuit. Zelfs de goden, zo zegt de Boeddha kunnen ons niet bevrijden. Dat geldt ook voor andere wezens in dit universum die gebonden zijn aan het rad van samsara. Ja, bevrijding komt van binnenuit. Als de kennis van het hart er is, als we bereid zijn het pad naar binnen te gaan, worden we een vreemdeling in deze wereld. Toch wordt er gehandeld. Toch wordt er gedaan wat er gedaan moet worden, maar dan vanuit Bewustzijn, vanuit het Ene.
Overal sluipen er in deze tijd van verwarring ‘wolven in schaapskleren’ rond die, zoals Jezus zei, ‘ter linkerzijde’ in de ‘schaapskooi’ inbreken. Een term uit de mysteriën die verwijst op de machten van het ‘linker pad’, die in het lichaam van de mens, de ‘schaapskooi’, inbreken, om de mens op sluwe wijze te ontzielen, te veranderen in een on-mens, een niet-mens, een zogenaamde ‘transhumane mens’.
Laten we nimmer vergeten: in ons eigen hart rust de parel van licht. In het geestelijk hart dat omhuld wordt door een stoffelijk hart, dat niet zomaar een ‘pomp’ is en ieder moment vervangen kan worden door een artificieel hart.
Het Licht zal overwinnen! Altijd!
Loskomen van alle verlangens
Als we loskomen van alle verlangens, alle dogma’s, alle rommel in onze geest, alle hersenspinsels van instituties die ons africhten om slaaf te blijven, als we heel ons vertrouwen richten op waarheid, licht, liefde, dan kunnen we met een glimlach de wereld rondtrekken, zelfs zonder ons huis te verlaten. Lao Tze, de Boeddha en Jezus wezen daar al op.
Als we het brandend vuur van verlangen blijven voeden met verdord kreupelhout van onze geest, zal dit vuur ons keer op keer verteren en zal uit de as van smeulend verlangen een nieuwe geboorte zichtbaar worden in ‘vlees en bloed’, terwijl ‘vlees en bloed’ juist achter ons gelaten dienen te worden.
Als verlangens in deze wereld afnemen, ja zelfs gaan verdwijnen, blijft er nog maar één verlangen over: terug naar huis, of beter nog: terug naar thuis! Opgaan, versmelten in het Ene, Bewustzijn, Licht. Het goddelijk vuur in ons hart laait dan hoger en hoger op, totdat lichtende vlammen van zuiverheid uitwaaieren in het Licht zelf. Alles wat ‘naam en vorm’ heeft, zo leerde de Boeddha, is vergankelijk. Daarom dienen we het onvergankelijke, het onsterfelijke, te zoeken en te realiseren. Niets hoeven we vast te houden. Niets kunnen we trouwens vasthouden, ook ons ‘zelf’ niet.
Ja, er is een weg! Ja, er is een weg tot waar geluk. Het is de weg van de éénling, die alle dualiteit te boven gaat. Het is de weg van het sterven vóór de dood. Dit is absoluut geen tragische weg. Integendeel. Het is de weg van het beëindigen van alle lijden, de weg tot absolute eenheid, de weg tot absolute vrede en vreugde, waar het boek ‘Met een glimlach de wereld rond’, meer over tracht te vertellen.
Einde van de zoektocht
‘In de loop der jaren is er een einde gekomen aan mijn zoektocht naar de essentie van het leven. Heel mijn leven gezocht, was ik al gevonden. De sleutel die we in huis zijn kwijtgeraakt, maar buiten zoeken omdat we menen dat daar meer licht is, is verborgen in ons hart. Het is juist die zoekende beweging die ons verwijdert van onszelf. Er is niets te zoeken. Iedere stap in het zoeken is een verwijdering van thuis-zijn in jezelf. ‘Tussen ons en God lijken duizend sluiers geweven te zijn, maar tussen God en ons geen één’, zegt Rumi. Of zoals Eckhart zegt: ‘Als we één stap richting God zetten, heeft God er al duizend naar ons gezet.’ Er is geen afstand. We zijn allemaal voorbijgangers in een wereld die voorbijgaat. Leven als éénling en doen wat er gedaan moet worden. Een zachtjes sterven vóór de dood. Absoluut geen treurig iets. Het is sterven aan de fata morgana van de veranderlijke wereld vol lijden. Het einde van alle streven, alle willen.’ (Uit: Met een glimlach de wereld rond)
Ja, er is een weg, een ‘steile’ weg’, een ‘smal pad’, een pad ‘scherp als een scheermes’, een pad, zo breed als een heerbaan. Een ‘weg van het midden’. Een pad naar binnen. Want het heelal is in ons als het ware Zelf. Ik ben niet wat ik lijk te zijn: het lichaam, deze tijdelijke verschijning die vergankelijk is en door voor de meeste mensen verborgen achtergonden gecreëerd is. Ik ben Dát. Niet als ego. Dát is in Mij. Niet het mij van het ego, maar in het eeuwige Mij als Zelf, Bewustzijn, onnoembaar, naamloos. En toch in alle namen.
TOT BINNENKORT!
Met een hartegroet van Marijke en Marcel Messing
‘Geluk vraagt niet om een lange zoektocht. Geluk is tijdloze aanwezigheid, die alleen maar ontdekt en ontsluierd hoeft te worden. Maar onze eindeloze verlangens, illusies en zelfzucht bedekken de innerlijke parel van geluk. Deze parel symboliseert ‘de oorspronkelijke mens’, die ‘uit de zee van verlangens moet worden opgedoken’, schreef de gnosticus Mani (3de eeuw). En de Perzische soefi-meester Jalal-ud-Din R¬umi (13de eeuw) dichtte: ‘Waarom ben je zo betoverd door deze wereld, terwijl zich diep in jou een goudmijn bevindt?’ Het is de ‘schat in de akker’ (ons lichaam), waar Jezus herhaaldelijk over spreekt en die we telkens opnieuw vergeten door onze eindeloze verlangens naar andere dingen.’
Uit: Met een glimlach de wereld rond’
Nog maar enkele weken
Nog maar enkele weken en Marijke en ik mogen u begroeten in Rosmalen, Zeijen en Oostkamp, waar het nieuwe boek ‘Met een glimlach de wereld rond’ gepresenteerd zal worden. Wezenlijke thema’s als het geheim van geven en ontvangen, zaaien en oogsten, haast en stress, tijdloos geluk, ouderdom, jeugd en sterven, troost en de Trooster, zullen besproken worden, ondersteund door een Powerpoint en muziek. Een programma waarin een traan en een glimlach samengaan. Honderden mensen hebben zich al ingeschreven. Alle reden om ons te verheugen op een sfeervol samenzijn. In Rosmalen en Zeyen zijn nog een paar plaatsjes vrij. In Oostkamp (B) is de grote zaal ‘volzet’ en er is al een wachtlijst. Informatie en aanmelden hier
Ja, er is een pad tot bevrijding!
Nu iedereen ervaart dat de spanningen in de wereld toenemen, dat er een soort beslissende (eind)strijd aan de gang is tussen de krachten van het licht en de duisternis, is het van wezenlijk belang dat we niet uit het oog verliezen wat de ware menselijke bestemming is, dat er een absoluut doel in het hele scheppingsgebeuren is. We hebben ondanks de omstandigheden in de wereld ook grootse kansen om juist nu ons ware wezen te realiseren, manifest te laten worden als schitterend licht in deze duistere tijd. In feite hoeven we niets te vrezen als we beseffen waar alle lijden en verdriet vandaan komen, als we ons innerlijk vertrouwen maar behouden. Wanneer we bewust worden dat ons lichamelijk bestaan gebonden is aan vergankelijkheid, aan het proces van ouder worden, dood en wedergeboorte, ja dat alles wat naam en vorm heeft sterfelijk is, kunnen we met hart en ziel verstaan wat blijvend is, onvergankelijk, onsterfelijk. Ja, er is een pad tot bevrijding! Hier en nu. Altijd!
Katharen en innerlijke christos
Toen Marijke en ik jaren geleden voor de eerste keer op bijna 1000 meter in de bergen van de Ariège woonden werd er bijna wekelijks zeer veel onderzoek gedaan naar de katharen, de christenen die vanuit de verborgen leringen van de Jezus (wiens oorspronkelijke naam Jeshua was), het pad van bevrijding kenden én gingen. Zoals het Griekse woord chrestoi ‘goede mensen’ betekent en betrekking had op de oorspronkelijke christenen, zo werden de katharen door de bevolking les bonhommes et les bonfemmes genoemd, ‘de goede mensen’. Op hen kon je vertrouwen. Ze kenden het pad van de innerlijke christos, legden nimmer een eed af, hun ‘ja was ja en hun nee was nee’. Ze aten vegetarisch, erkenden man en vrouw als gelijkwaardig, wisten van de wet van ‘zaaien en oogsten’ en reïncarnatie, maar onderrichtten vooral hoe het onvergankelijke pad van bevrijding gegaan kon worden. Ze leerden hoe de goddelijke essentie van de mens weer verenigd kan worden met het Ene, de Trooster, de universele ondeelbare Geest, God. Toen op 16 maart 1244 aan de voet van de Montségur in het dorpje Montségur de zogenoemde ‘laatste’ ketters’ verbrand werden, waren de echte ketters diegenen die vol haat de brandstapels aanstaken en niet de katharen. De Prins der duisternis creëerde een genadeloze inquisitie en moordende kruistochten, die alleen al in Occitanië, waar de Ariège een centrale streek in was, honderdduizenden doden veroorzaakten. Een vreselijke misdaad tegen de Liefde. Nimmer hebben de katharen echter geloofd in ‘twee goden’, een goede en een kwade god. Zij waren zeer goed op de hoogte van de ‘twee principes’ die werkzaam zijn in dit waarneembare universum. Op dieper niveau is het de Vader (ongrond) die absolute goedheid en liefde is (benoemd door Jacob Boehme), die dit alles doordringt. Voor de katharen had het kwade geen absolute Existentie maar is een temporeel verschijnsel verbonden met de val der engelen, meer bekend als de val der wachters, geleid door Lucifer, door hen later ‘De Prins der duisternis’ genoemd. Het zogenaamde geloof in twee goden werd door de rooms katholieke kerk aangegrepen om de katharen te beschuldigen van dualisme, een ‘ketterse overtuiging’ die met wortel en tak moest worden uitgeroeid. Vandaar de inquisitie, folteringen, brandstapels en kruistochten. Rome wist immers dat als de katharen ‘ware christenen’ niet werden uitgeroeid dit het einde van de rooms katholieke macht zou zijn.
De kennis van het hart
Via de Esseense broeder- en zusterschap, die volledig op de hoogte was van de geboorte van Jezus, werden voorbereidingen getroffen voor de incarnatie van deze grote meester, waarover in vooral mijn boek Parabels van Jezus, deel 2, veel over terug te vinden is, maar ook in deel 1 en 3 en in boeken als Het Evangelie van Thomas en Johannes van het Kruis. Vanwege de vele vervolgingen, werd de voor onze wereld noodzakelijke kennis van het hart, de gnosis, doorgegeven aan diverse andere gemeenschappen van het licht, maar ook aan incarnaties die in dit aardse bewustzijnsveld afdaalden om het pad van bevrijding in stilte of via het woord te onderrichten aan hen die ervoor open staan. Een van hen was Mani, die in de derde eeuw op gruwelijke wijze vermoord werd, toen zijn invloed wereldwijde vormen aannam en duidelijk naar voren bracht wie en wat voor hem de Christus was, de ware Trooster, waarover in mijn nieuwe boek meer te vinden is.
Sleuteldragers van onuitroeibare wijsheid
Het zijn de gnostici, mystici en vele andere sleuteldragers van de onuitroeibare wijsheid die steeds weer opnieuw het pad van bevrijding onderrichten. Overal ter wereld. Zij staan in dienst van het Ene, zijn alleen maar instrument, beroepen zich nimmer op hun daden.
Via o.a. de Bogomielen kwam er een samenwerking tot stand met de katharen in de Ariège, werd de geheime kennis over het innerlijke pad doorgegeven. Maar ook via geheime manuscripten (o.a. van Maria Magdalena, Johannes, Thomas en vooral van Jezus zelf) en via de overdracht ‘van mond tot oor’. Tot op de dag van vandaag zijn zij aanwezig. Zichtbaar en onzichtbaar, vanuit de onmetelijke tempel van de Geest. Christenen die niet schromen vanuit de Christuskracht en de Christusliefde de oeroude wijsheid en gnosis door te geven.
In de middeleeuwen groeide de gemeenschap der katharen uit tot een indrukwekkende geweldloze beweging die een absolute bedreiging voor Rome was waar macht en luxe verraad was aan de innerlijke christus en aan Jezus de Christus. Zo werden tallozen die oprecht naar waarheid zochten, misleid. In onze tijd is dit op tragische wijze steeds duidelijker geworden. Tallozen voelen zich ernstig teleurgesteld door de vele schandalen die aan het daglicht zijn gekomen. Vele goedwillende priesters, broeders en zusters voelen een knagende eenzaamheid en pijn in hun hart. Ook zij zoeken naar een uitweg. Hier past mededogen als geneesmiddel voor al deze ellende.
De katharen verafschuwden de strijd, waarin ze betrokken werden. Zelf namen ze er nimmer actief deel aan. Hun leringen tonen overeenkomsten met de sila, de leefregels van de Boeddha, waar Mani van op de hoogte was en reeds voor hem Jezus, die o.a. een tijd in boeddhistische kloosters vertoefde voordat zijn openbare optreden in het voormalige Palestina begon. De sluier die lange tijd over de ‘mysteriën’ hing, de zogeheten ‘voorhang’ van de tempel, werd door Jezus op krachtige wijze verscheurd, zodat sinds zijn komst als wereldleraar op deze planeet, geïnspireerd door een kosmische kracht, eenieder die ‘van goede wille is’, de geheimenissen (mysteriën) kan leren kennen, begrijpen en realiseren. Het ‘grootste mysterie’ was en is: ‘Christos ín ons’. In talloze verhalen, parabels, mythische overleveringen, zangen van troubadours enzovoort, is deze waarheid, zij het vaak gesluierd, terug te vinden, met name in nog een paar graalverhalen die niet door de machten van deze wereld zijn toegeëigend en gecorrumpeerd.
Ja, er is een pad van bevrijding! Het is er altijd geweest. Onvernietigbaar. Hier en nu.
Maar het kreeg een bijzondere dimensie sinds het Christusgebeuren. In de nabije toekomst hoop ik, Deo volente, in diverse boeken, nog een en ander verder te kunnen uiteenzetten.
Voedsel voor de ziel
Tijdens de lezingen hopen we dingen naar voren te brengen, die hopelijk voedsel zijn voor de ziel. Levensbrood, ofwel leringen voor de ziel, zo vaak ontkend door verdwaalde Darwinisten en rationele wetenschappers, die het bestaan van de ziel ontkennen. Zij doen de ziel af als een projectie of een residu van een archaïsch geloof. In hun visie houdt het leven met de dood volledig op. Wat alles doordringend Bewustzijn in werkelijkheid is, is hen helaas niet bekend. Een mens kan werkelijk ontwaken aan zijn ware staat van zijn, daarover informeert ons de oude wijsheid.
Licht zal overwinnen
Ja, er is een weg tot bevrijding! Een weg om los te komen uit de matrix van deze wereld, uit het taaie spinnenweb waarbinnen giftige krachten de mens als voedsel voor hun machtsuitoefening uitbuiten en tot slaaf maken. Maar daarvoor dienen wij eerst te beseffen hoezeer wij gevangen zijn in het taaie spinnenweb dat deze wereld is en wie en wat de krachten zijn die ons gevangen houden. Wie weet door te dringen tot het goddelijk principe in het eigen hart, hoeft niets meer te vrezen als hij of zij de weg naar binnen gaat. Zelfs de taaiste archontische krachten moeten wijken voor de mens die zich overgeeft aan het Licht. En het is het Licht dat altijd zal overwinnen, hoever ook de kwaadaardige plannen van duivelse krachten al zijn voortgeschreden.
Als een brullende leeuw trekt de tegenstander van het Licht nu door deze wereld. Hij beseft dat zijn tijd van macht, onderdrukking, overheersing ten einde loopt. Chaos en groot lijden zijn er het gevolg van. Laten we geen makke schapen zijn die door valse herders worden bedrogen. Bevrijding komt altijd van binnenuit. Zelfs de goden, zo zegt de Boeddha kunnen ons niet bevrijden. Dat geldt ook voor andere wezens in dit universum die gebonden zijn aan het rad van samsara. Ja, bevrijding komt van binnenuit. Als de kennis van het hart er is, als we bereid zijn het pad naar binnen te gaan, worden we een vreemdeling in deze wereld. Toch wordt er gehandeld. Toch wordt er gedaan wat er gedaan moet worden, maar dan vanuit Bewustzijn, vanuit het Ene.
Overal sluipen er in deze tijd van verwarring ‘wolven in schaapskleren’ rond die, zoals Jezus zei, ‘ter linkerzijde’ in de ‘schaapskooi’ inbreken. Een term uit de mysteriën die verwijst op de machten van het ‘linker pad’, die in het lichaam van de mens, de ‘schaapskooi’, inbreken, om de mens op sluwe wijze te ontzielen, te veranderen in een on-mens, een niet-mens, een zogenaamde ‘transhumane mens’.
Laten we nimmer vergeten: in ons eigen hart rust de parel van licht. In het geestelijk hart dat omhuld wordt door een stoffelijk hart, dat niet zomaar een ‘pomp’ is en ieder moment vervangen kan worden door een artificieel hart.
Het Licht zal overwinnen! Altijd!
Loskomen van alle verlangens
Als we loskomen van alle verlangens, alle dogma’s, alle rommel in onze geest, alle hersenspinsels van instituties die ons africhten om slaaf te blijven, als we heel ons vertrouwen richten op waarheid, licht, liefde, dan kunnen we met een glimlach de wereld rondtrekken, zelfs zonder ons huis te verlaten. Lao Tze, de Boeddha en Jezus wezen daar al op.
Als we het brandend vuur van verlangen blijven voeden met verdord kreupelhout van onze geest, zal dit vuur ons keer op keer verteren en zal uit de as van smeulend verlangen een nieuwe geboorte zichtbaar worden in ‘vlees en bloed’, terwijl ‘vlees en bloed’ juist achter ons gelaten dienen te worden.
Als verlangens in deze wereld afnemen, ja zelfs gaan verdwijnen, blijft er nog maar één verlangen over: terug naar huis, of beter nog: terug naar thuis! Opgaan, versmelten in het Ene, Bewustzijn, Licht. Het goddelijk vuur in ons hart laait dan hoger en hoger op, totdat lichtende vlammen van zuiverheid uitwaaieren in het Licht zelf. Alles wat ‘naam en vorm’ heeft, zo leerde de Boeddha, is vergankelijk. Daarom dienen we het onvergankelijke, het onsterfelijke, te zoeken en te realiseren. Niets hoeven we vast te houden. Niets kunnen we trouwens vasthouden, ook ons ‘zelf’ niet.
Ja, er is een weg! Ja, er is een weg tot waar geluk. Het is de weg van de éénling, die alle dualiteit te boven gaat. Het is de weg van het sterven vóór de dood. Dit is absoluut geen tragische weg. Integendeel. Het is de weg van het beëindigen van alle lijden, de weg tot absolute eenheid, de weg tot absolute vrede en vreugde, waar het boek ‘Met een glimlach de wereld rond’, meer over tracht te vertellen.
Einde van de zoektocht
‘In de loop der jaren is er een einde gekomen aan mijn zoektocht naar de essentie van het leven. Heel mijn leven gezocht, was ik al gevonden. De sleutel die we in huis zijn kwijtgeraakt, maar buiten zoeken omdat we menen dat daar meer licht is, is verborgen in ons hart. Het is juist die zoekende beweging die ons verwijdert van onszelf. Er is niets te zoeken. Iedere stap in het zoeken is een verwijdering van thuis-zijn in jezelf. ‘Tussen ons en God lijken duizend sluiers geweven te zijn, maar tussen God en ons geen één’, zegt Rumi. Of zoals Eckhart zegt: ‘Als we één stap richting God zetten, heeft God er al duizend naar ons gezet.’ Er is geen afstand. We zijn allemaal voorbijgangers in een wereld die voorbijgaat. Leven als éénling en doen wat er gedaan moet worden. Een zachtjes sterven vóór de dood. Absoluut geen treurig iets. Het is sterven aan de fata morgana van de veranderlijke wereld vol lijden. Het einde van alle streven, alle willen.’ (Uit: Met een glimlach de wereld rond)
Ja, er is een weg, een ‘steile’ weg’, een ‘smal pad’, een pad ‘scherp als een scheermes’, een pad, zo breed als een heerbaan. Een ‘weg van het midden’. Een pad naar binnen. Want het heelal is in ons als het ware Zelf. Ik ben niet wat ik lijk te zijn: het lichaam, deze tijdelijke verschijning die vergankelijk is en door voor de meeste mensen verborgen achtergonden gecreëerd is. Ik ben Dát. Niet als ego. Dát is in Mij. Niet het mij van het ego, maar in het eeuwige Mij als Zelf, Bewustzijn, onnoembaar, naamloos. En toch in alle namen.
TOT BINNENKORT!
Met een hartegroet van Marijke en Marcel Messing